sex tape - dutch version

poor man - 036

a/n op het eind aub lezen

Victoria POV.

Ik knipper met mijn ogen. Vervolgens besef ik dat ik in slaap gevallen ben en wrijf ik in mijn ogen. Mijn nek doet een klein beetje pijn. Ik kom overeind en schrik als ik zie dat ik tegen Harry aan lig.

Niet weer he?

Ik haal opgelucht adem als ik zie dat we beiden aangekleed zijn. Harry is in diepe slaap. Ik besef dat ik in slaap gevallen ben op zijn schouder, dat hij vervolgens ook in slaap gevallen is en dat ik uiteindelijk met mijn hoofd op zijn borstkas beland ben.

Ik glimlach breed en ga weer tegen Harry aan liggen.

"Betrapt jij gluiperd." Ik kijk op. Natuurlijk.

"George. Fijn om jou te zien," zeg ik sarcastisch.

"Insgelijks prinses, hoe is het?"

"Sorry, maar ik heb geen zin om met je te praten," lach ik. Hij rolt met zijn ogen.

"Ik ga wel naar Niall, aangezien hij WEL aardig is," zegt George voor hij de slaapkamer uitloopt. Ik roep snel dat hij de deur nog dicht moet gooien, wat hij uiteindelijk ook doet.

"Enne George?" roep ik. Hij komt terug.

"Wat?"

"Niall is er niet hé," antwoord ik. Hij begint breed te grijnzen.

"Terwijl jij Harry hier aan het droogneuken was kwam Niall terug," zegt hij, "slaaplekker prinses."

"Ik was hem niet aan het dro-" George is de kamer al uit.

Ik draai mijn gezicht naar Harry. Hij is door ons gesprek heen geslapen. Zijn haar is compleet door de war en zijn wangen een beetje roze. Hij ziet er vredig uit.

Goh, dat klonk alsof hij dood is. Wat hij niet is. Tenminste, dat hoop ik. Ik voel aan zijn borstkas. Oh, hij ademt. Ik zei het toch?

Ik bekijk hem nog even en val na een paar minuten weer in slaap.

Met een pijnscheut word ik wakker.

"Au!" roep ik geërgerd. Ik lig niet meer warm op Harry's borstkas, nee, ik lig op de ijskoude grond. Ik ben vast en zeker uit bed gevallen.

"Wie is er dood?" roept een Harry. Hij is wakker door mijn val, fijn dit.

"Oh, jij bent het."

En bedankt voor je medelijden Harry. Ik kom overeind en ga in kleermakerszit zitten.

"Hoelang liggen we hier al?"

"Qua grond een minuut, qua bed een uur of twee," gok ik. Hij knikt en gaapt. Zijn stem kraakt, waarschijnlijk omdat hij net wakker is geworden. Ik lach.

"Wat lach je?" vraagt hij.

"Ochtend humeurtje?" kaats ik terug. Zijn chagerijnige houding verdwijnt en hij lacht zijn tanden bloot.

"Sorry," lacht hij, "ik vond het een zwaar genoegen om dit bed met jou te delen Vic. Klonk dat fout?"

"Dankjewel, hetzelfde. En ja dat klonk aardig fout."

"Hmm," zegt Harry. Ik haal mijn benen uit de kleermakerszit en sta op. Ik loop naar de deur.

"Waar ga je heen?" vraagt Harry.

"Naar mijn vriend," antwoord ik droog.

"Ha-ha, je hebt helemaal geen vriend," zegt Harry.

"Wie weet?" Ik blijf de deurklink vasthouden. Het is stil.