Hiding the Green Carnation's Heirs | ✔︎

26

TAHIMIK kong pinagmamasdan si Lurusus habang seryoso siyang nagmamaneho. Ang isa niyang kamay ay nakahawak sa manibela at minsan ay nakikita ko ang pagbakat ng mga maliliit na ugat sa kaniyang braso kapag humihigpit ang kaniyang paghawak sa manibela.

Mula noong umalis kami sa kompaniya niya, nanatili siyang walang kibo. Ni hindi niya rin ako tinapunan ng tingin kahit isang beses manlang. Even though he's here, I can't feel him. He's near yet he's so far.

I pressed my lips together while shamelessly watching him. I know that he can feel the heat of my stares at him burning holes on the side of his face but he's been ignoring it.

Tutok na tutok siya sa kalsada habang nagmamaneho at pansin ko ang medyo mabagal na pag-andar ng kotse. Nakikita ko rin na nilalampasan na kami ng ibang sasakyan dahil sa mabagal na pag-andar ng kotse.

"Lurusus, can you drive a little faster?" I asked in a soft voice.

Saglit niya akong tinignan bago muling binalik sa harap ang kaniyang tingin.

"No. You're pregnant. We need to be careful. You and the baby's safety is my priority," sabi niya sa akin.

My heart warmed and a small smile flashed on my face. I bite my inner cheeks before looking at the window to hide my expression.

He cares.

Even though he has a cold cover-up, deep inside, he cares. He's still the soft-hearted Lurusus that I met before. It looks like he doesn't care at all but honestly speaking, he does.

Hindi na ako umimik pa at tumingin na lang sa labas ng bintana, pinapanood ang dinadaanan naming mga gusali. I enjoying the view outside when suddenly, a warm big thing was pressed against my stomach.

Mahina akong napasinghap bago napatingin sa aking tiyan at nakita kong napakatong roon ang kanang kamay ni Lurusus. Naramdaman ko ang init ng kaniyang palad na tumatagos sa suot kong damit. Napakurap-kurap ako bago tumingin sa kaniya. I bite my inner cheeks when I saw him staring at the road seriously while driving using his left hand.

"Are you comfortable? I can adjust your seat if you want to," aniya habang nakatutok pa rin sa daan ang kaniyang mga mata.

"I-I'm fine," mahinang sambit ko sa kaniya.

Hindi naman na siya nagsalita pa pero kahit na gano'n, hindi ko alam kung bakit ako masaya.

Napangiti ako ng lihim bago tumingin sa may bandang tiyan ko. My eyes started to do their waterworks once again but I calmed myself down. I felt the butterflies moving around when he slowly moved his hand to caress my tummy. My heart clenched in happiness. The gesture is something that really warms my heart.

Hindi ko namalayan na naipatong ko na rin ang kamay ko sa ibabaw ng kaniyang palad na namamahinga sa ibabaw ng aking tiyan. Then seconds later, when I came back to reality, I immediately removed my hands from the top of his. Hindi ko alam kung bakit gano'n na lang ang reaksiyon ko, pero pakiramdam ko kasi, hindi niya gusto ang ginawa ko. In my mind, he was only caressing the baby and I'm not included.

Nag-aalanganin akong napatingin sa kaniya bago napalunok. "S-Sorry," paumanhin ko sa kaniya.

When he didn't say anything, I lowered my eyes on my thighs. Ipinatong ko na lang sa aking hita ang aking mga kamay at pinaglaruan ang aking mga daliri dahil sa kaba at pagkapahiya.

I just stared at my fingers when suddenly, his hand reached for it, sending electricity through out my whole body. Mabilis akong napalingon sa kaniya at gano'n na lang ang mabilis na pagtibok ng aking puso noong nakita kong seryoso siyang nakatingin sa akin, ngunit saglit lang iyon dahil mabilis niyang ibinalik sa daan ang kaniyang tingin.