*yazar pov*
"Selam."
Felix tanıdık sesi duyduğunda yaslandığı motordan doğruldu. Chan, her zamanki gibi gülümseyerek ilerliyordu ona doğru.
Son olaylardan dolayı içinde ona karşı bir çekingenlik oluştuğundan ne yapacağını bilememişti. Chan ise bunu hissetmişçesine sıkıca ona sarılmıştı.
Pekâlâ, sırf sevgili yaptı diye Chan'dan çekinecek değildi Felix. Onunla iki yılı aşkındır en yakın arkadaşlardı sonuçta. Fakat yine de, kafasının karışıklığı yüzünden böyle oluyordu.
Chan ondan ayrıldığında düşüncelerinden sıyrılıp motora oturdu. Ardından, Chan da arkasına yerleşmiş ve ellerini onun beline sarmıştı. Felix, bu temasla heyecanlanırken kendini sakin kalmak için zorladı. Motor kullanırken odağının dağılmaması gerekirdi sonuçta.
Düşüncelerinden sıyrılıp yola odaklandı. Boş bir yolda gittikleri için sürüşünü hızlandırmıştı ve Chan sanki ona inat yapıyormuş gibi ona daha da sıkı sarılmıştı.
"Felix."
Chan'ın, kulağının dibine girip konuşmasıyla Felix irkilse de sakin kalmaya çalıştı.
"Efendim?"
"Sen evimiz yakın olduğu için beni hep motorunla alıyorsun ya. Hyunjin almamanı istedi."
Felix bu duyduğuyla bir an duraksadığı için, az daha şeritten çıkıyorlardı. Ama toparlamıştı son anda.
"İyi misin noldu?"
Chan eğilip endişeyle konuştuğunda Felix tek eliyle kafasını geriye itti.
"Eğilme düşeceksin. Neyse Hyunjin diyordun. Niye istemiyormuş ki?"
"Yani, kıskanıyor da olabilir. Ama... geçen gün yanınıza geldiğimde gergin gibiydiniz. Ya da ben yanlış anladım bilmiyorum."
Felix göz devirdi. Daha şimdiden bir şeyleri belli etmeye başladıysa çok geçmeden Chan öğrenirdi. Cidden çeki düzen vermesi gerekiyordu artık davranışlarına.
Okula vardıklarında Felix her zamanki yerine park etmişti. İndiğinde Chan'a döndü.
"Yanlış anlamışsın. Niye gergin olalım ki?"
Onun açıklamasıyla beraber Chan rahatlamış bir ifadeyle gülümsedi.
"Ah, güzel o zaman. Kötü anlaşmanız isteyeceğim son şey."
Felix de ona yalandan bir gülümseme gönderdi ve ardından beraber ortak alana ilerlemeye başladılar.
Bu sırada Felix düşünmeye başladı. Hyunjin'in, Chan'a öyle demesi kafasını karıştırmıştı. Evet, dün biraz gerginlik olmuştu aralarında ama yine de bu saçma bir sebep olurdu.
Kafeteryadan girdiklerinde düşüncelerinden şimdilik sıyrıldı ve içeriye göz gezdirmeye başladı. Birkaç saniye içinde tanıdık bedenler girmişti görüş alanına. Minho, Jisung, Jeongin ve Hyunjin.
Alayla gülümsedi. Madem Hyunjin'le soğuklardı, o zaman biraz kaşınmanın zararı olmazdı. Kolunu Chan'a sarıp ona biraz sokuldu. Daha sevgilisini görmemiş olan Chan ise gülümsemiş ve onun saçlarını karıştırmıştı. İkisi, o şekilde masaya ilerlediklerinde Chan da diğerlerini fark etmişti. Gülümsemesi büyümüştü fakat sebebi bu sefer sevgilisiydi.
Bu sırada Felix ise, Hyunjin'in bakışlarını üzerinde hissetmişti. Fakat göz göze gelmemek için ona dönmedi.
"Geldiler yine ya."
