The Eclipse Of Fire And Ice

6

Maybe someday they'll meet again, when the sun and moon collides, when the universe take shape again, maybe then, they will blossom and for eternity they'll never separate.

~~~

Biglang nagising si Aranya sa kalagitnaan ng gabi ng makaramdam ito ng kakaiba, isang panganib. Napatingin ito sa kama ni Avril at nakitang gising pa ang pinsan nito at nagbabasa ng librong pinahiram ni ashley, ang ka roommate ni andya sa kabilang silid.

Ito na ang ikatlong araw nila sa Academy at bukas ay ang seremonya ng kanilang pagiging opisyal na estudyante sa Encqnta Academy kasama ang iba pang nakapasok. Sa halos limang daan ay halos di kukulang sa isang daan lang silang pinalad na makapasok.

Pagkatapos kaseng mapasa ang pagsubok ay pagpipilian naman ni Cassandra sa mga nakapasang yun ang mga diwatang karapat dapat para maging estudyante, kung baga kahit natapos mo ang pag subok ay maaaring hindi ka parin mapili. Pero ang pinagtataka lang ni Aranya at ng iba ay kung bakit si aranya ay pinili kahit hindi niya napasa ang pagsubok.

"Pssttt! Avril!"

Pabulong na sigaw nito sa pinsan niya at aktong magsasalita sana ito ng sa isang iglap ay nasa tabi niya na si aranya at nakatabon sa bibig nito ang kamay, forbidding her to speak.

"Shhh! Somethings not right!"

Sabi ni Aranya saka binitawan na ang pinsan. Nanginig naman si avril na para bang nakaramdam ng isang napakalamig na hangin na dumaan.

"Bat biglang lumamig?"

Tanong nito kay aranya dahilan para tingnan ito ng may pagtataka ni aranya pagkat wala naman itong naramdamang nagbago sa temperatura.

"Ano?"

Agad silang napatayo ng makarinig ng isang sigaw sa kabilang building, paglabas nila ng balkonahe para alamin kung ano ang nangyayari ay nakita nalang nila ang isang diwata na nahulog sa ika sampong palapag galing sa sophomore dormitory building dahilan para agad hilalin ni Aranya papasok ng silid si Avril. Sa mga oras ding yun ay nag umpisang magsibukasan ang mga ilaw, nagpapakitang unti unti nang nagigising ang mga estudyante.

"What was that?!"

Takot na singhal ni Avril. Maya maya lang ay nakarinig na sila ng tunog ng mga nagsasalpukang sandata at kapangyarihan.

"Dito ka lang."

Sabi ni aranya at aktong lalabas ng pigilan ito ni Avril at nag aalalang tiningnan ito pero sinigurado siya ni Aranya dahilan para bitawan siya ng pinsan nito.

"Ice powers?"

Hindi makapaniwalang bulong nito sa sarili ng makalabas at makita ang gamit na kapangyarihan ng mga diwatang purong itim ang suot. They looked like mortal assassins, the only difference is, they got powers.

"Ibigay niyo saamin ang diwatang nagtataglay ng kapangyarihan ng crimson hellfire!"

Sigaw ng isa sa kanila na parang kanilang pinuno sabay hagis sa isang estudyandeng hawak nito dahilan para bumagsak ito sa lupa ng malala ang lagay. Nasa rooftop kase sila ng building nang magsilabasan na ang mga estudyante dito.

"Ako ba ang tinutukoy nila?"

Nagtatakang bulong ni aranya sa sarili, as far as she can remember, wala naman siyang naging kalaban o nakakaalam ng kapangyarihan niya na tagalabas. Unless those fallen diwata wanted to get back at her? Pero ganun naba kaseryoso yung naging sagutan nila? Isip nito. Also, she doesn't remember her powers came out in any of her fight outside the flames territory.

The diwata that just fell to the ground turned into ashes making everyone flustered and scared. Isa palang diwata ng apoy ang hawak nila, no wonder! Lahat kase ng diwata ng apoy, pag namamatay magiging abo habang ang mga diwata naman ng lupa, after being buried to the ground, they will turn into trees that can bear fruit, it will be either poisonous or a rare medicine, ang mga diwata naman ng hangin ay naglalaho rin at nagiging hangin, ang mga diwata ng tubig ay naglalaho at nagiging ulan habang ang mga fallen diwata, ayun sa sabi sabi ay karamihan sakanila ay nagiging soul eater.

Aktong ihuhulog pa ng mga diwatang nakaitim ang isang pang hawak nilang diwata, nang biglang isang napakalakas na kapangyarihan ang umubos sa mga ito, like a flash of light, a breath of air and like a sound of twinkling stars, those nievs died in the sword of a white blue clothe lady within seconds.

"Headmaster cassandra!"

Sabi ng mga estudyante saka sabay sabay na nagbigay galang dito. Cassandra look at aranya who's still in shocked of what just hapoened. Sa isang kisap mata, nakita nalang ni aranya ang kanyang sarili sa ibang lugar, sa harap nito ay si cassandra na naka upo sa sofa habang si mavin naman na nakatayo sa gilid nito.

"Do you know how many fire Diwata's died today?"

Malamig na tanong ni Cassandra, hindi naman nakasagot si aranya at nagtataka kung anong gustong ipahatid nito.

"Around a hundred."

Malamig na sabi ni cassandra sabay inom sa tsaa.

"Bakit mo sinasabi sakin to?"

Cassandra looked at her coldly and for an unknown reason she feels chills all over her body.

"Their target is you."

Walang emosyong sabi ni cassandra.

"But i dont know them!"

Singhal naman ni Aranya.

"But they know you."

Napakunot ang noo ni Aranya. Napapaisip ito kung ano ba talaga ang gustong iparating ni cassandra.

"Alam mo ba kung ano sila?"

Napaisip si aranya sa sinabing yun ni cassandra, nung una pinagdudahan niyang mga Fallen Diwata's ang mga yun pero nung nakapag isip na siya ng maayos ay naging klaro na sakanya kung ano ang mga yun, mga nievs, only nievs are able to use ice powers while fallen Diwata's uses Dark powers.

"Have you heard of a name, Melantha."

Gulat na napatingin si Aranya kay cassandra sa narinig, she heard of that name back in Flames Kingdom, as far as she knows she's the evil demon who appeared 3,000 years ago causing chaos in Encqnta.

"Crimson hellfire, the most powerful fire power that can destroy everything. They're after you, because of melantha, because only you can kill her."

Hindi makapaniwalang napatingin si Aranya kay Cassandra. Kung 3,000 taon nga ang nakalipas ay walang makapatay kay Melantha, even the most powerful Diwata in Encqnta cant kill her. Tapos siya? Dahil lang meron siya ng kapangyarihan ng crimson hellfire? Isip nito.

"Then why didn't the last holder of the crimson hellfire power kill her?"

Nagtatakang tanong nito ng pumasok ito sa isip niya. Sa pagkakaalam niya, ayun sa usap usapan sa Flames Kingdom, the last wielder of crimson hellfire was the prince of the fire diwatas. He was born with that power.
But the strange thing is, she, aranya, wasn't. Her powers were as if, its only there to protect her, she wasn't really born with it, but it has been with her the moment she was born, or as far as she knows. In simple words, the crimson hellfire power she has now, acts as if its only guarding her. One of the reason why she cant fully control it, even until now.

"The moment Melantha appeared was the day of death of the last crimson hellfire wielder."

Muli ay hindi makapaniwala si Aranya sa narinig. His death has always been a mystery to all. Now she becomes more curious about it. Isn't it too much of a coincidence? Or was it just really a coincidence?

"How can i even kill her? Na kahit hanggang ngayon nga ay hindi ko makontrol ang kapangyarihan ko."

Aranya said making cassandra quiet, thinking deep of the real problem why aranya cant manage to control her powers even though she's already 200 years of age, she can already be consider as a powerful diwata only if she manage to control her powers. She thought maybe because aranya was once a niev but then thought maybe, aranya just need a proper guidance.

Habang naglalakad pabalik ng kwarto, napaisip si aranya sa isang napakalaking responsibilidad na biglaang binigay sakanya, gagawin niya ba ito o tatakasan nalang iyon.
After all, her life is on line if she fully accept this responsibility.

Napahinto ito ng makaramdam na parang may ibang nilalang sa paligid, she looked around to search and saw a familiar back of a man standing at the corner of a forest. Aktong lalapit sana ito ng bigla iyong nawala at hinatak ng isang nilalang ng napakabilis, she didn't even manage to see what or who was it, all she saw was a sudden light clothes and then that guy disappeared,
Like a flash of light, faster than the wind and as powerful as a lighting.