Todoroki x Reader (Bnha x Reader)

Babam, sen misin?

Beğenin lütfen 😽

Ara tatil olmuştu ve okul ile pazartesi günü 1 haftalığına kampa gidiyorduk.

Herkes tamamen hazırlanmak için evlerine dağılmıştı, ben de bu yüzden Aizawa senseinin evine geri dönmüştüm.

Saat akşam 7'ye geliyordu ve ben 6'da sıkıldığım için dışarı çıkmıştım.

Eve girdiğimde oturma odalarından birinde 2 kişinin sesinin geldiğini duydum. Biri Aizawa senseiydi, diğerinin kim olduğunu ise odaya sessizce biraz yaklaşınca anladım. All Might'tı.

"Ameya'ya hâlâ söylemedin mi, Aizawa?"

Neyden bahsediyorlardı? Aizawa benden bir şey mi saklıyordu?

"Söyleyemedim, ne tepki verir bilmiyorum. Bunu hemen iyi karşılayacak biri olduğunu sanmıyorum, ona yalan söylediğim için kızabilir."

Ne yalanı, Aizawa bana bir konuda yalan mı söylüyordu?

Daha iyi duymak ve kapı aralığından daha iyi görmek için biraz daha yaklaştım.

All Might derin bir nefes aldı, "Ameya babasını merak ediyor, seni de seviyor. Sen olduğunu öğrenirse üzüleceğini sanmıyorum."

Ne? Ne diyordu bunlar? Ne saçmalıyorlardı? Aizawa babam mıydı?

Yanlışlıkla kapıya baskı uyguladım ve kapı iyice açıldı, ikisi de bana döndü.

Aizawa beni gördüğü an şok içinde ayağa kalktı, "Ameya!"

Şoktan ne yapacağımı bilemiyordum.

"Sen..." Gözümden akan bir damla yaşı elimin tersiyle sildim. "Benim babam mısın?"

Aizawa yutkundu, birkaç saniye sessizce yere baktı. "Söylememiştim, üzgünüm."

Geriye doğru adım atmaya başladım, şu an bunu konuşmak istemiyordum. Kesinlikle istemiyordum.

Aizawa'da bana yaklaşırken koşarak evden çıktım. Nereye gittiğimi bilmiyordum.

Sokaklarda bir süre boş boş koşturduktan sonra nereye gideceğime emin oldum, Shoto'ya gidecektim.

Evlerine giderek kapılarını çalmaya başladım, birkaç saniye sonra Endeavor kapıyı açtı.

Çatık kaşlarla bana bakıyordu, "Buyurun?"

Neredeyse yüzüne bile hiç bakmadan mırıldandım, "Selam Endeavor." Onu kenara çekerek içeri girdim.

Önce beyaz ama aralarında kırmızılar olan bir kız bir odadan çıktı. Shoto'nun ablası olmalıydı.

Bana anlamsız gözlerle bakarken ona yaklaştım, "Shoto nerede acaba? Ben arkadaşıyım."

Birkaç saniye beni inceledi ve eliyle üst katı işaret etti, "Üst katta sağdan 2. Kapı."

Hızla merdivenden çıktım ve Shoto'nun kapısının önüne geldim. Önce kapıyı çaldım, içerden sesi geldi. "Efendim?"

Kapıyı açtım ve yatakta oturan Shoto'yu gördüm. Beni gördüğü an şaşırarak ayağa kalktı, "Ameya?"

Hızlı adımlarla ona yaklaştım ve sarıldım. Düşündüğüm gibi... O, iyi hissettiriyordu.

O da sarılmama karşılık vererek ellerini belime sardı. Birkaç dakika öyle kaldıktan sonra sarılmayı bırakmadan kulağıma fısıldadı. "Neyin var güzelim?"

Başka bir zaman olsa, bana ilk kez güzelim dediği için kalbim patlayacak gibi olurdu ama şu an öyle bir zaman değildi.

Shoto'ya daha fazla sarıldım, "Shoto..."

"Anlat, ne oldu?"

"Babamı buldum..."

Birkaç saniye sessizlik oldu, muhtemelen o da şoka girmişti.

"Ne? Nasıl buldun?"

"Babam..." Shoto'ya sarılmayı bırakarak kollarımı ondan ayırdım, ama o hâlâ elleriyle belimi tutuyordu. "Aizawa'ymış."

Şoka girdiği belli oluyordu, ağzı ve gözleri olabildiğince açıldı. İlk başta ne diyeceğini bilemez gibi oldu, daha sonra biraz kendine geldi.

"Hassiktir... Teorim doğru çıktı."