Bebeğim ve Ben

Arkadaşlar İyi Ki Varlar

(Media: Derin' in kıyafeti)

"Deriiiiiiin!"

"Yeter Ayça yeter! Uyumak istiyorum. Yalvarırım."

Gözlerimi zorla açtım. Ayça saçlarını depresyon topuzu yapmış kırmızı bandanasıyla bana gülüyordu.

"Allah' ın belası.."

Gülen yüzü düştü.

"Hop, hop kırıcı olmayalım."

Güldüm.

"Çok pardon, bilirsin uykuma düşkünüm. "

"Evet uykusuna düşkündür kıymetlimis. Ama artık adam gibi vakit geçirme zamanı. "

Gözlerimi devirdim.

"Barkın varken mi? "

Ayça muzip muzip baktı.

"Eskiden Barkın yok diye ağlardın. Noldu Antonio senin götünü mü kaldırdı. "

Boş boş suratına baktım.

"Tamam bayan tembel doğruca yataktan kalkıyorsunuz, ha bu arada Barkın yok."

"Nerde? "

"Bizi başbaşa bırakmaya karar verdi."

"İyiymiş. "

Ayça bıkkın bıkkın bana baktı.

"Dün akşam cidden kırıcı olmadın mı biraz? "

"Içimdekilerin en kibar haliydi o. Çok çok çok yüzeysel geçtim. "

"Yaa, çocuğun ağzına sıçmadığın kaldı sadece."

"Sst! Küfür yok! Yoksa sana kızarım."

Son kelimeleri uzatınca Ayça tiksinç gözlerle bana baktı.

"Ne diyosun be! "

Kıkırdadım.

"Anneliğe hazırlanıyorum. "

Ayça göz devirdi. Karnımı okşadı ve karnıma doğru kafasını eğdi.

"Sen bu delinin sözüne bakma Canseza. Senin teyzen annenin aklından geçirdiklerini yaptırtmaz. Şimdi oranın keyfini çıkar, sakın telaş yapma."

Ayça' nın bu hareketi gerçekten hoşuma gitti. Sanki bana Canseza doğduktan sonra neler yapacağını göstermişti. Daha da önemlisi onu kabul etmişti.

"Bebeğimle ilgili kurduğun o hain planlardan vazgeç! "

Kıkırdadık. 

"Ben aşağı iniyorum sende acele et kahvaltıyı bana kakalama."

"Tamam."

Ayça aşağı indikten sonra duşa girdim. Sanki karnım belli olmaya başlıyordu. Duştan çıkıp üzerime son derece rahat bir eşofman giyip aşağı indim. Ayça kahvaltıyı çoktan hazırlamıştı.

"Bilerek yaptın değil mi ?"

"Neyi? "

"Kahvaltıyı bana kakaladın."

"Off Ayça, ben evliyim kızım. Neler neler hazırladım kahvaltıya mı üşenecem."

"Bilmem artık. "

Bu cümleyi öyle tuhaf hareketleriyle söyledi ki sinirlendim.

"Kaşın gözün ayrı oynamasın, ye şu yemeğini. "

Ayça hayretle bana baktı.

"Bu tuhaf kelimeleri ve asabiyeti hamileliğine veriyorum. "

Gülümsedim.