အတိတ်နိမိတ်ဆိုးတွေ သယ်ဆောင်လာမယ့် ရည်းစားဟောင်း

Arc - 1.3 [Z]

ရႊမ္ယြမ္႐ုႏွင့္ ယဲ့က်စ္ဟြာတို႔ျပန္ေရာက္ေတာ့ မိုးေတာင္ခ်ဳပ္ေနၿပီျဖစ္သည္။ ေန႔ခင္းတုန္းက ရႊမ္ယြမ္ခ်င္းႏွင့္ ယဲ့က်စ္က်င္းတို႔ရဲ့ကြပ္ျမတ္ပြဲကို ကိုယ္တိုင္ကိုယ္က် ႀကီးၾကပ္လာခဲ့ၾကသည္။ ယဲ့က်စ္ဟြာက ေနာက္ဆုံးေတာ့ သူမစိတ္ထဲကဝန္ထုပ္ႀကီးေပါ့သြားသလိုခံစားလိုက္ရသည္။ သူမျပန္ေမြးဖြားလာၿပီးထဲက ဒီေန႔ေလာက္ေပ်ာ္ဖို႔ေကာင္းတာမရွိဘူးလို႔ေတာင္ေျပာလို႔ရသည္။

ေနာက္ဆုံးေတာ့ ယဲ့က်စ္က်င္းလည္းေသသြားၿပီး၊ ရႊမ္ယြမ္ခ်င္းလည္း ေခါင္းျဖတ္ကြပ္မ်က္ခံလိုက္ရသည္။ သူတို႔ထပ္ၿပီးေတာ့ သူမႏွင့္ ရႊမ္ယြမ္႐ုတို႔ကို အႏၲရာယ္ျပဳနိုင္ေတာ့မွာမဟုတ္ေတာ့ဘူး။

"က်စ္ဟြာ.... ဘာေတြေတြးေနတာလဲ"

အိမ္ေတာ္ထဲကိုဝင္ဝင္ခ်င္းပဲ ရႊမ္ယြမ္႐ုက ယဲ့က်စ္ဟြာရဲ့အသက္ရႉပုံကေနတဆင့္ အကဲခတ္ေနခဲ့သည္။ ေလးလံလွတဲ့ ဝန္ထုပ္ႀကီးခ်လိုက္ရသလိုပဲ သူမပုံက အရင္ကထက္ပိုၿပီးရႊင္ျမဴးအသက္ဝင္ေနသည္။

"မဟုတ္ပါဘူး ဘာမွမေတြးပါဘူး"

ယဲ့က်စ္ဟြာက ရႊမ္ယြမ္႐ုအသံကိုၾကားၿပီးေတာ့ သူမမ်က္ႏွာက နီျမန္းလာခဲ့သည္။

အခုခ်ိန္မွာ သူမကိုျပန္ေမြးဖြားခြင့္ေပးတဲ့ ကံၾကမၼာကိုအရမ္းေက်းဇူးတင္မိသည္။ သူမအတိတ္ဘဝတုန္းကဆို ရႊမ္ယြမ္႐ုနဲ႔အတူေနဖို႔ သတၱိမရွိခဲ့ဘူး။ ရႊမ္ယြမ္႐ုနဲ႔စုဝမ္တို႔ အခ်င္းခ်င္းနက္နက္ရွိုင္းရွိုင္းခ်စ္ေနၾကတာကိုပဲ တိတ္တိတ္ေလးၾကည့္ခဲ့ရသည္။ သူက ေနာင္တေတြဘာေတြမရွိပဲ စုဝမ္ကိုသည္းသည္းလႈပ္ခ်စ္ေပးတာကိုပဲ ရပ္ၾကည့္ေနခဲ့ရတယ္။

အဲ့အခ်ိန္တုန္းက သူမႏွလုံးသားက တစ္ကယ္ကိုနာက်င္ခဲ့ရတယ္။

ကံေကာင္းတာက စုဝမ္ကအၾကာႀကီးအသက္မရွင္နိုင္တာပဲ။

အတိတ္က ရႊမ္ယြမ္႐ုရဲ့ႏွလုံးသားကိုအပိုင္စီးထားခဲ့တဲ့ အသက္တိုတဲ့မိန္းမအေၾကာင္းေတြးမိၿပီး ေသေတာ့မယ့္လူအတြက္နဲ႔ ေဒါသျဖစ္စရာမလိုဘူးလို႔ ယဲ့က်စ္ဟြာ သူမကိုယ္သူမ သတိေပးေနရတယ္။ ဒါေပမယ့္လည္း....