33|Gidelim buradan

838 93 55
                                    

✨

¡Ay! Esta imagen no sigue nuestras pautas de contenido. Para continuar la publicación, intente quitarla o subir otra.

Naruto o akşam eve dönmedi.

Sabah olduğunda perişan bir haldeydim. Gece boyu hiç uyumamış onu beklemiştim. Hinata ve Sakura güya Naruto dönünce yalnız kalalım diye evlerine dönmüşlerdi. Ancak planan gibi olmamıştı ve o gelmemişti.

Koca evde bir başıma doğan güneşin yavaş yavaş odayı aydınlatmasını izliyordum. Onun salonunda yalnızdım.

Gece boyu olanları düşünmüştüm. Sasoriden kaçmak berbat bir fikirdi. Yüzleşmek en doğrusu olacaktı. Bunu bildiğim için bu akşam o nezaretten çıkana kadar yerimden kıpırdamayacaktım. Sasoriyi tek karşılaşmamızdan bile tanımıştım. Bana o kadar benziyordu ki. Onu izlerken kendimi görüyor gibiydim. Bu yüzden biliyordum. Bana bağırmadan beni hırpalamadan öfkesi geçmeyecekti. Ve beni bulamazsa olabilecek en kötü ihtimalle çevreme saldırmaya çalışırdı. Kimseyi yediğim haltlar yüzünden tehlikeye atamazdım. Özellikle de Narutoyu.

Başımı geriye bırakarak oturduğum koltuktan tavanı izledim. Bunca saat nerede kalmıştı? Meraklanmadan edemiyordum. Kalbini kırmıştım. Yapma dediği şeyi yapmış birde üstüne başımıza artıdan bir bela daha açmıştım. Bana kızmakta haklıydı. Yinede söylediği şey çok ağırdı.

Düşündükçe sindirmeye çalıştıkça moralim bozuluyordu.

Güvenmiyorum.

Ellerimi suratıma kapatıp saatlerdir aklımda dolanan Narutonun yüzündeki o sinirli ifadeyi unutmaya çalıştım. Birkaç dakika sonra evin kapısının açılma sesi geldiğinde heyecanla ayağa fırladım. Gözlerim içeri geçen bedende dolanırken o, sakince kapıyı örtüp beni es geçerek koltuklardan birine yayıldı. Bakışlarım üzerinde dolaşırken eve dolan alkol kokusuyla gözlerimi kıstım.

İçmişti.

Oturduğu yere giderek yerde önünde dizlerimin üzerine çöktüm. Baygın mavileri beni bulduğunda elimi dizine koyup okşadım.

"Özür dilerim sevgilim"

Mavileri hiçbir duygu içermeden yüzümde dolaştığında eşofmanın cebinden çıkarttığı kağıt parçasını bana uzattı.

Kaşlarımı çatarak kağıdı elime aldığımda bir bilet olduğunu gördüm. Bakışlarım tekrar ona çıktı.

"Birkaç saat sonra gidiyorsun. Hinata evi ayarladı. İstediğin kadar orada yaşabileceksi-"

"Naruto"

Onu durdurduğumda sinirli ifadesiyle siyahlarımın içine baktı.

"Gitmeyeceğim dersen eğer... Yemin ediyorum seni silerim Saske"

Ayağa kalktım. Şaşkınlıkla onu izliyordum.

"Ne ?"

Omuz silkti.

I WISH I WAS HER | SasunaruDonde viven las historias. Descúbrelo ahora