Left.

Panglima.

Panglima.

Nang magising ako kinabukasan napatingin agad ako sa lalaking nakahiga sa sahig ng kwarto ko. Panigurado mayamaya gigising na siya at aalis. Tulad nila Rona, Louie at Jayjay na katabi ko sa kama mahimbing din ang tulog nito.

Napagusapan kasi naman kagabi habang kumakain ng hapunan na sa iisang kwarto na lang kami matutulog lahat. Nagprisinta naman siyang sa sahig na siya hihiga ng matutulog na kami kaya ang ginawa namin ay kinuha na lang ang kutson ni Ate at inilatag sa sahig para kumportable ang magiging pagtulog niya. Alam kong sasakit ang likod niya kapag sa sahig siya matutulog naranasan ko yun sa 7/11 ng matulog kami sa sahig.

Napabuntong hininga ako. Mamimiss ko siya ng sobra buong april isa siya sa mga nakasama ko sa the walking dead convention sa america. Sa 7/11 pa at pati dito sa bahay. Nakakalungkot isipin na kailangan niya na umalis mamaya. Ang hirap talagang ma-attach sa isang tao. Ang hirap maging unselfish dahil alam kong may mga tao ring nagaantay sa pagbabalik niya.

Napakurap ako ng magmulat siya ng mata at ngumiti sa akin. He caught me staring at him pero he doesn't mind kaya ngumiti na rin ako pabalik.

"Good morning Kat!" Masiglang bati niya sa akin gamit ang napapaos niyang boses. Bedroom voice. Sarap pakinggan.

"Morning Logan!" I greeted back.

"Not good morning eh?" He asks. Umupo na siya at pinasadahan ang gulo gulo niyang buhok.

"Cause you're gonna leave me na eh." Malungkot kong sabi. I didn't mean to sound so clingy but I feel really sad now.

Ngumiti siya sa akin at tumayo nagulat ako ng hawakan niya ang kamay ko pulling me to stand up so I did. Hinatak niya ako payakap sa kanya. My face is buried in his chest and his arms is around my waist.

"I'm sad too. Ganito na lang after ko malaman na okay yung family ko I will go here agad agad to be with you." Sabi niya. That made me smile.

"Thank you Logan. Really thank you for everything." I said while embracing him tightly.

"And this scene is brought to you by trust condom na pag nabutas daddy ka na bukas." A sleepy voice say behind my back. What the hell Louie?! Nang tingnan ko siya nakadapa siya silang dalawa ni Rona ang kaibahan lang si Rona umaalog ang balikat malamang tumatawa yan! Siraulo kasi to si Louie.

Bibitaw na sana ako sa yakap ni Logan pero di niya ako binitawan niyakap niya lang ako ng mas mahigpit. Sa sobrang higpit piling ko ayaw niya na ako pakawalan.

"Aray ko Ron may kumagat sa binti ko!" Rinig kong reklamo ni Louie.

"May langgam na pula eh!" Sagot ni Rona. Mga baliw talaga. Di ko na lang sila pinansin hinigpitan ko na lang rin ang yakap ko kay Logan at pumikit. I'm gonna cherish this moment. Who knows kung magkikita ba kami ulit.

Mayamaya binasag na naman ni Louie ang kuntentong katahimikan.

"Logan gusto ko rin ng hug!" Humahagikgik na sabi pa nito.

"Halika rito ihahug din kita kahit sinaksak mo ako kahapon!" Tumatawang sabi ni Logan. Na nakapagpatawa sa aming lahat.

Bumitaw na ako sa yakap ni Logan kahit parang gusto ko ng gawing bahay ang mga braso niya. Contentment, yun ang naramdaman ko habang nasa mga bisig niya ako pero alam ko naman na panandaliang contentment lang iyon lalo na't aalis na siya.

"Let's get ready guys." Sabi ko.

Nagtatawanan habang nagsisibangunan pa silang dalawa at parang mga tangang binibigyan ako ng ngising aso.

"Bangon na ah! Baka naman bigla kayong humiga ulit." Mapangasar na sabi ni Louie bago niya hinila si Rona papalabas ng kwarto.

"Baliw!" Sigaw ko sa kanya na tinawanan niya lang.