Kabanata 5

651 22 1
                                    

BTP KABANATA 5

Sumipol si Nico habang nakatingin sa amin. His arms are crossed on his chest.

"Can you stop whistling?" Satan said, annoyed. He rolled his eyes and turned his gaze on his iPad. Sungit talaga. Daig pa ako. Yes, I'm a bit maarte and masungit, but not like him! Parang pinaglihi sa konsumisyon ang lalaking 'to.

"Ikaw kasi, e," bulong ko kay Nico. He just shrugged and laughed.

"Sungit masyado," bulong niya sa tenga ko. Thank god he's sitting beside me. We can talk without disturbing Satan. Baka bigla na lang kaming bugahan ng amoy.

"Don't annoy him na lang. Mukha pa naman sigang kumakain ng tao." We both laughed that made Satan turn his gaze on us. I cleared my throat and pretend I'm studying. Ganoon din ang ginawa ni Nico kaya hindi ko napigilan ang tawa ko.

"If both of you will flirt with each other in front of me, better yet go home. Nakakaabala kayo." Annoyance is visible in his voice.

Inayos niya ang mga gamit niya at tumayo. His brows are furrowed. He removed and eyeglasses and looked at me. Nakakailang ang titig niya kaya iniwas ko ang tingin ko.

"Saan ka pupunta, Kuya?" pagbasag ni Nico sa katahimikan.

"I still have a class. Tell Mom I'll stay at my condo."

I looked at him one more time. Nasa akin pa rin ang tingin niya. His expression is now soft. Gwapo siya kapag galit at frustrated, but he's much more attractive kapag maamo ang mukha niya.

"Ingat," I manage to say.

He nodded at me and went out. Hinatid ko pa siya gamit ang tingin ko. Nagkatingin kami ni Nico at sabay nagkibit-balikat.

"Lagi bang may dalaw kapatid mo?"

He chuckled. "I didn't know you can joke around. Lagi ka kasing nakasimangot. Lumiliwanag lang ata ang mukha mo kapag nakikita mo si Kuya."

"Seryoso lang talaga ako sa buhay ko," I smiled.

"You should smile and laugh more. Hindi kayo bagay ni Kuya kung pati ikaw lagging masungit." Ginulo niya ang buhok ko at ngumiti.

Hindi na kami nagtagal sa coffee shop dahil pareho kaming busy. I heard he'll have case discussion tomorrow, so he needed to go and study. Maluwag naman ang schedule ko bukas pero sumabay na rin ako sa kaniya pauwi.

Habang naglalakad ako papunta sa last sub ko, nakita ko si Kev na lakad-takbo habang nakakunot ang noo niya. I walked towards him when I saw him sat.

"Hey," I poke him. "You okay?" I asked.

I heard him sigh and pout. Ang daming papel sa harapan niya. This is giving me deja vu. Parang last week lang ako ang may ganitong setup. I was so stress! Napapangiwi na lang ako kapag naaalala 'yon.

"Nasestress ako, bakla," inis na sabi niya. Ginulo niya ang buhok niya at inilagay ang ulo sa table. Narinig ko pa siyang bumuntong-hininga.

"Why? Do you need help? I mean, I'm not smart like you, but I can help."

"I need to pass this sa prof ko pero sa med building pa 'yong class niya ngayon. Kung pupunta pa ako doon baka malate ako sa next class ko. Parang dragon pa naman si doc."

"I'll be the one to pass it na lang. I have thirty minutes pa naman before my class starts," sabi ko habang nakatingin sa relo ko.

"Talaga?!" masayang tanong niya. Nakatingin na siya ngayon sa akin habang nakangiti. I nodded and smiled at him. He hugged me. "You're my savior, Vera, omg!"

Behind The Pain (COMPLETED)Where stories live. Discover now