Oops! This image does not follow our content guidelines. To continue publishing, please remove it or upload a different image.
✨
Şaşkınlık içinde durumu sorguluyordum. Bu bir şekilde 'gönderiyi gördüm ama sorun yok' demek miydi. Kafamda milyon tane şey uçarken ellerimin altındaki yumuşak sarılar beni sakinleştirdi. Öylece yatmış onu sevmemi bekliyordu sanki.
Ne olacaksa olsun.
Elimi hareket ettirdim. Saçlarında dolaştırdım. Sakince okşuyordum. Etraftakilerin bize bakıp bakmadığı önemsizdi artık. Atılan saçma gönderi önemsizdi.
Naruto memnunsa bende memnundum.
Yüzü yana çevrili olduğu için ifadesini göremiyordum. Benim kadar huzurlu hissediyor muydu diye düşündüm. Bir süre sonra kafeye dalan gürültücü kalabalık ekiple elimi saçından çektim.
✨
Naruto gün boyu aynıydı. Her zamanki Naruto neyse oydu. Sanki kafede ki birkaç dakika hiç olmamış gibi davranıyordu. Gerçi ne olmasını bekliyordum ki... Gönderiyi görmüştü ve anlaşılan o ki benim rahatsız hissetmemi istememişti.
Hatta belki halime acımış bile olabilirdi.
Bir fotoğraftan yola çıkıp en fazla ne düşünebilir bilemiyorum ama azıcık kafası çalışsa çok fazla ipucu vermiştim ona.
Ellerim kabanımın cebinde kalabalık ekibi arkadan takip ediyordum. Naruto en ortalarında en çok konuşan en fazla insanları eğlendiren kişiydi. Sınıftaki samimi olduğu insanlarla çevriliydi etrafı. Uzaktan ona bakarken gülümsedim.
Birinin yavaşlayarak benim gibi arkada kaldığını görünce yanıma baktım.
"Sasuke kun"
Uzun lacivert saçlarını kulağının arkasına iterek mırıldandığında adını hatırlamaya çalışıyordum.
"Hinata... mıydı?"
Sakince başını sallayarak utangaç bir tavırla yanımda yürümeye devam etti.
"Şey... Aramızda kalabilirse sana bir şey sormak istiyorum"
Daha ilk diyaloğumuz falan olabilirdi. Sadece sınıftan biriydi işte ne sorabilirdi bana diye düşünürken o çat diye mevzuya girdi.
"Ben Naruto kun u seviyorum da-"
Durdum.
Yürümeyi kestiğim için oda durmuştu. Ekip bizi fark etmeden ilerlemeye devam ederken kafamda ne dediğini tekrar düşündüm.
