Soğuk & Sıcak

5. Bölüm

Arkadaşlar yarısını Wattpat kaldırmış onun icin tekrar yazdım!!!!

"Kaya" dedim iç çekerek, alkollü nefesini dışarı verdi.
"Ben böyle düşünmene neden olduğum için özür dilerim. Ben böyleyim Kaya, bu kadar. Insanlara karşı böyleyim, kahretsin bu isteyerek olmuyor. Kalabalık, insanların yüksek sesleri , dar alanlar beni korkutuyor..." derin nefes alıp verdim, daralmıştım içime giren sıkıntı ile derin nefes alıp verdim. Kaya yüzümü ellerinin arasına alınca gözlerine odaklandım.

"Ştt, tamam özür dilerim. Düşünemedim aptalım" dedi yüzünü yaklaştırdı avuçlarının arasındaki yüzüme. "Benim hatam, bilemedim" diye devam ettiğinde kafamı iki yana salladım.

"Hayır, bu benim hatam. Yemin ederim sana soğuk yapmak istemiyorum, kimseye istemiyorum. Insanlar gruplar halinde duruyor. Yüksek sesle konuşuyorlar, sonra küçücük yerlere gidiyorlar. " dolan gözlerimi hala koyu kahve gözlerinden ayırmadım. "Kalbini kırmak istemedim. Hep böyle oldu zaten. Bazen insanlar benim kendilerini sevmediğimi düşünüp benden uzaklaştılar. " sol gözümden akan yaşı hızla sildim. Elleri yanaklarımdan yavaşça akarken dudaklarını yalayıp biraz daha yanaştı.

"Gözde'm..." dedi hayran gözlerle bakarak. İçimdeki ufacık kalbimin çırpınışını hissettim.

"O kadar güzelsin ki..." dedi aramızdaki milimler vardı, nefesi dudaklarımda çarpıyordu. "Sana bunu nasıl anlatırım bilmiyorum."

"Kaya" dedim boğuk bir sesle. Yanlıştı, bana yakın durması yanlıştı. Biz mutlu olamazdık, ben bu olasılığı 2 yıl önce kaldırdım ortadan. O sıcak ben soğuk buydu sadece.

"Söyleme ateşböceği, tahmin edebiliyorum" dedi geri çekilmedi. Gözleri yüzümün her bir milimini inceler gibi dolaşıyordu yüzümde.

"O zaman çekil, çekil ki ikimiz içinde zor olmasın" ben neden geri çekilmiyorum bilmiyorum, hayır biliyorum geri çekilmek istemiyorum, bu ilk benden olsun istemiyorum. Ona yakınken kalbimin bu kadar hızlı atmasını seviyorum.

"Geri çekilmek istemiyorum " dedi mızmızcı çocuklar gibi. Bende diye geçirdim içimden. Ama olması gereken buydu. Benim tanımda olmak isterse her yönden kısıtlayacaktı, benim yüzümden mutlu olamayacak ve sıkılacaktı.

"Yapma" tüm cesaretimle geriye çekilip ayağa kalktım. "B-ben teşekkür ederim benimle ilgilendiğin için, ve özür dilerim böyle düşünmene neden olduğum için. Ben buyum Kaya. Bu şekilde büyüdüm soğuk, insanlarla iletişim kuramayan sıkıcı biriyim ben. " saçlarımı kulaklarımın arkasına attıp hızla dışarı çıktım ve kendi daireme girdim.

"Ne bok arıyorsun da gittin sanki! Çok iyi birisin sanki de" hızla etrafı toparlayıp çizimlerimin son kez üzerinden geçtim. Kendime boş bir kağıt çıkarıp yeni bir plan ayarlayacaktım. Bunu tamamen kafa dağıtmak için yapacaktım.

Umarım bana karşı bir hissi yoktur. Var olmasını istememe rağmen bunu demek içimi açılıyordu. Kaya'yı ilk kütüphanede görmüştüm gözlükleri ile o kadar havalıydı ki. Arkadaşları ile konuşmalarına şahit olmuştum bir kez

"Eğlenceli bir kız olmalı, sürekli aktif birisi. Eğlenmeyi ve eğlendirmeyi seven birisi olmalı" demişti Kaya, sanırım idial kız tiplerinden bahsediyordu.

"Nedir bu eğlence düşkünlüğün?!" Demişti bir arkadaşı gülerek.

"Ne yapayım oğlum. Çabuk sıkılıyorum ben, evde oturmak, sürekli bir plan bir program bana göre değil , ben an'ı yaşıyordum, hatta kalkın Salih abinin mekanına gidelim baydı burası!" Demişti heycanla ve gitmişlerdi. Onun gitti yerleri merak edip bir bara gitmek istemiştim, fenalaştığım için merdivenleri bile inmeden geri çıkmıştım. Ben o zaman anladım, umudum yoktu zaten o kadar kız arasından bana bakmazdı,