Z.
ေ႐ွာင္းက်န္႔အလစ္မွာ ရိေပၚတစ္ေယာက္ လွမ္းထားတဲ့ အဝတ္ေတြကို သြားၾကည့္ၾကည့္တယ္။ ေနေရာင္တိုက္ရိုက္ထိထားတာေျကာင့္ အနည္းငယ္ စိုထိုင္းထိုင္းျဖစ္ေနေသးတာကလြဲရင္ မနည္းေျခာက္ခ်င္ေနျပီ။
ရိေပာ္က အက်ႌလက္ကို ကိုင္ၾကည့္လိုက္ျပီး အလိုမက်တာေၾကာင့္ မ်က္ေမွာင္ၾကဳတ္တယ္။ သူက အဝတ္ေတြကို မေျခာက္ေစခ်င္ေသးဘူး။ ဒါေပမယ့္ အခုေျခာက္ခါနီးေနလို႔ စိတ္ညစ္သြားမယ္ေတာ့မထင္ပါနဲ႔။ ေျခာက္ေနရင္ မေျခာက္ေတာ့ေအာင္ လုပ္လိုက္မွာေပါ့။
အနားကို မ်က္လံုးကစားၾကည့္ေတာ့ နံရံကပ္စင္မွာခ်ိတ္ထားတဲ့ ပန္းအိုးေသးေသးေလးေတြနဲ႔ ေရဖ်န္းတဲ့ဘူးေလးကို ေတြ႔တယ္။ ရိေပၚမ်က္လံုးေတြထဲ အေရာင္တဖ်တ္ဖ်တ္ လတ္သြားတယ္။ တေအာင့္ေနေတာ့ေျခာက္ခါနီးေနတဲ့ အဝတ္ေတြက တဖန္ျပန္စိုသြားတယ္။
ရိေပၚ အျပံဳးႀကီးႀကီး ျပံဳးလိုက္တယ္။ အဝတ္ေတြမေျခာက္ရင္ ေနာက္တစ္ခါမွ ျပန္လာၿပီးယူလို႔ရတယ္။ အခုဝတ္ထားတဲ့ အဝတ္အစားေတြကိုေပးဖို႔ ထပ္လာမွာနဲ႔ဆို ေနာက္ထပ္ႏွစ္ႀကိမ္လာလို႔ရျပီ။ မဆိုးပါဘူး။
"အိုေခ ဒီေလာက္ဆို ေလာေလာဆယ္အတြက္ လံုေလာက္္တယ္"
ေလေလးတခြၽန္ခြၽန္နဲ႔ ဝရံတာဘက္က ထြက္လာတဲ့ ဝမ္ရိေပၚကိုၾကည့္ၿပီး ေ႐ွာင္းက်န္႔ ႏွာေခါင္း႐ွံု႔လိုက္မိတယ္။
သူကအခုထိ မျပန္ေသးဘူးလား။ ညေနစာပါ ထပ္ေကြၽးရမယ္လို႔ေတာ့ မေျပာနဲ႔ေနာ္။ မနက္ကေတာင္ မွားေခၚလာၿပီး အန္ခ်ပစ္မိတာကို အားနာလုိ႔ေကြၽးတာ။
ေငြေရာင္မ်က္မွန္အဝိုင္းေလးေအာက္က ယုန္မ်က္သြယ္ေလးေတြက သူ႔ဆီစူးစမ္းသလို ၾကည့္ေနေတာ့ ရိေပၚ အဟမ္းဆိုၿပီး ဟန္ကိုယ့္ရတယ္။ အခုန ေပ်ာ္ၿပီး cool guy imageကို ခဏေလာက္မထိန္းလိုက္မိဘူး။ ေနာင္က် သတိထားမွျဖစ္မယ္။
ဒါနဲ႔ က်န္႔ေကာက မ်က္မွန္တပ္ရတာ သူမသိရပါလား။ အနီးမႈန္မို႔လို႔မ်ားလား။ ဒီမ်က္ဝန္းလွလွေလးေတြကလည္း မ်က္မွန္ေအာက္မွာေတာင္ ၾကယ္ေလးေတြလို တလက္လက္နဲ႔ လွရက္ႏိုင္တုန္းပဲ။ ေသခ်ာၾကည့္ျကည့္ရင္ က်န္႔ေကာရဲ႕ မ်က္ဝန္းေတြထဲမွာ ဂလက္စီႀကီးတစ္ခုလံုး ႐ွိေနတာမ်ား ေတြ႔ရမလားမသိဘူး။
