မုန္း၍ခ်စ္ခဲ့သည္ ( မုန်း၍ချစ်ခဲ့သည် )(Completed)

အပိုင္း(၁)

၂၀၀၇ခုႏွစ္/ဒီဇင္ဘာလ/၂၇ ရက္ေန႔။

ဒီဇင္ဘာရဲ႕ညေတြကို ႏွင္းေတြပိန္းပိတ္ေအာင္က်ျခင္းျဖင့္ ပံုေဖၚေနသည္။

ေရာင္စံုမီးပြင့္ေလးေတြက ႏွင္းမ်ားၾကား ထိုးေဖာက္၍ ဟိုတစ္စု ဒီတစ္စု လင္းလက္ျဖာထြက္ေနသည္။

ည(၁၁)နာရီဝန္းက်င္မို႔ လူသြားလူလာ သိပ္မရွိေတာ့ေလာက္ေအာင္ နည္းပါးလို႔ေနသည္။

လမ္းမႀကီးေပၚတြင္ ကားတစ္စီးစ ႏွစ္စီးစ၏ ဘီးရာမ်ားသာ စြတ္ေၾကာင္းႀကီးသဖြယ္ က်န္ရွိေနသည္။

"သူေဌးေလး... အဲ သူေဌး ကၽြန္ေတာ္ အိမ္ပဲ ေမာင္းလိုက္ရမလား"

မွန္အနက္ေရာင္ အျပည့္ကာရံထားသည့္ ေနာက္ဆံုးေပၚ ကားတစ္စီးေပၚတြင္ အထက္ေအာက္အနက္ေရာင္ဝတ္စံုကို ဝတ္ဆင္ထားသည့္ လူငယ္ေလး။

ထိုလူငယ္ေလး၏ ဝတ္စားဆင္ယင္ပံုအရ ဝမ္းနည္းဖြယ္ အခမ္းနားတစ္ခုမွ ျပန္လာဟန္တူေလသည္။

ကားေမာင္းေနသူ၏ စကားမွားသြားဟန္ကို ေဗြမယူဘဲ ေခါင္းညိတ္ျပလိုက္ေလေတာ့သည္။

ထိုလူငယ္ေလးသည္ ေမွာင္ခိုဂိုဏ္းႀကီး၏ ေလာေလာလတ္လတ္ ဆက္ခံသူျဖစ္ေလသည္။

သူေဌးႀကီး ဆံုးပါးသြားသည့္ေနာက္ ယခင္က သူေဌးေလးဟုေခၚတြင္ခဲ့သူသည္ ဂိုဏ္းေခါင္းေဆာင္၏ ေနရာကို ဆက္ခံလိုက္ရေလၿပီမို႔ ေရွ႕ေလ်ာက္ အမွားလုပ္၍ မရေတာ့ေပ။ မစစ အရာရာ သတိခ်ပ္မွ ရေတာ့မည့္ အေနအထား ျဖစ္ေလသည္။

ဂိုဏ္းအေမြကိုဆက္ခံရေလာက္သည္အထိ တကၠသိုလ္ေက်ာင္းသားအရြယ္ ထိုလူငယ္ေလးမွာ အရြယ္မေရာက္ေသး။

ဖခင္ႀကီး ရွိစဥ္က ကေလးလိုသာေနခဲ့ရေပမယ့္ ယခုအခါမွာေတာ့ အရာရာဟာ မိမိ၏ဆံုးျဖတ္ခ်က္ေပၚတြင္ မူတည္ေနသလို (၅၀၀၀)ေသာ ဂိုဏ္းသားေတြကလည္း မိမိအေပၚ မွီခိုေနေလၿပီ။

ထို႔အျပင္ ဖခင္ျဖစ္သူက ေရွ႕ေနခ်ဳပ္ႀကီးႏွင့္ တစ္ေနရာထဲတြင္ ေသဆံုးေနခဲ့ၿပီး ထိုေရွ႕ေနကို ဖခင္ျဖစ္သူက သတ္သေယာင္အေျခေနမ်ား ထြက္ေပၚလာၿပီးသည့္ေနာက္ ေငြေၾကးေျမာက္ျမားစြာ ကုန္က်ခံၿပီး ထိုအမွဳကို ပိတ္သိမ္းရသည္အထိ လူငယ္ေလးကို အလုပ္ရွဳတ္ေစခဲ့သည္။