14

816K 15.9K 29.3K
                                    

This chapter is dedicated to: RENCAMEROAR

~*~

⚠️ WARNING: ZONROX AREA. READ AT YOUR OWN RISK.⚠️

"LURUSUS, tama na nga 'yan. Kanina ka pa umiinom," suway ko bago hinablot ang isang bote ng alak na iniinom niya.

He drunkenly cried before leaning his forehead on the counter table and cried again.

Pero 'yong iyak niya wala namang luha. Puro ngawa lang. Umiiyak ba talaga 'to?

"Ano bang mali sa akin, Calixta? Bakit ayaw niya sa akin. Maganda at masarap naman ako! E ikaw, maganda ka lang naman pero mas masarap naman ako kaysa sa'yo!" wika niya at talagang nilait pa ako.

I rolled my eyes at him before putting the bottle at the side in which he couldn't reach. This is already his fifth bottle, pero hindi pa naman siya masyadong lasing. Just a little bit tipsy...

"Kasi nga wala kang bilat," sagot ko.

Mukhang na-triggered siya sa sinabi ko at mabilis na inangat ang mukha. Namumula-mula na ang kaniyang dalawang pisngi at namumungay na rin ang kaniyang mga mata.

"Ano naman ngayon kung wala kong kepay?! Ang mas importante magaling ako sumipsip!" he countered back making me grimace.

"Eww," nandidiring bulong ko.

I can't even imagine him sucking someone's dick for goodness' sake! Well, he already sucked and licked mine but it's a pussy and not a cock.

Parang nakakadiri naman.

"Anong silbi ng puke mo kung mas magaling naman ako sumipsip kaysa sa'yo?!" he frustratedly shouted.

Bakit ba 'to galit sa akin? Kasalanan ko bang may bilat ako at bayag ang sa kaniya? Hindi naman 'di ba?

"Yuck! Lurusus stop it!"

He groaned before looking at me with his drunk eyes. "Sinipsip ko na rin 'yang puke mo kaya alam mo dapat na magaling ako!"

Tinaasan ko siya ng kilay. "Bakit ayaw mo ba sa pepe ko?"

Kung makaakto ang baklang 'to ang arte. Parang no'ng isang linggo lang hindi ako tinigilan.

He stopped before blinking. Napalunok siya habang nag-isip.

"E-Ewan ko," aniya bago nag-iwas ng tingin. "I just want to drink and be a drunken bastard and sleep on my own puke."

Malalim akong bumuntong hininga bago tinignan ang boteng inagaw ko kay Lurusus.

Kinuha ko iyon bago ibinalik sa kaniyang harapan. He is broken, might as well let him be drunk until he can't get up anymore.

He instantly grabbed the bottle out of my hand before drinking it up straight from the bottle.

If this will make him better then I don't have the right to stop him.

Pinanood ko lang siyang inumin ang alak na iyon mula sa bote at hindi na nagsalita.

I can't imagine the pain he is going through right now. Aadavan brutally and rudely rejected him. He said it right into his face without even blinking. That must hurt Lurusus so much.

He was being rejected by the people he loved just because of his gender identity which I find totally wrong. Ano naman ngayon kung bakla siya, hindi ba? He deserves to love and to be loved.

All of us do. Whatever our sexual orientation is, wherever we came from, whatever our past is. Nothing can hinder us from loving someone and nothing can stop us from being loved by someone. Not even blood.

Hiding the Green Carnation's Heirs | ✔︎Tahanan ng mga kuwento. Tumuklas ngayon