GÜZ YARASI

13- ukde

Ukde : düğüm, yumru
İçe dert olan şey.

Bölüm Şarkısı : Jehan Barbur, Öylesin

*

Yolu yokuş olan birçok sokakta yalınayak yürümek nasıl bir acı verir insana, bu hissi bilirdim.

Ayağa batan camların bıraktığı ağrıyı, ağlamamak için verdiğim savaşları...

Babama dolu gözlerle gittiğimde bana attığı o acımasız bakışları...

İzi kalpten asla silinmeyecek, anısı daima zihinde varlığını sürdürecek hatıraları.

Bilirdim.

Yaşamak, yaşadığımız her an, insana öyle çok tecrübe kazandırıyordu ki, zaaflarınızı kimseye göstermiyor, kendinizi sır gibi saklamayı tercih ediyordunuz.

Ben, öyle çok düştüm ki, yalpalaya yalpalaya öğrendim kalkmayı. Elimden tutan, beni gören, yaralarımı saran bir kişi bile olmamıştı. Ben, kendimin destekçisi, kendimin arkadaşı, kendimin kardeşiydim. Ben her şeydim, çünkü her şeyim olacak kimse olmamıştı.

Beni sırtımdan değil, kalbimden bıçaklamışlardı.

Bıçak deşti göğsümü, kalbimden akan katranın
içinde boğuldu hislerim.

*

Saat, gece yarısını geçiyordu. Yattığım yatakta cenin pozisyonu almış, ellerimi başımın altında birleştirmiştim. Gözüm pencereden dışarıda, aklım hiç olmaması gereken birindeydi.

Bazen insanın aklına öyle şeyler geliyordu ki, o düşüncelerinin yanlışlığını bile bile o düşüncelere yenik düşüyordunuz.

Yenik düşmek.

Bir bakışa, dudaklardan çıkan bir çift söze, bir dokunuşa.

Yüzüme değen saçlarımı elimle geriye attım ve yattığım yerden doğrularak boş bakışlarla gözlerimi karanlık odada gezdirdim. Canım sıkılıyordu. Bu sıkıntıyı geçirebilmek amacıyla ayaklarımı yataktan sarkıttım ve ayağa kalktım. Kapının yanında duran ışığı açıp makyaj masanın üstünde bıraktığım kıyafetlerime baktım. Ortalıkta durmaları gözüme hoş bir görüntü bırakmazken onları aldım ve yatağın karşısında duran gardıropun kapağını açtım. Ancak açtığım gibi gözlerim şaşkınlıkla açılmıştı çünkü dolap doluydu ve üst üste katlanmış tişörtler bulunuyordu. Bunların kadın tişörtleri değil de, erkek tişörtleri olduğunu anlamam çok uzun sürmemişti.

Elimdeki kıyafetleri alt kata sıkıştırarak elimi tişörtlere uzattım. Devrim'e ait olduklarını düşündüğüm için çekinsem de kendi kıyafetlerimi giyip rahatsız olmak istemiyordum. O yüzden elime ilk gelen siyah tişörtlü aldım ve kendi kıyafetlerimin arasından da iç çamaşırlarını alıp odanın içinde olan banyoya doğru ilerledim.

Bu saatte duş almak ne kadar doğruydu bilmiyordum ama benim bu iç sıkıntısından kurtararak başka hiçbir şey bulamıyordum.

Banyonun ışığını açıp içeri girdim ve kapının kilidini bir kez çevirdim. İçerideki loş ışığa alışmaya çalışırken elimi üstümdeki pantolona atmış ve çıkarmıştım. Aynadan yansıyan çıplak bedenime bakmamaya çalışarak sıcak suyu açtım. Bedenime değen sıcak su ile rahatlarken gözlerim hafifçe kapanmıştı.

İzi, gitmesin.

Bu kelimeler zihnimden silinmiyordu. Kendini tekrarlıyordu durmadan. Ne yapacağını bilememek öylesine zor geliyordu ki.