The Billionaires Maid

KABANATA 60- We're okay

MASASABI kong sa araw na iyun ang pinaka-masaya sa buhay ko. Alam mo kong bakit? kasi naramdaman ko na parang bumalik kami sa dati, walang isturbo at higit sa lahat, hindi ko naramdaman ang sakit na nararamdaman ko noon.

I smiled. Hindi ko na ata malilimutan ang araw na iyun, bukod sa birthday niya nong kahapon, subrang saya pa.

Wala na atang sisira ng mood ko, at sisiguraduhin kong itong sayang nararamdaman ko, aabot ito mamayang gabi, hanggang sa matapos na naman ang araw na ito na masaya ako.

"Good Morning Ma'am!"Bati kaagad saakin sa pagpasok ko sa building. They all smiled at me, i smiled back too.

"Good morning din sainyo."Subrang laki na siguro ng ngiti ko ngayon.

"Naku ma'am ang ganda ata ng gising mo ngayong araw."Natigilan ako at nahihiyang ngumiti. Halata ba talaga?

"Amh—hindi naman po hehehe."Ngumiti lang ito at hindi na nag salita kaya ginamit ko na iyun para pumasok sa opisina ko.

"S-symon?"Parang bulang biglang nawala ang ngiti sa labi ko at napalitan iyun ng panlalaki ng mata ko.

"Yeah? it's me."He smirked at me. What is he doing here? he should be in his office, ano na naman kaya ang gagawin nito ngayon?

I tks-ed.

"What are you doing here?"Masaya akong nandito siya pero pinagtataka ko din iyun.

"Ahmm, breakfast?"Ngumuwi ako at nagtatakang tinignan siya.

"Symon, answer me. What are you doing here?!"He pouted, nag iwas agad ako ng tingin.

"For breakfast date, don't you want me here baby? Hindi mo manlang ba ako na-miss?"Mas lalo akong napangiwi dito.

Masaya akong unti-unti na kaming bumabalik sa dati pero nag tataka parin talaga ako sa mga kinikilos niya. Nakakaramdam ako na may mali, may mali talaga pero hindi ko alam kong ano 'yun.

"Ha?"Hindi makapaniwalang tanong ko dito, he pouted more.

"Baby, don't you miss me ha?"He looks cute, pero pinigilan ko ang sariling madala sa ka cute-tan niya.

"No, i don't. Go back to your company, they need you there."I lied, iniwas ko agad ang tingin sa kanya nang mas lalo itong nag pout.

"Stop pouting!!"I hissed.

"Eh, baby naman!!"Parang batang nagrereklamo niyang sabi. Nagulat ako ng mabilis siyang tumayo at kinain ang pagitan naming dalawa kaya nasa harapan ko na siya ngayon. Napalunok tuloy ako sa sariling laway.

"W-what?"Napatingin ako sa kamay nito ng umagat ito at nagulat ako ng hawakan niya ang bewang ko.

"Bawiin mo 'yun, you miss me too and you want me here. Now say it."Eh? Seryuso ba siya? Para parin itong bata pero alam ko ng kasunod nito ang pagiging malamig at seryuso niya kapag 'di ko siya sinunod.

"Seriously?"

"I'm serious."Sabi na nga ba eh!! Napalitan agad ang bata niyang awra at naging seryuso ito.

I tks-ed.

"Oo na!! na miss kita at kailangan kita dito."Kaagad akong nag iwas ng tingin sa kanya habang siya ay ngiting ngiti na parang nanalo sa lotto.

Amp!!

"I know baby."At kinindatan ako nito, pinaikot ko ang mata ko.

"Yabang!!"He chukled softly.

"Nagsasabi lang ng totoo, anyway can we go now? i'm hungry baby."Nag-pout na naman ito.

"Hindi ka ba kumain sainyo?"Umiling ito.

"At bakit?"

"Ang pangit ng lasa ng niluto ni Janine, trip to banyo ako palagi kapag siya ang nag luluto."Mahina akong natawa sa akto nito, bumabalik na naman kasi siya sa pagiging bata. Gusto ko na talagang tanungin kong may lahi ba talaga silang pagiging moddy but i bet it's a yes.

"Sige, mag papakuha nalang muna ako ng food for you, tapos na kasi ako kumain—"He cut me off.

"No, hindi tayo kakain dito. Sa labas tayo, breakfast date ang sabi ko baby."Napailing at napa-buntong hininga ako. Wala na naman akong nagawa kundi ang tumango kaya hinapit na ako nito palabas.

"AMHH MA'AM, may lalaki pong gustong pumasok sa opisina niyo po pero hindi ko pinapasok kasi sabi mo po."Napatingin ako sa assistant kong nakadungaw ang kalati ng katawan sa pinto.

"Sino daw po sila?"Magalang kong sabi. Nawala ito saglit sa hula ko ay tinanong pa nito, pero maya maya lang ay bumalik siya sa pag dungaw.

"Symon Axel Santilian—"Nanlaki ang mata ko at mabilis na nataranta. Omg, bakit nandito na naman siya?

Tinignan ko agad ang ayos ko dahil alam kong haggard ako ngayon. Ikaw ba naman ginawang opisina girl kahit na dapat ay sa shooting ako.

Nang makita kong ayos na ay nakahinga ako ng maluwag.

"Papasukin niyo po."Kaagad bumungad saakin at nakakunot niyang noo at padabog na lumapit saakin. Ngumuwi ako. Anong nangyari sa kanya?

"What happened to you?"I curiously asked. He tks-ed.

"Bakit hindi ako kilala non? for fucking sake baby, i a'm your boyfriend but he didn't let me enter your office?!"Umigting ang panga nito, nalaglag naman ang panga ko.

Ano daw?

"H-ha? pinagsasabi mo? boyfriend? ikaw?"Nalilito kong sabi, mas lalong umigting ang panga niya.

Naku, galit talaga siya.

"Baby, the fuck? hindi mo din ako kilala? what happened to the world?!"OA niyang sabi, napailing iling nalang ako.

"Upo ka nga and please calm yourself."Bumuntong hininga ito at sinunod ang sinabi ko.

"Give me my kiss so that i will calm."Mahinahon na sabi nito, wala na akong nagawa kundi ang halikan siya sa pisnge para hindi na humaba ang usapan, kaagad siyang napangiti.

"So, that assistant of yours... is she new here?"Tumango ako.

"Kapalit siya ni Jayshie."Tumango tango din ito.

Wala si Jayshie ngayon dahil sinabi ko sa kanyang mag saya siya ngayong araw at ipasyal ang sarili at pati narin sina Aybel kaya sa hula ko nasa mall sila ngayon, tutal bitin din ang pagpasyal namin doon.

"Ah, now i understand."He smirked.

"and you? are you new too?"Napataas ang kilay ko sa sinabi niya.

"What?! you don't know that i'm your boyfriend so you're new also."Napailing iling nalang ako, hindi makapaniwala sa kanya.

Sandaling katahimikan ang bumalot saaming dalawa kaya nakaramdaman ako ng pagka-ilang. Gusto kong basagin ang katahimikan pero nahihiya ako pero kailangan ko—Ano ba to, nalilito na talaga ako pero talagang kailangan ko talaga malaman dahil kong hindi mas lalo akong malilito nito.

"Amh, symon?"Nahihiya kong basag sa katahimikan, tumingin kaagad ito saakin.

"Yeah?"He cooly said.

"A-ano.. k-kasi..."Kumunot ang noo nito.

"What?"Kalmado niyang sabi.

"Are we—amh o-ok now?"Nauutal kong sabi, dumiin ang tingin niya saakin, kinabahan agad ako sa isasagot niya.

"Yes."

"Ha?"Baka nabingi lang ako. He smirked.

"I think, we're ok now"Bumilis ang tibok ng puso ko.

A/N
Ayan na!! Yiiee HAHAHAHA anyway, advance happy birthday to my pader, Bukas na 'yun, again happy birthday papa i wish you all the best in this world, thankyou for everything. *smiles*