=||=
Jeon Jungkook'un büyükannesinin ona bıraktığı mirasa sahip olabilmesinin tek yolu, onun vasiyetini yerine getirererek çocukluk aşkı ile evlenmesidir. Ancak Jungkook, çocukluk aşkıyla ilgili büyük bir talihsizlikle karşı karşıya kalır.
=||=
...
Ups! Ten obraz nie jest zgodny z naszymi wytycznymi. Aby kontynuować, spróbuj go usunąć lub użyć innego.
*******
Jungkook ve Taehyung yorucu bir dönemi geride bırakmak adına, gecikmeden, evlendikleri günün ertesi sabahında Jungkook'un ricası üzerine kimseciklere görünmeden sessizce saraydan ayrılmışlardı. Yine de ülkelerine dönmek için sanılanın aksine pek acele etmemiş, bir süre Paris'te gezdikten sonra uçağa gece binmişlerdi. Saat farkından dolayı varış noktalarına yetişmeleri de ertesi gün akşam üstünü bulmuştu. Ancak Taehyung, her ne kadar Seul'deki evlerine gideceklerini düşündüyse de, Jungkook onu bambaşka bir yere getirmişti.
Yine, yeni, yeniden aynı mekan ve aynı saf duygular vardı bakışlarında. Taehyung neden buraya geldiklerini bilmiyordu. Tek bildiği, eşinin bu içten ve mahcup bakışlarının tıpkı geçmişte olduğu gibi fazla masum oluşu, akabinde de onu ağlatacak olmasıydı.
Hissediyordu, Taehyung çok mutluydu ancak nedense hüngür hüngür ağlayacağını iliklerine kadar hissetmişti.
"Neden geldik buraya?" diye sormuştu aynı kayanın dibinde, bu defa birbirlerinin eşi olarak durdukları zaman.
Sesinde taşıdığı heyecan ve gerginlik bir yana, Jungkook bunların kötü bir anlam taşımadığını biliyordu. Bu yüzden "Burası artık bize ait." demekten çekinmedi eşinin, gün ışığı yansıyan gözlerine gülümseyerek bakarken.
Taehyung, heyecanlı kalp atışlarına mani olamazken gülümsedi ve "Sen ne yaptın böyle?" diye sordu ve Jungkook'un yüzünü ellerinin arasına alıp kibarca okşamasına karşılık olarak burnunun ucuna kondurulan minik bir öpücük aldı.
"Sana düğün hediyesi hazırladım meleğim."
Dolu gözlerini kırpıştırarak gülümsemeye devam ederken"Delisin sen, buraya normal zamanda da gelebilirdik Jungkook..." dedi neredeyse fısıldayarak.
"Hediyem yalnızca burayı almak değil."
Taehyung şaşkınlıkla ona bakarken, Jungkook bir elini sıkıca tutarak onu kayanın arkasında kalan tarafa çekiştirdi. Orası daha kuru ve denizi görse bile dalgaların ulaşamadığı bir yerdi. Ayrıca kumsal artık özel mülk sayıldığı için kimse buraya giremezdi.
Bu yüzden hiç kimse, Jungkook'un ilk geceleri için hazırlattığı yatağın olduğu tarafı göremeyecekti.
Her şey yalnızca bununla da sınırlı değildi. Jungkook, ayrı kaldıkları bütün süreleri, kendileri için bir şeyler yaprak değerlendirmişti ve bu yer bunlardan yalnızca bir tanesiydi.
