KÜÇÜK ŞEYTAN

K. Ş=22

(+20 vote)

(multi :Uraz Atahan)

BESTE 'DEN

Karşımda duran adama artık bilmem kaçıncı hakaretimi sayarken göz yaşları içinde anneme sığındım, ona sarıldım.
Babamın yanından çıkarken hapishanenin kapısında duran bir grup takım elbiseli adam bizi sanki bir hapishanenin önünde değilmişiz gibisine kolayca arabaya atmış gözlerimiz bağlı devasa bir eve getirmişlerdi.

Aklıma gelen binbir düşünce arasında bir yanım gözde erken çıktığı için kaçabildiğini düşünüp rahatlarken bir yandan da babamın söyledikleri beynimde yankılanıyordu.
Acaba koruyacak dediği adamlar bunlarmıydı?

İçeriye giren elinde baston olan çatık kaşlı adamla düşüncelerime ara verip yerimde dikleşirken bir bir önünde eğilen adamların kafasına baktım.
Adam her ne kadar güçlü sert dursada yanında koluna yapışmış ondan baya genç estetikli kadın bize iğneleyici bakışlarla baktığında adamıda onun gibi görüp göz devirerek yerimde ayağa kalktım.
"siz kimsiniz de bizi izinsiz alıp buraya getiriyorsunuz" dediğimde adam beni ve annemi baştan aşşağı süzerek ben yerine annemle muhatap olur bir şekilde "eşiniz bana bir iyilik yaptı.. Ben Kemal Atahan sözümde her zaman dururum şimdi o adama verdiğim sözü tutup hapishaneden çıkana kadar sizi koruyup kollayacağım" ah baba şimdiye kadar yoktun, bundan sonrada olmasan bizi rahat bıraksan olmaz mıydı?

Gözlerimdeki durmuş yaşlar yerine bir bir yenilerini eklerken kalktığım yere çöktüğümde elimden sımsıkı tutan annem Kemal denen adama doğru konuşmaya başladı "bizim korunmaya ihtiyacımız yok, kalkalım artık bu saçmalıkta burada bitsin" diyip annem benide çekerek ayaklandıpında bir bir adamlar önümüze geçerken Kemal bir el hareketiyle adamları geriye çekip " artık korunmaya ihtiyacınız var, o adamlar eşinizi suçlu bildiklerinden sizin peşinizede düşmeye kalkacaktır" dediğinde annem itiraz edecektiki adam eliyle susturup devam etti" en azından ortalık durulana kadar burada kalmanız en doğrusu... Oğlum kızlarımızın okuluna gidecek yanlarında olucak, dahada sözümün üstüne söz istemem" diyip asice kaşlarını çattığında yerimde iyice sindim.

Anneme göz kestirdiğimde adama hak vermiş gibi bir hali vardı. Büyük ihtimal bize bişey olmasından korkuyordu.
"Uraz nerede?" tahminen oğlu için adamlarına çatan adam kafasını eğen adamlardan birine bastonla vurmasıyla adam yerine ben acıyıp gözlerimi sıkarken Kemal denen şahsiyet sert bir sesle " yine hangi itlik peşinde? Bir daha olay çıkarırsa onla beraber sizinde canınızı yakarım" psikopat adam.

"e.. Efendim me.. Merak etmeyin bizle dediğiniz gibi geldi, erken çıkan bir kızları daha vardı kaçmaya çalışınca başına çuval geçirip onu bayılttı" demek gözdede yakalanmıştı ben Endişeyle bakarken annem kemalden önce atılıp beklenen soruyu sordu.
"kızım nerede" öfkeli ve yüksek tonda çıkan sesini kemalin yanındaki kadın CIkcıklarken adam annem yerine kemalle göz teması kurup " Uraz beyin odasında kız yatıyor, oğlunuz da başındayd-" derken sesi kesen merdivendeki başka bir sesti.. Gözdenin sesiydi.

"siktir..."

GÖZDE 'DEN

yüzüme çarpan soğuk su damlalarıyla içim ürpere ürpere hızla açtığım gözlerimi başımdaki ağrıyla dayanamayıp geri kapatmıştım.
Bir dakika! açtığım anda gördüğüm beden kime ait?
Hızla aklımdaki düşünce beynime dank ederken en son çuval geçirilen bir başım olduğunu hatırlıyarak ilk gözlerimi açıp sonrada yerimde doğruldum.

Hapishaneden çıkarken karşımda arabanın önünde sırıtarak bakan çocuk şimdi bir odada tekrar bana aynı sırıtışı sergiliyordu.
Miğdemi bulandıracak kadar itici gelen surata çatık kaşlarla bakıp " sen kimsin pezevenk" demeden edemedim.