18|Cesaret

1.3K 142 119
                                    

✨

Oops! Bu görüntü içerik kurallarımıza uymuyor. Yayımlamaya devam etmek için görüntüyü kaldırmayı ya da başka bir görüntü yüklemeyi deneyin.

Okuldan çıkıp kafeye doğru yürümeye başladığımızda Sakura da Naruto da gergin görünüyordu. Yolda yürürken Karin devamlı olarak benimle sohbet etmeye çalışıyor bense onu geçiştirip çoğu zaman dinlemiyordum.

Yaptığı hatadan sonra onu görmeye bile tahammülüm yoktu.

"Sasuke kun~ En sevdiğin yemek ne?"

Derin bir nefes alarak sabır dilediğim sırada benden önce Naruto cevap verdi.

"Pirinç topu"

Karin Narutoya yapmacık bir gülümseme yollayıp başını salladı.

"Sağol ama ben Sasuke ku-"

Ortamı dağıtmak isteyerek varmış olduğumuz kafeyi işaret ettim.

"Geldik hadi içeri girelim"

Karin bozulsada belli etmeyerek önden kafeye girdi. Sakura onun arkasından girmeden önce bize dönüp yüzümüze baktı.

"Ben bu kızı öldürmeden şu günü bitirelim lütfen"

Naruto kolunu bana attığı sırada Sakura mekana girdi. Yüzümü yanımdaki çocuğa çevirip sırıttım.

"Sakuradan önce sen öldürecek gibisin Karini"

Mavileri beni bulduğunda dilini çıkartıp saçlarımı karıştırdı.

"Havaya girmesene ulan"

Pis pis gülmeye devam ettiğim sırada Naruto benden kolunu alıp içeri girdi. Peşine takılarak kızların oturmuş olduğu masaya yerleştik.

Karinle ben kendi ödevimizle uğraşırken tam karşımızda da Sakura ve Naruto projelerini yapıyordu.

Saatler ilerledikçe sıkılmıştım. Ödev bitmek üzereydi ama ara vermek istiyordum. Karin de en az benim kadar bıkmış görünüyordu.

"Tuvalete gideceğim birazdan devam ederiz Sasuke kun"

Başımı salladığımda Karin ayağa kalkıp masadan ayrıldı. Sakura da yorulmuş gibi sırtını koltuğa vererek nefes bıraktı.

"Bizde mola verelim mi Sakura chan?"

Sakura kendisine bakan Naruto ya kafasını salladığında ayağa kalktı.

"Kendime içecek almaya gidiyorum bir şey istiyor musunuz ?"

Olumsuz anlamda mırıldandığımızda Sakura yanımızdan gitti.

Masada yalnız kalmanın rahatlığıyla çenemi elime dayayıp karşımdaki çocuğa baktım.

Elindeki kalemi masaya bıraktıktan sonra mavileri siyahlarımı bulduğunda güldü.

"Her zaman bana böyle mi bakıyordun sen?"

Düşünür gibi gözlerimi kıstım.

"Nasıl bakıyormuşum da?"

I WISH I WAS HER | SasunaruHikayelerin yaşadığı yer. Şimdi keşfedin