Z.
ေ႐ွာင္းက်န္႔ တံခါးဖြင့္လိုက္ေတာ့ ဝမ္ရိေပၚက ခပ္တည္တည္ပဲ အိမ္ထဲ ဝင္လာတယ္။ မသိရင္ သူ႔အိမ္က်ေနေရာပဲ။
ေ႐ွာင္းက်န္႔ မေက်မနပ္နဲ႔ ႏွာမႈတ္ပစ္လိုက္တယ္။
"ဘာကိစၥ႐ွိလို႔လဲ "
ေ႐ွာင္းက်န္႔ဆီက ေဆာင့္ေဆာင့္ေအာင့္ေအာင့္ အသံေလး ထြက္လာတာေၾကာင့္ ရိေပၚက ႀကိတ္ျပံဳးတယ္။
"အိမ္မျပန္ရဲေတာ့လို႔ေလ...အဲ့ဒါ ဒီည ဒီမွာ အိပ္လို႔ရမလားဟင္"
ဝမ္ရိေပၚက ေခြးေပါက္ကေလးေတြလိုမ်ိဳး မ်က္ႏွာငယ္ေလးလုပ္ကာ ေျပာေတာ့ ေ႐ွာင္းက်န္႔မွာ ဆြံ႔အလို႔။
ညႀကီးမင္းႀကီး ေရာက္ခ်လာၿပီး အိပ္ခ်င္တိုင္း အိပ္ရေအာင္ ေ႐ွာင္းက်န္႔အိမ္က တည္းခိုခန္းမဟုတ္ ဟိုတယ္မဟုတ္။
ဒီဝမ္ရိေပၚက ဘာျဖစ္ခ်င္ေနတာလဲ။
"မင္း အိပ္ခ်င္ရင္ ဟိုတယ္သြားအိပ္ေပါ့ "
"ကြၽန္ေတာ္က က်န္႔ေကာအိမ္မို႔လို႔ လာတာကို...ရက္ရက္စက္စက္ ႏွင္ထုတ္မွ ျဖစ္မွာလား"
"မင္းနဲ႔ငါနဲ႔က ရင္းႏွီးတာလည္း မဟုတ္ဘဲနဲ႔...ငါ့အိမ္ကို ခဏခဏလာမေနနဲ႔"
"တစ္ကုတင္တည္း အိပ္တဲ့ ဆက္ဆံေရးက ရင္းႏွီးတယ္လို႔ ေျပာလို႔မရဘူးလားဟင္"
ဟိုလိုလိုသည္လိုလို မ႐ွင္းမ႐ွင္းနဲ႔ ေျပာလာတဲ့ ဝမ္ရိေပၚေၾကာင့္ ေ႐ွာင္းက်န္႔မွာ ေနရင္းထိုင္ရင္း ႐ွက္သလိုလိုေတာင္ ခံစားလိုက္ရတယ္။
"မင္း! မဟုတ္တာမေျပာနဲ႔"
"ဒါဆိုလည္း ဟုတ္တာပဲ ေျပာေတာ့မယ္ "
"ဘာလဲ"
ဝမ္ရိေပၚက ႏႈတ္ခမ္းတစ္ဖက္တြန္႔ျပံဳးရင္း ေ႐ွာင္းက်န္႔ အနားကို တိုးလာတယ္။ ေ႐ွာင္းက်န္႔မွာ ဆုတ္ရင္းဆုတ္ရင္းနဲ႔ ေနာက္ေက်ာက နံရံနဲ႔ ကပ္ေနၿပီ။
ေနာက္ဆံုးမွာေတာ့ ေ႐ွာင္းက်န္႔တစ္ေယာက္ ဝမ္ရိေပၚရဲ႕ လက္ေမာင္းႏွစ္ဖက္ၾကား ေခ်ာင္ပိတ္ခံလိုက္ရတယ္။
"မင္း! "
ဝမ္ရိေပၚရဲ႕ မ်က္ႏွာက ေ႐ွာင္းက်န္႔မ်က္ႏွာနဲ႔ ထိကပ္ေတာ့မတတ္ နီးစပ္ေနတယ္။
