Chapter 39

69 1 0
                                    

Chapter 39





We did not really runaway. Nandito lang rin kami sa Cebu. I already contacted Kuya Ali to assign another lead architect and engineer for the project with the Montagnes. At kami nalang ang maghahandle ng maliliit na details.



I don't know about Architect Cornago though. I heard this project wasn't originally assigned to her. Kaya baka siya na rin ang maging lead architect tutal siya ang nandito.




I smiled when I felt Aiden wrapping his arms around me and kissing my nape.




"Why are you dressed like that? Hindi ka ba naiinitan?" Takang tanong niya. We are going to the beach near our place. Hindi na kami nagcheck-in sa hotel para mas maranasan pa ang Cebu. Because I feel like when we checked in a hotel para lang rin kaming nasa Manila.




"What's wrong with my outfit? Ang weird mo." Most boyfriends don't like their girls wearing less fabric kaya hindi ba dapat pabor pa sakanya ang suot kong pantalon at cropped top?




"Lalangoy tayo, Luna. Hindi magmo-mall." I rolled my eyes, nasa loob naman na yung swimsuit ko! I was just worried because magji-jeep daw kami bago makapunta doon kaya naman medyo hindi ako komportable.




"You said we're riding a jeep!?" I grunted.




"Yeah, the expensive Jeep." He chuckled. O-okay, medyo napahiya ako doon. Hindi naman kasi niya nilinaw! Dali dali akong nag-martsa papunta sa aking kwarto para makapag-palit.




"Dress anything you want. I can fight." I heard him said that made me smile. Stop blushing, Luna!




We indeed rode a Jeep. Nag-rent pala siya ng sasakyan para ngayong araw dahil nga malayo ang tinutuluyan namin. Nandito rin naman si Arvin, our supposedly driver pero pinaiwan na namin siya doon sa hacienda para sa iba naming employees.




I ended up wearing a swimsuit underneath my maong shorts. Hindi na rin ako nag-abala pang mag patong ng pangtaas dahil parang tube na naman ang top ko.




I was half awake when I felt the car stopped. Mas nagulat naman ako nang hawakan niya ang aking kamay.




"Eyes on the road!" Daing ko. Kinusot ko ng onti ang aking mata at pinag-singkitan siya. His smile grew wider when I tried to pull my hands away from him.




"Doon kana tumingin!" I said.




"No, my eyes are for you lang." He chuckled. I think my heartbeat stopped. Tinignan ko siya habang tumatawa at malaki ang ngiti. Kahit conyo pagbigyan na. This guy is so unbelievable. Tch.




"Bakit hindi kana makapagsalita dyan? Kilig ka?" He added. I rolled my eyes.




"Dapat ba akong kiligin?" I scoffed. Pagdedepensa ko sa aking sarili. Nasan na ang korona ng pagiging in-denial queen? Pakilabas! Kidding.




"You're so heartless!" He said that made my mouth shut. No, Aiden. I just learned to use my heart less. I smiled.




It was almost half an hour drive to our destination. Dito kami napadpad sa Bounty beach. Sa north side ng Cebu. We plan to spend the whole day here dahil bukas ng umaga ay ang flight namin pabalik ng Maynila.




"Gutom na ako!" I whined.




"Edi kumain ka." I looked at him in disbelief. Kinagat niya lang ang kanyang ibabang labi na para bang pinipigilan ang tawa. He slowly took a step back when I went hear him.




Fireflies In My Heart (Blueprint Series #1)Tahanan ng mga kuwento. Tumuklas ngayon