Oops! Bu görüntü içerik kurallarımıza uymuyor. Yayımlamaya devam etmek için görüntüyü kaldırmayı ya da başka bir görüntü yüklemeyi deneyin.
✨
Okul yolu boyunca Naruto ve ben sohbet etmiştik. Sakura oldukça sessizdi. Normalde sessiz olan taraf ben olurdum ancak bugün bir terslik vardı.
Naruto da fark etmiş olacak ki gergince yürüyen kıza doğru döndü.
"Sakura chan ? Niye sakinsin? Dayak yemeden güne başlayamıyorum bak"
Sakura göz devirip sakince Naruto ya kol attı.
"Dövmeyeceğim bugün"
Naruto da en az benim kadar şok olmuş bir şekilde yürüyordu. Yanlarından ikisini bu şekilde yakın görmek hoşuma gitmesede Sakura da bir gariplik vardı. Her ne kadar onu kıskansam da biz arkadaştık. Üzgünse yanında olmamız gerekiyordu.
"Sakura chan? Hasta falan mısın?"
Naruto endişeli ses tonuyla konuştuğunda bende ona bakıyordum.
Sakura başını iki yana sallayıp bize doğru çevirdi yeşillerini.
"Teşekkür ederim çocuklar ama iyiyim"
Naruto bi an yürümeyi kesti. Sakura'nın kolunun altından çıkmıştı. O durunca bizde anlamayarak durduk.
Aklına bir şey takılmış gibi yere bakıyordu. Tek kaşımı kaldırıp ona doğru bir adım attım.
"Naru-"
"Birinden mi... Hoşlanıyorsun yoksa"
Gözlerim mutsuz görünen mavilerden kayıp yanımdaki kıza döndü. Sakura donmuş gibiydi. Yinede kendini kısa sürede toparlayıp omuz silkti. Naruto nun gözleri bir saniye bile kızın üstünden gitmiyordu.
"Saçmalama"
İkisi arasındaki gergin ortam sürerken ne yapacağımı bilemeyerek en iyisinin yürümeye devam etmek olduğunu düşündüm.
Sakura da bana ayak uydurarak yürümeye devam ettiğinde Naruto hızlanıp kızın bileğini yakaladı. Yüzü ciddi görünüyordu.
"Sakura chan... Eğer biri varsa bilmem gere-"
"Yok! Naruto kapat şu konuyu yok işte!"
Naruto nun Sakurayı tutan eli yavaşça düşerken nefesimi kontrol etmek zorlaşıyordu. Siyahlarım saniyesinde Sakurayı bulmuştu. Ona bağırdığı için Sakurayı öldürmek istiyordum. Sadece sormuştu üstüne gitmesine gerek yoktu.
Sakura yaptığı şeyi fark ederek hafifçe başını eğdi.
"Özür dilerim. Moralim bozuktu ve senden çıkarttım üzgünüm"
Naruto sorun etmemiş gibi davranarak gülümsemeye çalıştı. Ama belliydi canı sıkılmıştı.
"Önemli değil çok zorladım, gidelim hadi"
Naruto hızlanarak yürümeye başladığında ona yetişmek için adımlarımı artırıyordum ki Sakura ceketimi tutarak beni durdurdu.
"Bırak, yalnız kalsın"
Ceketimi çekerek ondan kurtardım. Ona karşı öfkeliydim ve bunu saklamaktan çekinmedim.
"Üzgün olmanı anlayabilirim ama ona bağırmanı anlayamam Sakura"
Yeşilleri yüzümde gezinirken inanamıyor gibi bakıyordu.
"Bunu bana söyleyecek son adamsın, daha iki gün bile geçmedi üstünden"
Hinatayı kastettiğini anladığımda yutkundum.
Haklıydı. Ama boyun eğmeye niyetim yoktu.
"Hinata bana aşık değil, aynı şeyden bahsetmiyoruz"
Umursamaz bir tavırla yanından çekip gittiğimde tekrar sesini duydum.
"Ama Naruto'ya aşık... Hinata'ya kızdığın gün sana bunu söylemişti değil mi Sasuke kun"
Yavaşça arkamı döndüğümde Sakura nın keskin yeşilleri yüzümde dolaşıyordu.
"Amacın ne senin Sakura?"
Omuz silkti, bana birkaç adım daha yaklaşarak karşımda durdu. Dolmaya başlayan gözlerini gizlemeye çalışmadan tam siyahlarımın içine baktı.
"Yanılıyorum sanıyordum ama artık eminim"
Ne dediğini anlamak için onu izlerken Sakura konuşmaya devam etti.
