Hidden Persona

Chapter 34

REVILE

Nagsidatingan na ang iba pang mga teachers na siyang magiging coach namin. Kasama na ro'n ang Professor kong si Prof Armani Baltasar at ang iba pa. Dumating na rin ang bus na siyang sasakyan namin papunta sa Dise de Para University kaya nagsimula na rin kaming pumasok.

Naunang maupo si Laira at kitang-kita ko kung pa'no siya nagulat ng maupo sa kaniyang tabi si Cai. Nakangisi lang naman si Cai na parang batang nakakuha ng kendi. Plano ko sanang tabihan si Esther dahil mag-isa lang siya roon nang marinig ko ang kong nagsalita ni Zach sa likod ko.

"What are you waiting for? Aren't you gonna sit?"

Tumango ako at lalakad na sana palapit kay Esther nang pasimple niyang hawakan ang siko ko.

"Sa'n ka pupunta?"

"Sa tabi ni-"

"No, you are to sit her," matigas niyang sabi.

"Pero-"

"I'm your boss, nerdo, you're my maid, so follow what I've said or else-"

"Oo na, oo na. Mauupo na," nakangusong pabulong na sabi ko.

Nakita kong napangisi siya bago naupo sa tabi ko at umirap na lamang ako sa hangin. Nilingon ko si Esther at napangiti ako ng makitang nasa tabi niya si Chad. Katulad ng dati ay blanko pa rin ang mukha nito at nang magtama ang mga mata namin ni Esther ay napangiti siya.

Alam kong masaya siyang makatabi si Chad, crush niya 'yon e. Pero kasabay ng kaniyang pagngiti ay nakikita ko rin ang kaniyang kaba. Normal lang naman siguro 'yon sabi ng iba. Kakabahan ka talaga kapag malapit lang sa 'yo yung taong gusto mo.

Nakasakay na rin ang mga makakasama naming teacher sa ibang upuan at napalingon naman ako kay Trixie. Katabi niya ang babaeng nang-away sa 'kin sa park no'ng ice cream vendor pa 'ko noon. Nahagip naman ng mga mata ko ang nanlilisik na tingin sa 'kin ng babaeng fan ni Zach. Yung babaeng sasampalin na sana ako kung hindi siya napigilan ni Zach.

Kahit na na sa kaniya na ang tingin ko ay hindi pa rin siya nag-iwas ng tingin. Nananatili pa rin iyon sa 'kin na sobrang nanlilisik. Nakakatakot ang kaniyang mga mata. Katabi niya ang babaeng kamukha ng babaeng na sa tabi ni Trixie. Nabalik lamang ako sa huwisyo ng may pumitik sa noo ko.

"Aray," bulong ko sabay hawak sa noo ko. Ang sakit!

"Umayos ka nga, kung saan-saan napupunta 'yang mata mo!" Aniya.

"Hindi naman kita inaano ah?" Pagmamaktol ko sa mababang boses.

"Tss! Ako ang tingnan mo, not the other way around." Aniya habang nakatitig lang sa 'kin ang mga mata. Malalim akong napatitig sa kaniya nang mapagtanto ang mga sinabi niya.

"Ano?"

"Tss, deaf!"

Napanguso ako. Ang ganda pa kaya ng pandinig ko, 'yon lang naman ang nasabi ko para masigurado, hindi para ulitin niya dahil hindi ko narinig. Pero bakit gusto niyang siya lang ang tingnan ko at hindi sa iba?

Aish! Baka nga bingi na talaga ko!

Ilang sandali pa ang lumipas at sa wakas ay nagsimula na ring gumalaw ang bus na sinasakyan namin. Nagsign of the cross na rin ako at taimtim na ipinalangin sa isipan ko na gabayan kaming lahat dito ng sa gayon ay walang mangyaring hindi kanais-nais hanggang sa makarating kaming Dise de Para University ng ligtas.