sex tape - dutch version

daddy don't || 004

"Vic? Hey, je bent wakker," fluistert een stem. Mijn ogen openen. Ik zie Harry zitten.

"Hoi," zeg ik droog.

"Het is 3 uur 's nachts, je bent vast moe," zegt Harry terwijl hij mijn deken goed legt.

"Ja, ik ben moe," antwoord ik. Ik gaap. Mijn hoofdpijn is voor het grootste deel verdwenen.

"Wil je slapen?" Ik haal mijn schouders op. Ik weet niet wat ik wil.

"Hoeft niet," zeg ik dan. Ik staar naar zijn gezicht. Het is wazig. Ik knipper met mijn ogen.

Zijn gezicht zit onder het bloed.

"Harry!" roep ik. Hij kijkt op. "Ja?" vraagt hij, alsof hij helemaal niet gewond is.

"Je gezicht!" roep ik. Het ziet er afschuwelijk uit. Hij heeft een blauw oog, er druppelt bloed van boven naar beneden en zijn lip is opgezwollen.

"Zo lelijk ben ik toch ook weer niet?" grapt hij. Hij moet hier geen grap van maken.

"Harry, dit is niet grappig! Wat is er gebeurd?" vraag ik bezorgd.

"We gingen stoeien," mompelt hij. Hij staat op en drempelt door de kamer.

"Wie?"

"Mijn vrienden en ik." Hij schudt zijn hoofd. Hij gelooft zichzelf niet eens, hoe moet ik hem dan geloven?

"Ik geloof je niet," vertel ik hem. Hij draait zich met een ruk om.

"Dan doe je dat toch lekker niet!" schreeuwt hij. "Je hoeft je verdomme niet met fucking alles te bemoeien!" roept hij erachteraan.

Hij loopt op me af en heft zijn arm op. Hij wilt me slaan!

"Harry," fluister ik, "doe het niet, alsjeblieft."

"Waarom niet he? Ik bepaal zelf wel wat ik doe!" briest hij.

Hij trekt me het bed uit en duwt me tegen de muur. Hij komt dichterbij met zijn gezicht. Hij hijgt in mijn nek.

"Weet je?" fluistert hij. Ik haal diep adem. Hij is zo onvoorspelbaar als hij zo'n bui heeft. Ik weet niet wat ik kan verwachten.

"Ik heb een zus Gemma. Ze zag ons hier naar binnen gaan. Ze mocht niks weten. En nu? Ze is naar mijn vader gegaan. Hij was woedend want hij dacht dat je een hoer was. Raad maar wat er is gebeurd," zegt hij.

Hij laat me los, kijkt me nog één keer aan en loopt dan de kamer uit.

Ik adem uit. Verstard blijf ik achter. Zijn bloedeigen vader heeft hem geslagen, door mij. Het is allemaal mijn schuld.

Ik verwoest zijn leven. Ik moet hier weg. Ik maak de beslissing zonder er echt bij na te denken. Ik pak één van zijn vesten en doe het aan.

Ik spring in mijn schoenen en loop de woonkamer in. Ik verstijf als ik Harry zie staan. Hij slaat met zijn vuisten tegen de muur aan.

Dan draait hij zich om. Ik verstop me snel achter de slaapkamer deur. Hij is aan het bellen.

"Je hebt een wat?" Hij zweet, net als vanochtend. Hij ziet er bezorgd aan.

"Hoe kom je eraan?" schreeuwt hij dan. Weer slaat hij op de muur in.

"WIS DIE FUCKING TAPE! Ze vermoordt me als ze erachter komt Samuel!" gaat hij verder.

Ik denk dat dit gesprek niet voor mij bedoeld is.

Alsof ik niks gehoord heb loop ik voor de tweede keer de woonkamer in.

Harry hangt snel op. "Waar ga jij nou weer heen?" snauwt hij.

"Weg," zeg ik simpel.

"Weg?" vraagt hij. Hij draait zich om en trekt een wenkbrauw naar me op.