Dünya Dışından

Korktun

Hava kararırken Karasakal yanımıza geldi. Sanırım az önce mürettabatın çoğu bölümüne paydos* vermişti.

"Gençler mürettebat ile birlikte uyumanız gerekiyor. Sorun olur mu?" diye soran Karasakal ile Efe'ye baktım. 

Bugün biraz mürettabatı inceleme fırsatımız olmuştu ve hepsi de pis insanlara benziyordu. 

Ne kadar onlarla birlikte kalmak istemesem de Efe kabul ederse ayak uydurabilirdim. 

"Kalırız, sorun yok." diyen Efe ile Karasakal "Fazladan bir hamak bulabildim. Aynı hamakta kalacaksınız." diyerek yanımızdan ayrıldı. 

"Ben hamak olmadan da yatarım." diyen Efe'ye "Bir sağa bir sola savrulan gemide yerde mi yatacaksın?" diye sordum.

"Evet." diyen Efe'ye "Saçmalama. Beraber yatarız," dedim. 

Efe gözlerini benden kaçırınca gülerek "Utanıyor musun?" diye sordum. 

"Hayır." derken bana bakmamıştı. 

"Efe bana baksana," dedim.

Kafasını "hayır" anlamında sağa sola sallayınca güçlü bir kahkaha attım.

"Dalga geçme!" diye çıkışan Efe ile ayağa kalktım ve "Benden gerçekten utanıyor musun?" diye sordum. 

"Tüm mürettabatın olduğu sıkışık bir yerde kız arkadaşım ile aynı hamakta kalmak istemiyorum sadece. O hamaklar bir kişilik!" dedi Efe. 

"Sen benden değil de adamlardan mı çekindin?" diye sordum.

"Bugün hepsi seni izleyip durdu. Bu vampir kulaklarım senin güzel hatun olduğunu söylediklerini duydu. Bir de seninle yatıp o adamların azabında yanmak istemiyorum," dedi.

"Aman da aman çen korktun mu? Gel ablan seni korusun," dedim. 

Efe "Eyşan ben dalga geçmiyorum! Bir dişi gümüş olan korsan bana sırıtarak konuştu! Aklından beni aradan çıkarmak geçiyordu!" diye bağırdıktan sonra "Dişi gümüştendi! Gümüş!" diye fısıldadı. 

"Kıyamam lan sana. Beni burada bekle. Hemen geleceğim," dedim.

Efe "Tamam." diye mırıldanınca merdivenlere yöneldim.

Alt kata indiğimde çoğu paydos veren mürettebat uyumuştu. Sessizce boştaki hamağın iplerini çözüp elime aldım.

*İşe, çalışmaya geçici olarak ara verme, belli bir süre çalıştıktan sonra, yeniden başlamak üzere bir süre işi bırakma.