ARAF

BEYAZ ÖRTTÜ

Herkese selamlar.

Yeni bir bölümle uzun arada sonra karşınızdayım..😎😎

Bağırarak gökyüzüne bakan iki kıza baktı. Kafasını kaldırıp gökyüzüne, yüzünü çevirdi. Bulutların arasında birbirine değmeden minicik beyaz kar tanesi, yüzüne kondu. Yüzünde tebessüm oluştu.

Herkesin beklediği kar sonunda yağıyordu. Ilk defa karın yağdığını görenlerin sevinç çığlıkları artık alışa gelinmiş bir durumdu.

Yarına kadar yetiştirmesi gereken ödevi için yurda doğru yürüdü. Yurdun bahçesi de çığlıklar ve sevinçlerle karın yağışını  izliyorlardı. Kimisi ise  elinde kamerasıyla anı ölümsüzleştirmek adına kayda alıyordu.

Onların sevinçleri Elya'nın yüzündeki tebessüme yansıyordu. Eğer sınav haftası olmasaydı Elya da onlara katılmayı düşünüyordu.

Hızla odasına gitti.

Sadiye, pencerenin önünde oturmuş elinde bir bardak çay ile dışardaki hareketliliği izliyordu.

"Sen niye dışarıya çıkmıyorsun.  Pencere önünde izleyerek tadı çıkmaz ki!"

"Dinlenmek için odaya geldim. Şimdi ders başına tekrar geri dönmem gerekecek."

Çayından bir yudum aldı. Elya'nın elindeki bilgisayar çantasını görünce sordu.

"Nerede buldun?"

"Okulda unutmuşum. Allah'tan kimse görmemiş."

Sadiye gülerek yerinden kalktı.

"Iki üniversite okumaya çalışırsan unutursun tabi."

Elindeki bardağı masaya bıraktı.

"Neyse ben gidiyorum.  Sabaha kadar anca biter konular."

Elya elindeki poşetleri salladı.
"Kutlama var"

Sadiye anlamaz ifadeyle ona baktı.

"Neyin kutlaması."

"Bilgisayarı buldum. Onun kutlaması."

Sadiye gülerek kapıdan çıkmadan önce konuştu.

"Şuan olmayabilir. Ama finallerin bittiği gece müzikli kutlama yaparız."

Elya itiraz etmeden kapı yüzüne kapandı.

"Ama olmaz ki!"

Hevesle aldığı poşetleri erzak dolabına bıraktı.

Saate baktığında, on altıyı çeyrek geçiyordu.
Üstündekileri hızlı bir şekilde çıkardı. Saçlarını kalemle tuturarak o da odadan çıktı. Etüt odasında boş yer yoktu. Herkes kafasını önündeki kağıtlarla yoruyordu.

Elya el mecbur arkasını dönüp etüt odasından çıkacakken, pencere kenarındaki bir kişi eşyalarını toplayıp çıktı.

Elya, yüzünde tebessümle boş alana oturdu. Bilgisayarı açarak ödev hakkında araştırma yapmaya başladı.

###########

Omzuna dokunan elle kafasını bilgisayardan kaldırdı.

"Hadi kalk yemeğe gidelim. Sen de biraz dinlenirsin. "

Leyla, omuzundaki elini çekerek cevap vermesini bekledi.

Elya, uzun süredir çalıştığı için karnının açıktığını unutmuştu.

Leyla'ya kafasını olumlu bir şekilde saladı. Geri döndüğünde tekrar aynı yere oturmak için eşyalarını götürmemişti. Bilgisayar hariç....