Unicode ver
အချိန်တွေဟာ ရွေ့လျားခြင်းနှေးသော်ငြား ကုန်ဆုံးခြင်းဟာ မြန်ဆန်လှသည်
သုံးရက်ဆိုသော ကာလတိုဟာ မျက်လုံးတစ်မှိတ်မှာပဲ ကုန်ဆုံးသွားသယောင်
အဆုံးသတ်ခရီးလေးရဲ့ နောက်ဆုံးရက်မှာ ကျွန်တော့်ကလေးငယ်ဟာ ဟန်မဆောင်နိုင်လောက်အောင် မျက်နှာညိုးသည်
ကျွန်တော့်လက်ကိုလည်း မလွတ်တမ်းကိုင်ထားလိုက်တာများ ချွေးစိုစိုဖြစ်နေတာတောင်
တစ်စက္ကန့်လေးမျှ လွတ်ပေးဖို့ အစီအစဥ် လုံးလုံးမရှိပုံ
"အကို"
"ဟင်?"
"ဒီနေ့ တစ်နေ့လုံး ကျွန်တော့်ဘေးမှာပဲနေရမှာနော်"
"စိတ်ချပါ ကလေးငယ်ရယ်"
ကလေးငယ်ဟာ ချိနဲ့စွာ ပြုံးပြရှာတယ်
"အကို ဒီနေ့ ကျွန်တော်တို့ ဘယ်သွားကြမလဲဟင်?"
အကိုက တစ်ခဏတာ တိတ်ဆိတ်နေသည်
ပြီးမှ ကျွန်တော့်ဆံနွယ်တို့ကို ကိုင်တွယ်ရင်း အပြုံးချိုချိုတစ်ပွင့်ကို ပေးသည်
"လျှို့ဝှက်ချက်"
ကျွန်တော် ကြည်နူးစွာရယ်တော့ အကိုက ကျွန်တော့်ကို မျက်တောင်မခတ်တမ်း ငေးမောပြန်တယ်
"သဘောကျတယ်"
"ဘာကိုလဲ?"
"ပြုံးလိုက်ရင် ပေါ်လာတဲ့ ပါးချိုင့်နက်နက်လေးတွေကို"
ကလေးငယ်က တဟဟရယ်ရင်း ကျွန်တော့် ရင်ဘတ်ကို ခပ်ဖွဖွထုသည်
"ဒါဆို ပါးချိုင့်တွေ မရှိတော့ရင်ရော သဘောမကျတော့ဘူးတဲ့လား?"
အကိုက သဘောတကျ ပြုံးရင်း ကျွန်တော့် နဖူးပြင်ကို ယုယုယယ အနမ်းတစ်ချက်ခြွေတယ်
"ပါးချိုင့်လေးတွေကိုလည်း သဘောကျပေမယ့် ပါးချိုင့်လေးတွေရဲ့ နောက်ကွယ်က ကလေးငယ်ရဲ့ ပျော်ရွှင်မှုကို ပိုသဘောကျတယ်"
ကျွန်တော့်ကလေးငယ်ဟာ ပါးလေးတွေနီရဲတက်လာတဲ့အထိ ရှက်သွေးဖြာတယ်
ပြီးတော့ ကျွန်တော့်လက်ကို ခဏလွတ်ပြီး ခပ်လှမ်းလှမ်းမှာ ရပ်ထားတဲ့ ကျွန်တော်တို့ ကားလေးဆီ ပြေးထွက်သွားတယ်
YOU ARE READING
𝕄𝕖𝕞𝕠𝕣𝕚𝕖𝕤 𝕄𝕒𝕫𝕖 (𝓒𝓸𝓶𝓹𝓵𝓮𝓽𝓮𝓭 )
Fanfictionမြတ်နိုးရတဲ့ 'သူ'က ထွက်သွားခဲ့ပေမယ့် 'သူ' ပေးခဲ့တဲ့ အမှတ်တရတွေကတော့ သေဆုံးသည့်တိုင်ထာဝရကျန်ရစ်နေခဲ့မှာပါ ျမတ္နိုးရတဲ့ 'သူ'က ထြက္သြားခဲ့ေပမယ့္ 'သူ' ေပးခဲ့တဲ့ အမွတ္တရေတြကေတာ့ ေသဆုံးသည့္တိုင္ထာဝရက်န္ရစ္ေနခဲ့မွာပါ
