Oops! This image does not follow our content guidelines. To continue publishing, please remove it or upload a different image.
✨
Sakura tam ağzını açmış bir şey söyleyecekti ki ikimizinde dikkatini dağıtan sesle sustu.
"Sakura chan~ SAAASSSKEEE!"
Kafamı sağ tarafa çevirdiğimde sevimli ifadesiyle bize doğru gelen Naruto yu gördüm. Yanımıza vardığında kocaman gülümsüyordu.
"Bensiz grup buluşması yapmasanıza"
Soğuktan kızarmış burnuna bakarken gülmemek için dudağımı dişledim. Alnına ufak bi fiske atıp güldüm.
"Kıskandın mı"
Naruto yüzünü kırıştırarak kollarını birleştirdi.
"Alakası yok. Zaten bensiz keyifli olmaz"
Kafamı ona doğru eğip sırıttım.
"Yoo gayette olabiliyor"
Kaşlarını çatarak kollarını çözdü. Mavileri siyahlarıma kitlendiğinde günlük rutinimiz olarak birbirimizle uğraşıyorduk. Ama farklı hissettirmişti bugün. Alaycı ifadem bi an içinde yüzümden silinip gitti. Sadece bana bakan mavilere odaklanmıştım. Kimseden çıt çıkmıyordu.
Normalde Naruto bu kadar yakından beni bulunca manyak gibi kafa atmaya çalışırdı. Ancak bugün oda sakin duruyordu. Birkaç saniye sonra ortamdaki garip çekimi fark eden tek kişinin ben olmadığımı anladım. Sakura boğazını temizlediğinde kendime gelerek hızla normale döndüm. Alaya alıp Naruto yu ittirdim.
"Eve dönsene bücür"
Naruto da çok geçmeden formuna dönerek bana dil çıkarttı. Ardından etrafımdan dolaşıp Sakura nın koluna girdi.
"Gidelim Sakura chan"
Sakura ve Naruto kol kola önümden yürüme başladıklarında sırıtmayı kesip sakin bir nefes verdim. Az önceki de neydi öyle...
✨
İkisi girdiğimiz kafede yan yana oturmuş sohbet ederken bende karşıda telefonla uğraşıyordum.
Bugün hiç elime almadığım için gelen bildirimleri anca şimdi fark ediyordum. Ne döndüğünü anlamaya çalışarak etiketlenmiş olduğum gönderiye girdim.
Dudaklarım açık kalırken kalbim son hızda çarpmaya başlamıştı.
Naruto bunu görmüş müydü?
Gözlerimi telefondan yavaşça kaldırıp tam karşımdaki çocuğa baktım. Hâlâ normal Naruto gibiydi. Sakurayla mutlu bir şekilde sohbet ediyordu. Görmemiş miydi yoksa.
Başka bir açıklaması olamazdı görmemişti.
Sakin bir nefes alarak gönderiyi şikayet et butonunu kullandım. Bir işe yaşayacağından şüphem olsada o görmeden kaldırılmasını umut ediyordum. O gün sınıfa giren kişiyi yakalamak için daha fazla uğraşmalıydım. Fotoğraf çekmiş olabileceği aklımın ucundan geçmemişti. Basit bir dedikodu yayar sanmıştım ancak bu fazlaydı.
Tek isteğim bunun Naruto nun yanında konuşulacak bir dedikodu haline gelmemesiydi. Eğer öğrenirse yüzüne bakamazdım.
Sakinleşmek adına yerimden kalkarak dışarıyı gösterdim.
"Biraz hava alacağım gelirim şimdi"
İkisinden de bir tepki beklemeden kendimi kafeden dışarı attım. Soğuk hava bedenime çarpınca biraz daha iyi hissetmiştim. Rahat bir nefes alabilirdim. Naruto bilmiyordu.
Yinede ufak bir şüphe canımı sıkıyordu.
✨
Kendime geldiğimden emin olduktan sonra içeri girdim. Masamıza baktığımda Naruto yalnızdı.
Karşısındaki yerime oturup etrafa bakındım.
"Sakura nerede?"
Naruto eliyle birkaç arka masayı gösterdi.
"İno yu gördü ve beni sattı"
Güldüm.
Kısa bir sessizlik oldu. Ne diyeceğimi bilmiyordum. Neyse ki bunu bozan kişi Naruto olmuştu. Kupasını elleriyle sararak gergince etrafa baktı.
"Saske..."
Hassiktir.
Hayır hayır hayır
Duymak istemediğim bir şeyler geliyordu.
Naruto yu bu ses tonunda en son duyduğumda ailemi kaybetmiştim.
Sakin kalmaya çalışarak çenemi elime yaslayıp ona baktım.
Streslenmiş olacak ki kahvesini tek dikişte bitirdi. Hâlâ gözlerim ondayken kupayı masaya bırakıp bana baktı.
"Unut gitsin"
Ayağa kalkıp gideceği sırada refleks olarak onu durdurmak istemiştim. Bi anda kolunu tutup geri yerine oturmasını sağladım. Siyahlarımı saniyelik bile üzerinden çekmiyordum.
"Söyle"
Bir şey söylemek yerine kolunu masaya koyup üstüne yattı. Ardından diğer kolu bana doğru uzandığında onu izliyordum. Elimi tutarak saçlarına götürüp orada bıraktı.
Devam edecek.
Oops! This image does not follow our content guidelines. To continue publishing, please remove it or upload a different image.
