Hidden Persona

Chapter 03

ENCOUNTER

Naglalakad ako sa gilid ng kalsada habang kinakalikot yung laman ng bag ko dahil kulang ng dalawang piso ang baryang papamasahe ko para mamaya pauwi sa bahay.

Malakas na pwersa kong hinalbot yung dalawang nakapang baryang iyon sa kailalim-laliman na sulok ng bag ko.

"Yah!" Biglang sigaw ko at sa wakas ay nakuha ko rin pero sa kamalas-malasan ay tumilapon iyon pataas at pabagsak sa gitna ng kalsada.

Napasimangot na lamang ako pero kaagad ding lumapit para kuhanin yung baryang tumilapon.

Pagkapulot ko ng dalawang barya ko ay bigla akong napalingon sa kanan ko sa lakas ng tunog ng hindi ko namamalayang kotseng padaan.

"Nay!" Biglang sigaw ko sa takot pero hindi ko na nagawang tumayo pa dahil sa biglaang panghihina ng tuhod ko at panginginig ng buong katawan ko. Wala sa sariling napayuko na lamang ako sabay patong ng dalawang kamay ko sa ulo ko at pinikit ng sobrang diin ang mga mata ko. Palapit ng palapit ang kotse, palakas lang din ng palakas na naririnig ko ang busina nito.

Diyos ko! Huwag niyo po akong hayaang masagasaan ng kotseng ito, pinupulot ko lang naman po ang barya ko!

Ilang segundo pa ang lumipas at akala ko ay mamatay na talaga ako pero himalang hindi ko naramdaman ang paglapit ng kotse iyon sa katawan ko.

Dahan-dahan kong iminulat ang mga mata ko sabay angat ng ulo ko at nakita ang malapit na malapit na talagang kotse sa katawan ko.

Paniguradong ilang segundo lang niyon ang pagitan at kung hindi ay talagang titilapon na ako.

Mala-sport car na kotseng kulay pula ang nasa harapan ko ng tingnan ko ito. Biglang nag-slow motion ang lahat pagkabukas at pagkabukas ng pinto ng kotse at bigla na lamang lumabas ang isang napaka-gwapong nilalang na hindi ko pa nakikita sa tanang buhay ko. Nakakamangha ang ka-gwapuhan niya.

Sa biglang naisip at pumasok sa utak ko ay hindi na ako sigurado kung tumutulo na ba ang laway ko. Siya na yata ang pinakamagandang lalaking dumaan sa mga mata ko.

Nabalik lang ako sa pagpapantasiya ko sa biglaang pagsigaw niya at dun ko lang din nakita ang salubong na salubong niyang kilay at nakakatakot na nakakatakot niyang mukha.

"What the heck are you triying to do? Magpapakamatay kaba?"

Hindi pa man ako nakakasagot ay sumunod na naman itong nagsalita.

"Then do it by yourself! You're fckng stupid, didn't you see my car passing huh?!" Nanggagalaiting sigaw ng lalaking kanina lang ay pinupuri ng isip ko, binabawi ko na talaga 'yon ngayon.

Ni hindi man lang ako tinulungan munang makatayo at nagsalita na kaagad ng nagsalita. Pinilit kong itinayo ang sarili ko at iniangat sa kaniya ang tingin ko. Malapit na niya kong mabangga tapos ganito na agad siyang magalit?

"Pasensiya na po kayo. Hindi ko lang po talaga kayo napansin," pagpapakumbaba ko.

"Tsk! Tatanga-tanga ka kase e! Palibhasa, dukhang nerd na nga, papakamatay pa yata!" Galit na aniya. Napatungo na lamang ako kahit nakakainsulto na ang mga sinasabi niya. "Tss! Stupid!" Inirapan ako nito at mabilis na tinalikuran.

Ganoon ba siyang mag-sorry?

Halos mapatalon ako sa kinatatayuan ko ng bumusina na naman ang kotseng pula sa harap ko ng napakalakas.