Bebeğim ve Ben

HAYAT DEVAM EDİYOR

Ne garip değil mi, insanın bir başkasında boğulup kendisinde ölmesi. Ben Ant' de boğuldum ama bu bedende, Derin Alya' da, ölüyorum. Ben alışıktım, sevgisizliğe, yalnızlığa, üzüntüye... bunlarla başa çıkmanın yolunu iyi bilirdim.

Ama sonra Ant geldi. Bildiğim bütün ezberlerimi bozdurdu. "Gel! " dedi bana. "Öğrendiğin herşeyi beraber unutalım, sonra da o bilgileri yeniden yazalım. "

Ben onunla birlikte öğrendim ama şuan da girdiğim bu çaresizlik sınavında ne yapacağımı bilmez durumdayım. Ant gel ne olursun.   

"Derin, girebilir miyim? "

"Gelin, baba! "

Babam içeri girdi. Yüzündeki hüzün her türlü belli oluyordu.

"Nasılsın kızım? " sorunca alaycı alaycı gülümsedi. "Biraz saçma oldu ama."

Zoraki bir gülümseme verdim.

"Alışmış bir haldeyim baba, ya da kabullenmiş. "

"Biraz konuşalım mı hayatım? "

"Tabi. "

Babam yatağa yanıma yattı. Yorganı üzerine çekip beni göğsüne yasladı.

"Sen doğduğun gün annene ne dedim biliyor musun? "

Kafasını kaldırıp bana baktı. Saçlarımı öpüp devam etti.

"Ben başka birine aşık oldum, dedim. "

"Ciddi olamazsın. "

Güldü.

"Annen de senin gibi tepki verdi. Gözleri büyüdü. "Kim o kadın? " dedi sinirlice. Ve o sırada hemşire seni getirdi. Bende seni gösterdim. "İşte bu kıza aşık oldum ben." dedim annene. "

"Beni o yüzden sevmedi desene."

"Hayır kızım, hayır hayatım. Annen seni çok sevdi çok da seviyor. Davranışlarının bir nedeni vardı. Bunu onunla konuşursun.  "

Kafamı olumlu yönde salladım.

"Sonra sen büyüdükçe ben sana daha da aşık oldum bebeğim. Sen büyüdükçe sevgim daha da arttı. Neden kardeşin yok biliyor musun? "

"Neden? "

"Ben sana ihanet olacağını düşündüm. Beni, anneni, mirası...aklına gelecek herşeyi paylaşmak zorunda olman sana yapacağım en büyük ihanet olurdu."

Ellerimi beline sıkıca doladım.

"Baba..."

Saçlarımı öptü.

"Seni herşeyden kıskanırdım ben kızım. Barkın' ı Amerika 'ya gönderme fikrini ailesine ben verdim. "

Eskiden olsa çok kızacağım bu itiraf şimdi sadece benim için bir merak duygusu uyandırdı. Tuhaf.

"Neden? "

"Ona olan o duygularının farkında olmayan, aptaldır kızım. Onu nasıl sevdiğini biliyordum. Kıskandım onu, gözden ırak olan gönülden de ırak olur diye düşündüm. Sevgini ona vermeni istemedim."

Yutkundu.

"Ama daha ters bir kayaya çarptım. Antonio! "

Adı geçtiği anda kalbim burkuldu. Gözlerimden akan yaşlara engel olamadım. Babam devam etti.

"Onu sen öyle sevdin ki kızım..."

Sustu.

"Sen hep başkaydın baba. Sen benim ilk aşkımdın."

Gülümsedi.

"Ben sadece seni kıskandım babacığım. Hiç büyüme istedim, hiç gitme istedim."

Yutkundu.

"Bir zamanlar öldürmek istediğim adamın uyanması için herşeyimi feda ederim kızım, inan bana yaparım. "

Sarıldık. Bu kez ikimizde ağlıyorduk. Babalar ağlamaz, babalar güçlüdür!  yalan be! Babalar da ağlar, babalar da yorulur.

Burnunu çekti.

"Antonio uyanacak kızım. Uyanması için elimden geleni yapacağım. Gerekirse kalbimi veririm."

Elimle dudağını kapattım. Elimi öptü.

"Ama bana söz ver, toparlanacaksın artık. Hayat devam ediyor. Hem Antonio ölmedi ki. Er ya da geç uyanacak . O uyandığında ne diyeceksin ona. Bütün zaman boyunca yatakta yattığını mı diyeceksin? "

"Haklısın. "

Elini karnıma koydu.

"Onun güçlü bir anneye ihtiyacı var."

"Güçlü bir dedesi var zaten..."

Sarıldık. Çocukken olduğu gibi elini yumruk yaptı.

"Anlaştık mı? "

Yumruğumu    uzattım.

"Anlaştık! "

"Doğum için, yani kolay olması için spora başlaman gerekiyor. Kaydını yaptırdım. "

Kaşlarımı kaldırarak baktığımda görmezden geldi.

"Ve yarın bizim şirkette işe başlıyorsun. "

"Baba! "

"Ne? Onca anayasayı boşu boşuna yatmak için mi ezberledin. Yata yata göt kanseri olacan kızım. "

⏪⏩

Aşağı indiğimde annemle babam bana göz ucuyla baktı.

"Dün bütün gün odadaydın hayatım."

"Evet, biraz işim vardı. "

Tabağıma bolca doldurduktan sonra annemin şaşkın bakışlarına maruz kaldım.

"Ant böyle az yiyip bebeğimizi aç bıraktığımı   öğrenirse bana çok kızar. "

"Aferin benim kızıma. "

Hızlıca yemek yedikten sonra babama döndüm.

"Hangi spor salonu? "

"Şoföre gereken talimatları verdim ben."

"Araba kullanabilirim. "

"Biliyorum kızım ama sen hamilesin, artık kendini yormaman gerekiyor. "

Göz devirdim.

"Evet kızım baban haklı. İlerde karnın burnuna gelince nasıl işlerle ilgileneceksin? Şimdiden alışmaya bak."

Cevap vermedim. Aceleyle masadan kalkıp babama yetiştim.

Arabada giderken şoför bana arada kaçamak bakışlar atıyordu.

"Sen yenisin galiba. "

"Evet Derin Hanım, 1 ay oluyor. Ama sizinle ilgili pek çok şey biliyorum. "

"Yaa, nerden biliyorsun? "

"Babanız..."

Cümlesini tamamlayamadan spor salonuna gelmiştik. Hızlı adımlarla salona doğru ilerledim.

Bir spor salonu sekreterine göre fazla süslü bir kız beni karşıladı.

"Merhaba hoşgeldiniz. "

"Hosbulduk. Derin Alya Thomson ben. "

Kız aceleyle iki kez bilgisayarı taradıktan sonra tereddütle bana baktı.

"Derin Alya Ataol, olabilir mi? "

Ah tabi ki de babam sinirle dururken birden sıcaklık hissettim, akıntı... kalbim hıphızlı atarken rahmime giren sancıyla yere yığıldım.

"B- b- bebeğim..." güçlükle nefes aldım. "Beni...bırakma! "  

Bu bölüm güzel yorumları için @heyysister  adlı okuyucuma gelsin. Teşekkürler