Bölüm 12.

1.3K 172 117
                                    

Kenji'nin hikâyesi.
6 Ekim 2015.

" O gün geldiğinde 5 yıldır öğrendiğimiz her şeyi kanıtlamak zorundayız. "

" Evet, bu sorumluluk beni geriyor Dazai. "

Akşam saat 12'ye yaklaşırken, ikili nehrin üzerindeki köprünün ayaklarına yaslanmış ve planları hakkında konuşuyorlardı. 2009 yılında yatılı okul cehennemine girmiş, yaklaşık 1 yıl sonra kaçmayı başarmışlardı. O günden beri Francis ve adamları onları ararken Dazai ve Chuuya okulu yok etmek için planlar yapıyorlardı, bir yandan kendilerini fiziki anlamda güçlendirmek için çalışırlarken. Plan neredeyse kafalarında oturmak üzereydi, en geç 1 ay içinde harekete geçeceklerdi. Bu yüzden fazlasıyla gergin ve endişeli, fakat bir o kadar da heyecanlılardı.

" Sen güçlendin ama ben hâlâ yeterince güçlü değilim. Eğer o gün ölürsem sana süt kaynatacak başkalarını bulman lazım. "

" Aptal aptal konuşma Dazai! Ben seni korurum. "

" Burada oturamazsınız! Lütfen gidin! "

O an duydukları ince sesle ikisi birden irkildi. Refleks olarak ayağa kalkmış, karanlıkta zar zor görünen sesin sahibine doğru bakmışlardı.

Küçük, cılız ve sarı saçlı bir çocuktu ikisine bağıran.

Chuuya tek kaşını kaldırdıktan sonra çocuğa cevap vermek için bir kaç adım yaklaştı. Dazai de yanında gitmişti.

" Sen kimsin? "

" Ne sevimli bir çocuk. "

Dazai gülümseyerek çocuğa bakarken küçük bu defa elini yumruk yapıp kaldırdı ve kaşlarını çatıp yeniden bağırdı.

" Burada oturamazsınız dedim! Buraya yabancılar giremez! Lütfen gidin! Burası benim alanım, ineğimin otlarını çiğniyorsunuz! "

Dazai ve Chuuya otomatikmen yere baktılar. Bastıkları yerde az uz da olsa çimen vardı gerçekten.

" Şu velete bak! İzin ver de bir güzel döveyim. Halka açık alanı sahiplenmiş el kadar boyu ile. "

Chuuya çocuğun üzerine yürüdüğünde Dazai Chuuya'nın bileğini kavrayıp onu durdurdu.

" Sen de el kadar boyunla bir çok işe kalkışıyorsun, kimse bir şey diyor mu? "

Omuz silktikten sonra devam etti.

" O küçücük bir çocuk. Kendine gel Chuuya. Hey çocuk, senin ismin ne? Ailen nerede? "

Dazai çocuğun önünde dizlerinin üzerine çöktüğünde arkada söylediğinden dolayı sinir krizi geçiren Chuuya'dan bir haberdi.

Çocuk sakinleşip Dazai'ye baktıktan sonra ince sesiyle konuşmaya başladı.

" Ben Kenji Miyazawa. Ailemi tanımıyorum, burada ineğimle birlikte yaşıyorum. "

Dazai kaşlarını çattıktan sonra arka tarafa baktı. Gerçekten de yerde uyuyan küçük bir inek ve ineğin yanında da baraka gibi bir şey vardı. Gözlerine inanamadığında Chuuya'ya baktı.

" Buraya gelsene düdüklü tencere. Önemli bir mesele var. "

" DÜDÜKLÜ TENCERE Mİ?! "

" Sinirlenince buhar atıyorsun.. neyse buraya gel dedim. "

Chuuya sinirden köpürmeye devam ederken Dazai'nin yanına geldi ve çocuğa baktı.

" Hey çocuk, nasıl tek başına yaşıyorsun? "

Kenji'nin Chuuya'dan çekindiği belliydi. Bu yüzden Dazai'ye bakarak konuştu.

" Bu insan kaş çatıp duruyor. Onun sorularını cevaplamayacağım. "

" HAAAAAAAĞ?! "

Chuuya bilmem kaçıncı kez sinir krizi geçirdiğinde Dazai gülme krizine girmemek için zor tuttu kendini. Yavaşça elini Kenji'nin saçına attıktan sonra şefkatle suratına baktı.

" Sana bakan bir büyüğün yok mu Kenji? "

" Hayır yok. "

" Peki nasıl yemek yiyorsun? "

" İneğimin sütünü içiyorum, bazen de yoldaki insanlardan istiyorum! "

" Bu inek nereden geldi peki? "

" Onu bir bahçeden çaldım. "

Dazai gözlerine inanamayarak Kenji'ye baktı. Daha küçücüktü.

" Oh, anlıyorum. Küçüksün ama bir hayli yeteneklisin demek. "

" Evet efendim! "

" Hey, bu çocuk çok garip. Uzaklaşmalıyız. "

Chuuya arkadan hevessiz bir ses tonu ile Dazai'ye söylediğinde Dazai olumsuz anlamda kafasını salladı ve yeniden Kenji'ye döndü.

" Hey Kenji, bize yardım etmeni isteseydik yardım eder miydin? "

Kenji hızlıca kafasını indirip kaldırdı.

" Bir daha çimlerime basarsanız etmem! Ama basmazsanız ederim. "

" Ne yardımından bahsediyorsun Dazai? Aklında ne var yine? "

Dazai Chuuya'nın söylediği ile ilgilenmeyip gülümsemesini genişletti.

" Söz, bir daha çimenlerine basmayacağız Kenji. 1 ay sonra bizim için bir şey yapmanı isteyeceğiz. Hadi o vakte kadar bizimle gel, bizim evimizde kal. "

Dazai yerinden kalktıktan sonra şaşkın Chuuya'nın yanına gitti. Elini kısa olanın omzuna attıktan sonra kulağına yaklaştı.

" Planı değiştiriyorum. Okulu patlatmak için Kenji'yi kullanacağız. "

Chuuya başta Kenji'yi istemese de, 6 Kasım 2015'te, okulu indirmeleri minik olsa da olağanüstü bir çocuk olan Kenji sayesinde olmuştu.

Mokro [ soukoku ]Where stories live. Discover now