sex tape - dutch version

blood, everywhere 017

Harry POV.

"Harry, kun je even naar die papieren kijken?" snauwt Nicole. Ik kijk geïrriteerd op.

"Wat?" Ze rolt met haar ogen.

"Kijk naar die papieren die ik een half uur geleden op je bureau heb gelegd. Nog steeds niet fit ofzo?" bijt ze me toe. Ze staat op en loopt de kamer uit.

"Ja ga maar ja," mompel ik. Ik pak de papieren vast. Gadverdamme. Teveel tekst. 

"Dat doen we maar lekker thuis," zucht ik. Ik leun achterover in mijn stoel. Nicole is zo'n jaloers kreng.

Vroeger heb ik een paar keer seks met haar gehad. Ze dacht dat het iets betekende. Jammer voor haar was ze gewoon een afleiding van de shit bij mij thuis. En nu is ze boos op me.

Het boeit me ook geen fuck. Ik heb helemaal geen zin om te werken. Ik heb nergens zin in en ik wil gewoon slapen. De laatste dagen is dat het enige wat ik heb gedaan; slapen. En nu moet ik verdomme weer werken, alsof ik niks beters te doen heb.

Eigenlijk niet.

Mijn baas komt binnen. Fijn, dat ook nog. Ik ga recht overeind zitten.

"Harry," glimlacht hij. Meneer Sadler is een aardige man, daar niet van, maar ik heb er gewoon geen zin in vandaag.

"Je bent weer opgeknapt zie ik?" vervolgt hij. Ik knik.

"Ja, ik had hevige buikgriep," lieg ik.

"Een extra lange vakantie dus," grapt hij. Hij begint keihard te lachen om zijn eigen grap. Ik grinnik zachtjes mee. Mijn gedachten dwalen af.

Ik heb het ook gewoon zelf verpest. Zoals ik áltijd alles verpest. Ik ben zo'n kut sukkel.

"Gaat het wel?" vraagt meneer Sadler opeens. Ik kijk op.

"Ja," mompel ik. 

"Je ziet er een beetje ziekjes uit," bekendt hij. Ik kijk weer weg. Ik ben niet ziek, dat is zeker. 

Tenminste, niet fysiek.

"Nee nee, dat is het niet." Ik heb zin om op te staan en weg te lopen. Ik wil gewoon dat Victoria weer bij me komt wonen.

"Familie drama?" Ik haal mijn schouders op. Familie kun je het wel noemen ja.

"Het is niet zo erg als het lijkt." Ik ga rechtop zitten en pak Nicole's papieren erbij.

"Ga maar naar huis," zegt meneer Sadler met een zucht. Ik kijk verrast op.

"Wat? Waarom?"

"Je familie is belangrijker dan die stomme papieren. Jij hebt het trouwens toch zo bekeken. Ga maar." Ik glimlach. Dat zou eigenlijk best fijn zijn. Gewoon even nadenken.

"Dankuwel meneer Sadler. Ik zal de papieren vanavond bekijken," beloof ik hem. Hij knikt.

"Ga maar jongen." Hij is echt een top baas.

Als ik eenmaal op straat loop ben ik opgelucht. Het is rustig. Ik ben vandaag lopend naar mijn werk gegaan, geen idee waarom. Ik pak mijn mobiel, hopend dat ik berichtjes heb. Ik ben zelfs zo wanhopig dat ik op de sletten reageer.

Mijn vingers tikken op mijn foto's. Huh? Ik klik de betreffende foto aan. Mijn ogen vergroten. 

Een fijne herinnering, is het niet? Hahaha, dit laat me lachen. Samuel.

De eikel. De tekst is geplakt op een foto van Victoria en ik. Zij kijkt weg van de camera en ik ook, allebei een andere richting. Die stomme tekst eronder verpest het moment.

Victoria POV.

"Ik ben niet klaar voor seks, Samuel," slik ik, "we kennen elkaar amper. We hebben geen relatie. En ik.. Ik wil mijn bewustzijnde maagdelijkheid niet kwijt als je begrijpt wat ik bedoel."

Hij kijkt me geïrriteerd aan. "Best. Ik ga ervandoor." Ik zucht. Hij is zo anders.

"Doe nou niet zo!" roep ik boos. Hij slaat de voordeur open en loopt de straat op. "Samuel!" roep ik hem achterna. Ik ren achter hem aan. Hij draait zich om.

"Als je toch geen seks wilt, ga dan lekker terug naar Harry!" schreeuwt hij. Ik kijk naar mijn voeten.

"H-H-Harry heeft me bedrogen en d-d-dat weet je," stamel ik. Hij lacht.

"Hij is gewoon slim, dat is iets anders. Waarom heb ik niet zoiets bedacht?" zegt hij nog harder lachend. Het komt gemeen over.

"Ga maar," zeg ik strak. Ik ben er klaar mee. "Ga maar naar je vrienden. Ik ga naar huis," zucht ik.

"En George dan?" vraagt hij. Hij hikt nog na.

"Alsof die me nog zoekt," mompel ik - niet al te zeker van mijn woorden. Hij draait zich om naar de weg en loopt weg.

"Victoria!" hoor ik opeens. Ik draai me met een ruk om. "Wat?!" roep ik boos. Mijn ogen worden groter als ik zie wat er gebeurt.

Een grote bus is een paar centimeter van Samuel verwijderd. Dan wordt hij aangereden. Hij valt op de grond en de bestuurder stopt meteen met rijden.

"O mijn god," zeg ik geschokt. Wat moet ik doen? 911? Nee, ik heb geen telefoon.

"Vic!" schreeuwt een stem. Ik herken de stem uit duizenden. Het is Harry. Ik negeer zijn stem en ren de straat op. Tot mijn verbazing scheurt de bus met volle vaart weg.

"Hey!" roep ik hem woedend na. Ik kijk naar Samuel. Overal is bloed. Ik weet niet wat ik moet doen en kijk paniekerig om me heen. Er loopt een man langs. 

"Help dan!" gil ik naar hem. Hij loopt snel weg. Opeens voel ik een hand die mijn pols beetpakt. Ik draai me met traanogen naar hem om. Ik weet dat het Harry is.

"Help," fluister ik. Hij knikt en duwt zijn telefoon in mijn handen.

"Bel het alarmnummer," beveelt hij. Ik knik en zet de telefoon aan. Hij staat op een foto van Harry en ik.

Ik klik snel op noodoproep en tik het alarmnummer in. Ondertussen kijk ik buiten adem naar Harry die Samuel reanimeert. Eindelijk wordt er opgenomen.

"H-Hallo," begin ik, "Samuel is aangereden door een bus en Harry en ik zitten naast hem en hij gaat dood en-" De stem aan de andere kant van de lijn valt me in de rede.

"Waar ben je nu?" vraagt ze. Ik haal mijn schouders op. Ik denk snel na en herinner me de straatnaam. Snel vertel ik het haar.

"We zijn onderweg. Hoeveel bloed is er?" vraagt ze. Ik kijk naar Samuel's lichaam en moet bijna overgeven door de hoeveelheid bloed die erbij komt kijken.

"V-V-Veel. Harry reanimeert hem. H-Hij ademt amper," zeg ik bezorgd. 

"Blijf waar je bent en als je op een onveilige plek bent moet je voorzichtig het lichaam verplaatsen." Ik knik en hang op.

"H-Harry, hoe erg is het?" vraag ik. Harry drukt met zijn handen op Samuel's borstkas.

"Ik weet niet of hij het gaat redden," zegt hij snel voordat hij weer adem in Samuel's mond blaast.

Hij zal het overleven.

dit was zo cliché tenminste dat lijkt het lacht dit gaat leuk worden dag