မုန္း၍ခ်စ္ခဲ့သည္ ( မုန်း၍ချစ်ခဲ့သည် )(Completed)

အပိုင္း(၁၉)

"ေပးေပး ကိုယ္လုပ္ေပးမယ္"

မနက္အိပ္ယာႏိုးေတာ့ ျပတင္းေပါက္မွန္မွ ျဖတ္သန္းၿပီး အလင္းတန္းတို႔သည့္ အခန္းတြင္း က်ေရာက္ေနသည္။ ေကာင္းကင္ျပာျပာနဲ႔ ရာသီဥတုက သာယာေနေလတယ္။ ကုတင္ေဘးက စားပြဲေပၚရွိ ေရခြက္က ေရကုန္ေနခဲ့သည္။ ထို႔ေၾကာင့္ ေလ်ာ့ရဲရဲျဖစ္ေနသည့္ Bathrobeခါးစည္းႀကိဳးကို ခပ္တင္းတင္းခ်ည္ၿပီး ေအာက္ထပ္ထမင္းစားခန္းကို ဆင္းလာခဲ့တယ္။ ထမင္းစားခန္းထဲရွိ စားပြဲေပၚတြင္ ေရၿခိဳင့္ႀကီးႀကီးကို လက္ႏွစ္ဖက္ျဖင့္မယူကာ ဖန္ခြက္ထဲသို႔ ေရေလာင္းထည့္လိုက္၏။ ထိုစဥ္မွာပဲ ရင္းနီးေနတဲ့အသံတစ္ခုက နံေဘးနား ေပၚထြက္လာၿပီး ေရခ်ိဳင့္က လူတစ္ေယာက္၏လက္ထဲသို႔ ပါသြားေလသည္။

"ငယ္ ေရာ့"

Gunသည္ စားပြဲနားက ခံုတစ္လံုးကို ဆြဲယူကာ ထိုင္လိုက္ၿပီး ကမ္းေပးလာသည့္ ဖန္ခြက္ကို လွမ္းယူလိုက္သည္။ ထို႔ေနာက္ မ်က္လံုးကိုဖ်ပ္ကနဲ လွန္ၾကည့္လိုက္ၿပီးေနာက္ မ်က္လံုးတို႔ကို ေမွးစင္းၿပီးေရကို ျဖည္းျဖည္းခ်င္းေသာက္ေနလိုက္တယ္။

ငယ္သည္ အိပ္ခ်င္မူးတူးျခင့္ အေပၚထပ္က ဆင္းလာေလ၏။ ဆံပင္ေမႊးေလးတို႔ ဟိုဟိုဒီဒီ ထိုးထိုးေထာင္ေထာင္နဲ႔ ပြေယာင္းေယာင္း ျဖစ္ေနပံုက ဆြဲယူေပြ႕ပိုက္ခ်င္စရာ။ ငယ့္ကို နည္းနည္းေတာ့ စိတ္ဆိုးခ်င္မိေလတယ္။ ကိုယ္ရံေတာ္ေတြ အိမ္ထဲအႏွံ႕ေစာင့္ၾကပ္ေနၾကသည္မို႔ ငယ့္၏ခ်စ္သဖြယ္ပံုကို ထိုသူတို႔က ယခင္ကတည္းက တစ္ခ်ိန္လံုး ျမင္ေတြ႕ခဲ့ဖူးဟန္တူၾကသည္။ ငယ္၏ ထိုသို႔ေသာ ပံုရိပ္တို႔ကို ထူးဆန္းေနဟန္ လိုက္ၾကည့္ျခင္းမရွိ။ တည္ၿငိမ္စြာပင္။ မတည္ၿငိမ္သူက ဒီလူပင္ျဖစ္ရ၏။ ေရၿခိဳင့္ႀကီးႀကီးကို ေသးသြယ္သည့္ လက္ေခ်ာင္းေလးေတြျဖင့္ မယူလိုက္တာမို႔ အေျပးကူမိတယ္။ ဖ်ပ္ကနဲ အၾကည့္ေလးတစ္ခ်က္ကို အမိအရ ဖမ္းယူၿပီးေနာက္ ရင္မွာတသိမ့္သိမ့္ ခုန္ရ၏။ မ်က္ေတာင္တို႔ကို ေမွးစဥ္းကာ ေရေသာက္ေနပံုက ခ်စ္စရာေကာင္းလွသည္။ ဒီလူသားေလးကို အရင္လို မတို႔မထိရက္ေပမယ့္လည္း အနားမွာ ေနခြင့္ရေနတာကိုက သူ႔အတြက္ ကံေကာင္းမွဳႀကီးပဲ ျဖစ္သည္။