sex tape - dutch version

the final worst - 029

Ik weet het niet. Wat moet ik doen?  Ik kan mezelf nog wel vertonen - ik schaam me niet - maar zij wel. Ze is daar niet sterk genoeg voor. Het was de domste fout van mijn leven. En ik moet het oplossen. Maar hoe? Hoe de fuck zorg ik ervoor dat niemand dat ding heeft gezien? Precies, niet. Daar zorg ik niet voor.

18 hours ago, Harry POV.

"Nee, ik praat niet met je. Wat doe je uberhaüpt hier? Ga naar huis. Ik ben aan het douchen." Ze duwt me de badkamer uit en draait hem snel op slot. Shit. De bitch. George kijkt me lachend aan.

"Niet gelukt? Wat aardig van haar. Anders gaan wij - gezellig met z'n tweetjes - een biertje drinken?" zegt hij. Ik rol mijn ogen.

"Oké dan. Één biertje. Ik moet namelijk nog ergens heen." Hij knikt en grijnst vervolgens.

"Ik ook."

"Hmm?"

"We hebben 't er straks wel over. Dag Damon, mijn grote vriend. Wanneer zien we elkaar weer?" roept George met een lach. Ik kijk hem strak aan.

"Nooit, doei," zegt Damon die weer de kamer in komt lopen. "Ga m'n huis uit."

"Oké. Doei," zeg ik en voor George kan protesteren duw ik hem voor me uit de kamer uit. We lopen de trap van Damon's huis af. Plotseling botst George tegen iemand aan. Een meisje van mijn leeftijd kijkt geïrriteerd op en roept boos Damon's naam.

"Wacht, George? Wat doe jij hier?" sist ze.

"Britt? Wat doe jij hier. Harry, ga jij maar vast. Ik moet even met Brittos praten."

"Oké?" Ik zucht en loop verder. Een vrouw van rond de veertig kijkt me verward aan als ik beneden kom.

"Hallo mevrouw, hoe is het ermee?" vraag ik. Ze trekt een wenkbrauw op.

"Ik heb zojuist uw zoon neergestoken." Haar ogen worden groot. Naïef mens. Met een gil sprint ze de trap op. Lachend verlaat ik het huis. Wie gelooft dat nou? Alsof ik dan mijn gezicht zou laten zien. Inderdaad, dat zou ik nooit doen. 

Als ik in de stad aan kom ga ik het eerste normale café die ik zie in. Wanneer ik mijn telefoon aan heb gezet zie ik dat ik drieënnegentig berichten en achtendertig telefoontjes van George heb. Zonder de berichten te lezen bel ik hem.

"Hoi," zeg ik. Hij begint te schreeuwen.

"Ik werd net de trap afgeduwd door één of ander gestresst wijf die me vertelde dat een 'knappe jongen met bruin haar en groene ogen' haar zoon had neergestoken. Ik kan amper meer staan idioot."

"Arme jij. Had je maar niet moeten blijven. Kom hier."

"Nee, ik ga naar het ziekenhuis. Britt zegt dat hij gebroken is." Ten eerste, wie is Britt? En ten tweede, sinds wanneer stelt George zich zo aan?

"Mietje. Doei." Ik hang op. Eigenlijk ben ik best vriendloos. Misschien wil Zayn komen. Ik bel hem.

"Hallo," zegt hij, "Harry."

"Nee de kerstman. Kun je chillen?" Hij lacht en ik hoor dat hij iets tegen iemand roept.

"Oké, waar ben je? Mag ik Louis meenemen trouwens, hij is hier." Fijn, komt die ook nog.

"Prima." Ik noem de naam van het café. Met een zucht hang ik op. Dat wordt gezellig wachten.

"Harry, je bent echt gestoord. Wie klimt er nou via een regenpijp een balkon op, om vervolgens in te breken in iemands slaapkamer en dan de badkamer in glipt, waar Victoria aan het douchen is?" roept Zayn uit. Een paar oude mannen kijken grijnzend om.