Oops! This image does not follow our content guidelines. To continue publishing, please remove it or upload a different image.
✨
Sabah erkenden evden çıkmak için yavaşça yataktan kalktım. Üstümü düzeltip yataktaki bedene kısa bir bakış attım. Ben odadan ayrılırken Naruto uyumaya devam ediyordu.
Sessizce merdivenleri indiğim sırada dün gece girdiğim gibi arka kapıdan çıkmayı düşünüyordum ki duyduğum sesle durdum.
"Kaçıyor musun ?"
Sakura kollarını bağlamış şişmiş gözleriyle bana bakıyordu. Anlaşılan yokluğuma üzülen tek kişi Naruto değildi.
Sakince ona doğru yürüdüm.
"Gitmem gerek"
Sakura saçlarını kulağının arkasına ittiğinde keskin yeşilleri siyahlarımdaydı.
"Her şeyi boşver... Ama en azından arkadaşınım ben Sasuke. İyi olduğunu bana da haber vermek bu kadar zor olmasa gerek. Gecenin bir yarısı gizli gizli eve girdiğinde seni görmediğimi mi sanıyorsun ? Ne kadar korktuğumdan haberin var mı ? Bir şeyleri içime atmış olmam onların yok olduğu anlamına gelmiyor. Senin için sürekli endişeleniyorum ve sen ufacık bi ,iyiyim merak etme, demeyi bana çok görüyorsun"
Bağladığı kollarıyla dimdik karşımda duran kıza baktım. Diyecek tek bir kelimem yoktu. Haklıydı. Her şeyden öte arkadaştık ve merak etmişti. Ama dün gece tek istediğim bir an önce Narutoya kavuşmaktı. Ne yazık ki Sakura aklıma dahi gelmemişti...
