Verloren Meisjes

9. Steve

Haastig nam hij nog een trekje van zijn sigaret. Waarom wilde die mensen niet betalen? Steve was net zo opvallend mogelijk naar de plek gegaan waar het geld zou moeten liggen, maar het was er niet. Had hij te veel geëist? Geen idee. Aan de andere kant wilde hij de meisjes ook helemaal niet kwijt, want hij had veel plezier met ze. Hij werd alleen al gelukkig van het idee. Ze konden hem alles geven wat hij wilde en ze deden het. In het begin waren ze nog opstandig geweest en probeerden de dames zich te verzetten, maar ze wisten inmidels dat dat zinloos was. Steve was vele malen sterker. Laatst had dat meisje Felicia nog een poging gedaan om weg te gaan, maar Rick had haar kunnen tegenhouden en de les kunnen lezen.

Rick, die jongen vond hij gevaarlijk. De jongen was bruikbaar, maar gevaarlijk. Zou het kunnen dat Steve hem te snel was afgeweest met het geld afhalen en dat hij het had ingepikt? Klonk niet erg waarschijnlijk. Wat dat betreft had hij meer aan Alex. Zijn vriend kon kritisch zijn, maar wist wel wanneer hij zijn mond moest houden. Steve rookte zijn sigaret op en katapulteerde hem het raam van zijn auto uit. Inmiddels had hij het bedrijventerrein bereikt. De plek waar hij de dames had ondergebracht was een klein oud fabriekje dat al jarenlang leegstond. Hij parkeerde zijn auto een eind verderop en liep een kleine tweehonderd meter naar het fabriekje toe.

Zodra Steve binnen was rook hij de geuren van het roestende ijzer. Hij liep meteen naar de gemeenschappelijke ruimte. Toen hij binnenkwam zaten Rick en Alex samen te kaarten. 'En?' vroeg Alex. 'Geen geld.' 'Ik heb wel nieuws,' zei Rick. Steve keek hem vragend aan. 'Ik heb ons vierde mannetje gevonden. Een jongen die Damien heet. Ik kreeg het idee door mijn gesprekken met hem dat hij wel uit het juiste hout is gesneden.' Steve knikte. 'Hoe ken je hem?' 'Via mijn handel. Hij had wat spullen van mij nodig. De jongen schijnt een aardig gode inbreker te zijn.' 'Klinkt interessant. Bel hem maar op. Ik wens hem graag vanavond te spreken.' Hij wendde zich tot Alex. 'Haal één van de meisjes. Ik moet wat afleiding hebben.' De jongen stond meteen op. 'Wie van de twee?' 'Maakt me niet uit.' Alex vertrok met zijn spullen en ook Steve begon zich meteen klaar te maken. Binnen een paar minuten had hij zich omgekleed.

Met zijn masker in zijn handen liep hij door de gang heen. Toen Steve er bijna was trok hij zorgvuldig het nauwsluitende masker over zijn gezicht en deed hij de deur open. Hij zag een stuk verderop Shannon staan. Goede keuze. Hij liep verder en toen hij voor haar stond zag hij de angst in haar ogen toenemen. 'Hoe voelen wij ons vandaag?' vroeg hij. De vraag scheen haar te overvallen. 'Gaat wel,' zei ze na een tijdje. 'Weet je hoe ik me voel? Nee, dat weet je niet. Ik voel me bedrogen. Ik dacht dat jouw ouders iets om je gaven, maar kennelijk voelen zij zich te goed om geld voor je neer te leggen. Voor je vrijheid.' Ze keek hem met grote ogen aan. 'Ja, raar he? Maar ik zal goed op je passen zolang jij doet wat ik zeg. Dus als jij me nou eens lekker gaat verwennen.'

Steve ritste zijn broek open en haalde er zijn geslachtsdeel te voorschijn. Meteen ging Shannon op haar knieën en al snel verdween zijn geslachstdeel in haar mond. Steve genoot. Zodra hij vond dat ze klaar was met de pijpbeurt drong hij op andere plekken bij haar binnen. Dit was precies waar hij behoefte aan had. Hij had geen idee hoelang hij met haar was bezig geweest, maar zodra hij zich compleet voldaan voelde liet hij haar achter. Met een brede glimlach liep hij terug naar hun gemeenschappelijke ruimte. Zodra hij daar was vertrok Alex meteen om het meisje weer terug te brengen.

Hij zag dat Rick inmiddels verdwenen was. In zijn ooghoek zag hij op een van de TV-schermen dat Shannon weer in de cel werd gezet. Steve pakte een biertje en ging aan tafel zitten en nam een paar flinke slokken. Hij schrok op toen Alex terugkwam. De jongen ging tegenover hem zitten aan de tafel. 'We moeten even praten Steve,' zei hij, 'toen we hier aan begonnen. Heb je ons twee dingen beloofd. De seks, maar ook geld. Vooralsnog kan je dat laatste niet waarmaken. Ik heb het hier net met Rick over gehad en hij zat er over te denken om een vinger af te hakken en die op te sturen. Om op die manier onze eis kracht bij te zetten.' Steve knikte. 'Dat gaan we dus niet doen,' zei hij stellig. 'Wat dan?' vroeg Alex. 'Daar was ik net over na aan het denken. Ik overweeg serieus als we een ander meisje hebben om Shannon te laten gaan.' 'Laten gaan? Dan kunnen we sowieso naar ons geld fluiten.' 'Wat is jouw voorstel dan?' vroeg Steve. 'Zakken met de prijs. Kijken of ze dan happen en gaan voor die derde chick.'

Steve liet het idee even op zich inwerken. Er zat wel iets in. Toch moest hij er nog even goed over nadenken. Hij werd uit zijn gedachten opgeschrikt toen Rick weer terugkwam. 'Er staat hier iemand buiten Steve die je graag wilt spreken.' 'Wie?' vroeg hij. 'Die jongen die ons wilt komen assisteren,' legde hij uit. 'Laat hem  maar binnen.' Rick opende de deur en een tiener betrad de ruimte. Hij was iets jonger dan Rick en had halflang blond haar. De jongen had een grijze sweater met capuchon aan en om zijn hals droeg hij een witte bandana. Vaag meende Steve hem te herkennen. 'Wie ben jij?' vroeg Steve bits. 'Ik ben Damien. Jij bent hier de baas?' Steve glimlachte. 'Ja, dat klopt en wat kom je hier doen?' 'Ik hoorde dat er hier geld te verdienen was en dat ik plezier met meisjes kon hebben,' antwoordde de jongen. Té snel, dacht Steve. 'Oké, en waarom denk jij ons van waarde te kunnen zijn?' De jongen keek hem strak in de ogen aan. 'Ik denk dat jullie wel een paar extra handen kunnen gebruiken om die dames in toom te houden.' 'Je bent wel jong.' Het was geen vraag, maar een opmerking.

'Klopt, maar dat had dat meisje van de week niet in de gaten die ik tijdens mijn inbraak heb verkracht.' Steve lachte. Misschien was die jongen toch wel de moeite waard. 'Hoeveel krijg ik voor mijn medewerking?' vroeg Damien. Steve keek hem aan. 'Heb ik al gezegd dat je er bij bent, maar in dat geval 10%.' De jongen schudde met zijn hoofd. 'Twintig.' 'Vijftien.' Zijn nieuwe rekruut nam even de tijd om na te denken. ''Akkoord.' Steve kwam uit zijn stoel en liep op de jongen af. 'Ik neem aan dat je snapt dat strikte geheimhouding hier zeer belangrijk is?' 'Dat snap ik.' Steve stak zijn hand uit en Damien nam deze aan.