Todoroki x Reader (Bnha x Reader)

Zengin

Beğenin lütfen 😼

"Bu arada, nereye gidiyoruz?"

"Ev."

Heyecanla ona döndüm. "Ev?! Benim evim mi?"

"Hayır, benim evim."

Tekrardan kaşlarımı çattım, bana döndü. "Seni taciz etmeyeceğim, ayrıca sapık da değilim. Bana tacizciymişim gibi bakmayı bırak."

"Tacizci gibi davranan sensin."

Önüne döndü, "Hayır, sen tacizciymişim gibi her dediğime şüphe ile yaklaşıyorsun."

10 dakika sonra büyük bir evin önünde durmuştuk. Arabadan çıktık ve daha adını bile öğrenmediğim adam kapıyı açtı.

Birlikte içeri girdik, hemen etrafı incelemeye başladım. Bu adam zengin olmalıydı, ev büyük ve lüks duruyordu.

"Bu arada, ben Aizawa Shota."

Ona bakmadan mırıldandım, "Ameya Hori."

"Senin ismini biliyorum zaten."

Anlarcasına mırıldandım.

~~~~~~~~~~~~~~~

"Burada benimle yaşayacaksın."

Koltukta uzanmış kahvemi içerken ona döndüm. "Baya zenginsin sanırım, değil mi?"

Hafifçe kaşlarını çattı, "Ne alaka şimdi?"

"Soruma cevap versene."

Derin bir nefes alarak alnını ovaladı, "Evet, zengin sayılırım."

"Burada kalmamı istiyorsan paranı kullanmama izin ver."

Gözleri dediğime şaşırırcasına hafifçe açıldı.

"İzin veriyor musun?"

"Tamam, ama gidip salak saçma şeye harcarsan belanı bulursun."

Gülerek başımı salladım ve cebimden sigara paketimi çıkararak bir sigara aldım. Tam dudaklarımın arasına koyacağım sırada bir anda Aizawa elimdeki sigara ve sigara kutusunu aldı.

"Hey!"

"Sigara içmen yasak."

"Bağımlı değilim."

"Çocuksun, sigara içmek yasak."

Bıkkın bir nefes vererek geriye yaslandım. Aizawa yine sağ kolumdaki dövmelere bakıyordu. "Ne zaman yaptırdın bunları?"

"2 yıldır falan varlar. Hepsi 2 yıl içerisinde yapıldı."

"13 yaşında dövme mi yaptırmaya başladın?"

"Evet."

Hâlâ gözleri dövmelerimdeydi, gülümseyerek öne eğildim. "Dövmelere meraklıysan seni yaptırdığım yere götürebilirim. Yanında ben olursam bedavaya yaptırırsın, ama..." Tekrar evine bir göz atıp ona döndüm. "Senin için parası önemli değildir zaten."

"Gerek yok."

"Peki."

"Şunun anlamı ne?"

Gözleri ile kolumdaki bir dövmeyi işaret ediyordu. Kolumu ona doğru uzattım, "Hangisi?"

Bileğimde olan, dün yaptırdığım Leo'nun ölüm tarihinin olduğu dövmeyi gösterdi.

"Tarih."

"Onu ben de anladım. Dünün tarihi bu, dün ne oldu?"

"Biri öldü."

Kaşlarını çattı, "Kim?"

Ayağa kalktım, "Seni ilgilendirmeyen biri."

~~~~~~~~~~~~~~~

Karşılıklı oturmuş yemek yiyorduk. Açıkçası onu ilk gördüğümde kaba biri sanmıştım ama her ne kadar soğuk olsa bile kibar biriydi. En azından çoğu zaman.

"Bu arada..." Su içti ve bana döndü. "Şu paramı kullanma işi vardı ya."

"Evet?"

"Fikrimi değiştirdim, anlaşma yapacağız."

Çatalımı makarnalar batırarak ağzıma attım ve dolu ağzımla konuştum. "Ne anlaşması?"

"UA lisesine gideceksin, gidersen istediğin gibi kullanabilirsin."

Bir anda yediğim makarnalar boğazımda kaldı ve öksürmeye başladım. Yanımda duran bir bardak suyu direkt kafama diktim ve birkaç dakika sonra kendime geldim.

"Dalga mı geçiyorsun? Ben niye okula gidiyorum?"

"Çünkü çocuksun."

"Hem de UA gibi bir okul! Japonya'nın en iyi kahramanlık okuluna nasıl gireyim be ben?!"

"Özgünlüğün gayet kullanışlı. Kullanabilirsen kolay bir şekilde girersin."

"Kahraman olmama gerek yok."

"Orada öğretmenim, sen de oraya gideceksin."

"Hassiktir!" Öne doğru atıldım, "Öğretmen misin sen?!"

"Küfür etme."

Elimi salladım, "Tamam, tamam! Öğretmensen nasıl bu kadar zenginsin?"

Çatalını tabağa bırakıp arkasına yaslandı. "Salak kız seni..."

"Söylesene be amca!"

Dudağı yana kıvrıldı, "Amca mı?"

"Ne diyeyim? Abi mi, baba mı?"

Yüz ifadesi değişti ve öne eğilerek yemeğini yemeye devam etti. "İsmimle seslensen yeter. Okulda öğretmen de."

Ben tam bir şey diyecekken cümleye devam etti. "Ha, bu arada. Aynı zamanda kahraman da olduğum için maaşım yüksek. UA'de kahraman olmayan öğretmen beklemiyordun herhalde?"