Chapter 45

64 1 0
                                    

Bago pa ako makapasok sa elevator ay agad na niya akong nahatak. Nagpupumilit akong makawala, sinubukan kong tanggalin ang braso ko sa kanyang kamay pero patuloy niya lang siya sa paglalakad. Although he is pulling me, there is still enough caution in they way he is holding my arm.


"Can't you see that I don't want to go with you? Freaking let go of me, Aiden!" Mariin kong bulong sa kanya.


Mabilis lang siyang lumingon sa akin na mukhang may halo pang inis. Kahit anong pigil ko ay hindi talaga siya magpapatalo kaya irita akong tumitig sa kanyang likod at marahang napayuko dahil ngayon ko lang napansin na pinagtitinginan na pala kami.


I notice the path he's taking, nakumpirma ko lalo iyon nang makita ko ang signage na nakalagay sa pinto. We are going inside his office.


Nagulat nalang ako nang hatakin niya ako at isinandal sa likod ng pinto pagkapasok na pagkapasok namin. He pinned me on the wall, while his right hand is beside my head palming the door, and his left hand encircling my waist. 


I gasped. Unti-unting bumibilis ang tibok ng aking puso na parang ikawawalan ko ng hininga. Tinignan ko siya sa kanyang mga mata ngunit agad rin akong napaiwas dahil sa lalim ng kanyang titig.


He pursed his lips, and remained locking his eyes on me, annoyed but still longing.


"L-let go." Napapaos kong sabi. I couldn't speak properly because of the situation we are in right now, it feels so suffocating yet pure.


Sinubukan ko ulit siyang itulak ngunit naramdaman ko lamang ang paghigpit ng hawak niya sa aking baywang at ang marahang paghaplos nito na nakapapaglambot ng aking tuhod. Napakapit nalang ako bigla sa kanyang balikat dahil doon.


"Did you miss me? hmm?" He huskily whispered while still caressing my waist.


Hindi naman ako makasagot lalo na nang lumapit siya hanggang sa magkadikit ang aming mga noo at ang mata niya ay nakatingin sa mga labi ko. I couldn't answer his question neither move. I feel like I am stuck just because of his actions. His eyes found its way to meet mine again and his jaw tightened.


"Do you not miss your boyfriend, architect?"


He once again asked that made me tremble. Calling me architect in this scenario just made it sound so seductive, what more if it is your engineer boyfriend that is asking you. This is already killing me, but no! Hindi tayo marupok, Claudia!


Lumapit siya lalo sa akin at halos magkalapit na ang aming mga labi. I can feel his breath on my face, dahil doon ay parang hinahabol ko ang kanyang mga labi. I felt his lips dropping a peck on the side of my lips na siyang ikinapikit ko. Binuksan ko agad ang aking mga at mas naramdaman ang pagdikit ng aming mga katawan.


Tinignan ko ang kanyang mga mata na masuring tinatantya ang aking reaksyon. I couldn't take this anymore! From firmly holding onto his shoulders, my arms found its way to his neck, pulling his head so I can kiss him. 


"Is this your meaning of I miss you too?" He sweetly said before dipping his head down to respond to my kisses. 


For a moment, I was ashamed of what I did considering how hard-headed I acted a while ago, but the way he's kissing me right now made my embarrassment go away, as I can feel that he misses me just how much I longed for him these past few days. He pushes himself on to me that my back is already pressed flatly on the door.


The kiss that we are sharing is soft, warm, and breathless. I can feel his hand slowly moving to the inside of my blouse and around my bra, but before he even had the chance to touch my bare chest, a loud thump coming across this door made us stop. 


Fireflies In My Heart (Blueprint Series #1)Tahanan ng mga kuwento. Tumuklas ngayon