Beyond Mortals : Guardians [ON HOLD]

Chapter 17

CHAPTER 17

Serene's P.O.V.

Nakwento na saamin ni Ereese ang nangyari kagabi. We were put in a trance while we're sleeping. She tried to wake us but fail. Ang sabi din niya ay isang taong naka-itim na cloak ang may gawa non saamin. Dahil sa hindi nga kami magising, she fought the demon, the minotaur, herself. That explains her wounds and bruises.

"So? You were saying that this cloak man isa a demon?" Tanong ni Nathan habang nakasakay sa kabayo.

Pinagpatuloy na namin ang paglalakbay. Kasalukuyan ay nakasakay kami sa kabayo at nag-uusap-usap pero hindi ganon kabilis ang takbo.

Umiling si Ereese. "No. It's only the minotaur."

"What? Ibig mo bang sabihin ay hindi demon yung cloak man?" Di makapaniwalang tanong ni Lia.

Umiling lang ulit si Ereese. "He even said that.. they have their world."

"Their world? You mean the Dark Continent?" Tanong ko.

Ashley spoke. "Dark Continent? Yung kung saan tayo napunta nung sinagip natin si Ate?"

"I don't know if it's just me or," Kyler paused. " ...it's not really the Dark Continent."

Sumang-ayon ako. I don't really think it's the Dark Continent.

Nagsalita ulit si Kyler. "Let's discuss that matter after here. For now, let's focus on our mission first."

•••

Ereese's P.O.V

It's been three days.

We're already at the end of the Land of Eberus. Now, we need to do is to cross this lake and then we're already at the Dragon's Lair.

Hindi ko alam kung pano kami makakatawid dito dahil wala naman akong nakikitang bangka o kung ano pang pwedeng masakyang pang tubig.

Lalangoy kami? Lilipad?

Tahimik din ang mga kasama ko at iniisip kung pano kami makakatawid dito.

Dahil hindi nakatingin ang mga kasama ko sakin, pumunta ako sa isang puno na malapit sakin at inakyat ito. Inakyat ko ito hanggang sa pinakamataas na sanga.

Mula dito ay kitang-kita ko ang tanawin sa ibaba.

I know my eyes glows when I enhanced my senses.

Ilang metro ang layo ng kinalulugaran namin sa bukana ng lupain ng mga dragon. Masyadong malayo kung lalanguyin. At isang kagubatan ang madadatnan namin. Puro puno lang ang nakikita ko. Mukhang isang napaka-lawak na kagubatan.

I jumped into other trees as I looked for another way to enter the dragon's lair.

Malayo sa kinaroroonan ko kanina, may nakita akong isang tulay. A bridge that is made of thin woods. Bumababa ako mula sa puno at nilapitan ito at sinuri.

Hindi kakayaning maglaman ng dalawa o higit pang tao ang tulay dahil sa nipis at luma na ang pagkakagawa nito, mukhang babagsak na.

Sinubukan kong i-apak ang isang paa ko doon. Napangiwi ako ng mag-langitngit ito.

Marupok na.