=||=
Jeon Jungkook'un büyükannesinin ona bıraktığı mirasa sahip olabilmesinin tek yolu, onun vasiyetini yerine getirererek çocukluk aşkı ile evlenmesidir. Ancak Jungkook, çocukluk aşkıyla ilgili büyük bir talihsizlikle karşı karşıya kalır.
=||=
...
Oops! Bu görüntü içerik kurallarımıza uymuyor. Yayımlamaya devam etmek için görüntüyü kaldırmayı ya da başka bir görüntü yüklemeyi deneyin.
Uyarı: Topuklularınızı ve abiyelerinizi kuşanın güzel yıldızlarım, düğüne gidiyoruz! (人 •͈ᴗ•͈)
*******
Yaklaşık olarak iki hafta.
Toplamda on iki gün.
Çok fazla saat.
Çok fazla sabır.
Çok fazla karmaşa.
Çok fazla özlem.
Çok fazla plan.
Çok fazla stres.
Çok fazla altın.
Her şey çok fazlaydı.
"Vante! Mon petit fils, mihraba yürümeniz gerekiyor artık!"
Kapının ardından gelen uyarıyla birlikte gözlerimi açıp aynadaki aksime bakarken, belki de yüzüme biraz daha renk vermem gerektiğini düşünüyordum. Ancak ben titreyen ellerimle bu işe kalkışmak istesem bile elime yüzüme bulaştıracağıma emindim. Giydiğim beyaz takımı riske atmamak için buna kalkışmadım bu yüzden.
Kalp atışlarım beni yeni bir panik atağa sürüklediğinin habercisiyken, bunu düşünmemeye çalıştım ve kendimi yalnızca iyiye odakladım.
"Ma Fraise, evlenmeye hazır mısın?"
Arkamda durup omuzlarımı sıkan Phill'e baktım ve gülümseyerek başımı iki yana salladım. "Kalbim patlayacak sanki..."
Phill, jilet gibi takım elbisesinin gömleğini iki eliyle kavradı ve yakasını keskinleştirdikten sonra bir an kapıya göz atarak bana doğru eğildi ve bizi dikizleyen kadını umursamadan "Yalnız yürümeyeceksin, ben de yanında olacağım." dedi.
Claudette bize bakarak gülümsemiş ve "Mon Dieu! Elbette yanında olacak, siz evleniyorsunuz çocuğum." diye seslenmişti neşeyle.
Phill dudaklarını birbirine bastırarak gülümsemiş ve mavi gözlerini üzerimden çekmeden bana göz kırpmıştı.
"Hadi, gidelim." Bir kolunu bana uzatınca, gözlerimi devirme dürtüsüne karşı çıkıp kolumu doladım ve heyecanımı bastırmaya çalışarak ayaklandım.
Claudette ellerini çırparak "Bunu en önden izleyeceğim." demiş ve ilk defa ciddiyetini bozup sarayın bahçesine açılan kapıdan, misafirlerin beklediği yere doğru koşturmaya başlamıştı.
Mihraba doğru giden kapıya doğru yürürken, koluna girdiğim adama sıkıca tutunuyor ve nefesimi düzene sokmaya çalışıyordum ki, Phill bana doğru hafifçe eğildi ve "Bu cüretkar oyunda size eşlik etmek bir zevkti monsieur" dedi beni güldürerek.
