ARAF

İTİRAF

Multi medya Azada annesinden kalma restorant.
Iyi okumalar 🤗😍☺

"Sana kim söyledi" diye sorusunu tekrar etti. Ona kim söylemiş olabilirdi. Az önce kantinde hiç böyle bir şeyden bahsetmemişti.

Azad, Elya'nın verdiği tepkiden ilk sorusunun cevabını aldı. O an orda olsaydı, kim olursa olsun o kadını canı pahasına olsa bile korurdu. Fakat bugün Elya'yı korumamış olsa bile o pisliği bulup cezasını vermeliydi. üstüne gitmek istemese de kimin yaptığını ögrenmeliydi.
"Bana kimin yaptığını söylersen sorunun cevabını vereceğim"

O gece servis doluydu. Elbet Ömer'in kulağına gidecekti. Ama önce ondan duymalıydı. Söz vermişti. Ne olursa olsun birbirlerine söyleyeceklerine dair. Sanki Ömer duyacakmış gibi sesini kısarak
"Görmedim"
Kısa bir cevap! Azad bu cevabı beklemiyordu.

"Bize niye söylemedin"

Elya kendisine bile bunu söylerken utanıyordu. Nasıl kalkıp onlara böyle bir olayı anlatabilirdi ki!
Yabancı biri tarafından istemediğin halde vücuduna dokunması bir kadının yaşamak isteyeceği bir olay değildi.

Başını eğip gözlerini bir an kapatıp derin derin nefes almaya çalıştı. Şu üç haftada kendini derslere vererek unutmaya çalıştı. Ama unutmadan yine karşısına çıkmıştı.
O gün gözünün önüne gelince sesinin kızgın ve yüksek çıkmasına hakim olamadan.

"Ne söylememi bekliyorsun. Nasıl o pislik tarafından tacize ugradımı mı? Ya da serviste yardım istememe rağmen herkesin film izler gibi nasıl izlediğini mi?"

Azad az önceki sinirli haline oranla şuan biraz sakindi.
"Şikayet ettin mı?"

Elya, Azadın onun sorusuna yanıt vermeden sürekli başka soru yönlendirmesi daha da sinirlnemesine neden oldu.
"Sen önce sana sorduğum soruya cevap ver. Kim sana söyledi?"
"Ne yani takıldiğın tek nokta bu mu?"

Elya kesinlik bildiren sesiyle
"Evet. Bu" dedi.

Eğer anlatmasa biliyordu ki hem Elya'yı daha çok sinirlandirecekti hem de sorularına yanıt alamazdı.

"Sen dışarıya çıktıktan sonra bizim sınıfta o gün serviste olayda sana yardım eden arkadaşım, seni benim yanımda görünce kim olduğunu sordu. Ben de senin benim arkadaşım olduğunu söyleyince olan biteni anlatı"

Elya "anladım" diyerek sustu.
Şuan konuyu kapatmanın en iyi yolu susmaktı. Bugün bir şekilde Ömer'le yanlız kalıp olayı anlatmalıydı.

Azad, Elya'nın bir noktaya gözlerini takılı bir şekilde ne düşündüğünü merak etti.
"Ne düşünüyorsun"
Elya gelen sesle kafasını Azada çevirerek yüzünde hiçbir ifade olmayan bir ifadeyle
"Önemli değil"
"Ömer'e anlatacak mısın?"
"Fırsat bulduğum bir anda anlatmaya çalışacağım"
"Şikayet ettin mı?"

Elya bu konuyu kapatmak istedikçe Azadın sürekli soru sorması Elya'yı sanki o güne götürmüş gibi oluyordu.

"Bu konuyu kapatabilir miyiz?"

Azad Şuanlik bu konuyu kapacakti elbet fakat bir şartla

"Bir şartla bu konuyu açmam"

Elya evet cevabını beklerken gelen şartla şaşkın ve anlamaz bir ifadeyle Azadın gözönün içine bakarak

"Ne şartı"

Elya'nın yüzündeki şaşkın ifade Azadın gözünde onu küçük masum bir kız çocuğuna dönüştürdü

Yüzüne dalmış bir şekilde bakmaya devam eden Azada tekrar seslenerek
"Ne şartı"

Azad kendini toparlayarak