Hoofdstuk 8- Start van een nieuwe week

3.1K 97 14
                                    

Toen ik thuis was gekomen van fotografie heb ik niet meer veel gedaan. Ik heb eigenlijk de hele dag aan Dan lopen denken. Ik ben tot de conclusie gekomen, waar ik al veel vaker tot ben gekomen. En dat is hem vergeten, hem zo veel mogelijk ontlopen enzovoorts. Ik hoop dat het gaat lukken. Zal ik Merel anders even bellen om iets leuks te gaan doen morgen? Dan heb ik even wat afleiding. Ik weet het niet. Ik ga nu maar slapen, want het is al laat.

*Maandag

"Beep Bee" ik sloeg op mijn wekker, school gaat weer beginnen. Stiekem heb ik best wel weer zin om naar school te gaan. Het enige probleem waar ik nu tegen aanloop is dat ik mijn bed niet uitkom. Waarom ligt mijn bed nou zo lekker? Ik had geen idee.

Ik stapte mijn bed uit en had het gevoel dat ik elk moment door mijn benen kon zakken van vermoeidheid, maar dat gebeurde gek genoeg niet. Ik trok mijn kleren die ik gisteravond al had klaargelegd aan. Een lichtblauwe skinny jeans met een zwart shirt en een vest. En liep naar beneden om mijn brood te smeren en snel even een bakje yoghurt te eten. Ik pakte mijn tas in en ik hoorde de bel gaan, Merel is er. Ik stopte snel mijn lunch in de tas en rende naar beneden.

"Haaiiii Fleur"

"Heeey Merel"

"Hoe was fotografie??"

"Het was wel leuk"

"Wel leuk? is er iets, je bloost"

Bloosde ik? Stomme Dan dit komt allemaal door jou.

"Nee, er is niks... Leuk weekend gehad??"

"Ja, jammer dat we nu weer naar school moeten alleen."

"Ja, zo is het leven, later als we oud zijn dan moeten we werken, en geloof mij dan is dit echt veel leuker"

"Ik weet het niet hoor Fleur, dan doe je iets wat je echt leuk vind"

"Ja, maar dan doe je wel vaak het zelfde"

"Whatever"

Ik pakte mijn fiets en we gingen naar school.

"Ik heb zo geen zin in gym΅ zei Merel.

Ik had er ook echt totaal geen zin in.

"Ik ook niet" Ik zuchtte.

We hoorden de bel gaan en liepen naar het gymlokaal.

De gymles leek wel uren te duren. Toen de gymles dan eindelijk voorbij was na wel drie uur lang, had ik eindelijk pauze.

"Ik ben kapot" hoorde ik Merel naast mij zeggen.

"Blijf jij deze pauze nog maar even wat extra oefeningen doen, Merel" Hoorde ik Meneer Frits zeggen.

"Serieus Meneer, dit kan je niet menen" hoorde ik Merel zeggen.

"Je kan niet kapot zijn na drie uur niks doen."

"Hoe bedoel je? Ik heb toch meegedaan."

"De hele gymles stil staan, ja dat is echt meedoen."

"Nou Fleur, ga maar ik kom zo wel."

"Veel succes he."

"Dankje, dat zou ik wel nodig hebben."

Ik liep naar de aula toe en bedacht me dat ik dan nu niemand had om mee te lunchen, dat word alleen zitten. Nee, ik ga gewoon gezellig bij Merel zitten. Ik liep weer naar het gymlokaal en hoorde gelach. Ik ging achter de deur staan en keek door de spleet heen. Zag ik dit nou goed? Zit Merel met meneer Frits te flirten en hij met haar? Zo verwarrend dit. Het is dat ze niet aan het zoenen waren, maar dat ze al bij hem op schoot zit, vind ik al te ver gaan. Ik begrijp niet hoe ze dat kan, zo goed omgaan met jongens. De bel ging en ik rende snel naar de volgende les.

*Pauze

Het is weer pauze. Ik kan nu wel weer een vreugde dansje doen. Hierna nog drie lessen en dan economie.

"En hoe was het de vorige pauze met Meneer Frits??"

"Het was veel minder erg dan ik had verwacht! Eigenlijk kunnen we het wel goed vinden samen."

"Nee, Merel dat meen je niet! je had echt een hekel aan hem en aan gym."

"Ik had hem verkeerd beoordeeld."

"Please, Merel zeg niet dat je nu net zoals alle andere meisjes bent geworden."

"Nee, dat niet ik flirt niet met hem en ik vind hem niet leuk."

"Mooi" zei ik, maar ik wist dat ze het niet meende. Hopelijk word ze niet net zo hopeloos als ik.

*Economie

Eindelijk is het dan zo ver, hier heb ik al de hele dag op gewacht. Nu is het eindelijk zo ver, ik heb economie. Ik liep blij naar het lokaal toe, en ging vooraan zitten.

"Goedemiddag Fleur."

"Goedemiddag D.. Van Leeuwen"

"Weet jij zijn voornaam?" Hoorde ik Thijs vragen. Waarom moest hij zich toch altijd overal mee bemoeien.

"Nee, ik weet zijn voornaam niet ik dacht alleen even dat hij Dammels heette."

"O oke" zei Thijs teleurgesteld.

"Heb je chocolade voor me, Fleur??" Vroeg Thijs.

"Nee"

"O oke, ik zou denken van wel, want je ziet er echt uit als een vreetzak o en eh, hoe voelt het om in je eigen vet te rollen??"

"Het voelt eigenlijk best goed, want als jij het lelijk vind ik het dus echt geweldig."

"O en eh, als je het leuk vind om andere te pesten, dan is er iets mis in je geest."

"Sinds wanneer ben jij zo brutaal geworden?"

"Ik ben niet brutaal geworden, ik geef nu alleen maar me mening."

"Thijs, ga nou eens op je plek zitten, of wil je er uit?" zei Van Leeuwen

"Nee meneer, ik ga al zitten."

Fijn dat ik van hem af ben zeg. Ik ben wel blij, want ik zit alleen met geschiedenis en economie bij hem in de klas.

"Even de aandacht allemaal, we gaan het vandaag hebben over wisselkoersen."

Dat onderwerp ligt me wel, we hebben het vorig jaar ook al gehad.

Toen hij klaar was mochten we voor ons zelf gaan werken. Ik keek in mijn werkboek en zag dat het maar vijf opdrachten waren. Ik begon aan de eerste opgaven en het lukte best goed dus was binnen 15 minuten al klaar met alle opgaven.

"Fleur, ik zie dat je al klaar bent, je mag wel alvast opdracht zeven gaan maken."

"Oké, is goed."

Ik glimlachte naar hem en hij glimlachte terug. Ik begon weer te blozen, ik hoop maar dat hij dat niet gezien heeft.

Ik moet hem echt vergeten.

*Thuis

Hier lig ik dan huilend op mijn bed. Ik besef nu pas echt dat het niks kan worden.

Ik ga een brief schrijven en die verbranden om het af te sluiten.

" Lieve Dan,

Toen ik je voor de eerste keer de klas binnen stapte wist ik het meteen, je was het: Perfect, schattig, slim, leuk en je had ook nog een perfect innerlijk. En je houdt ook veel van fotografie. Meteen dacht ik: Ik moet deze gedachtes stoppen! Je bent veel ouder en je bent mijn leraar. Ik wil jou geen pijn doen en al helemaal niet problemen bezorgen. Ik heb al zo veel dingen geprobeerd om je uit mijn hoofd te zetten, maar het lukte niet. Elke keer als ik je zie, wordt ik zenuwachtig, verlegen. Dus ik dacht ik zet maar in een brief om het af te sluiten. Ik wil je kunnen vergeten. Ik hoop dat je gelukkig bent. Ik denk aan elk moment van de dag aan je als ik opsta en als ik weer naar bed ga. Als ik je dan weer zie word ik dolgelukkig, maar thuis ben ik dan weer verdrietig, omdat ik weet dat het niks kan worden. Dus met deze brief neem ik afscheid van je en van mijn gevoelens voor je.

ik zou altijd nog van je houden,

Fleur

Ben ik verliefd op mijn leraar? (Compleet)Where stories live. Discover now