"Affet bu gece ölmek istedim Pembe bir mezarlık olmak istedim Karanlığı elimle bölmek istedim Seni çok özledim..."
😔😔😔
Dikkat!
Bu bölüm Domino-1'in bölümlerine dahil olmayıp "21. Bölüm"ün başka karakterden anlatılışıyla yazılmış hâlidir. ___________________________________________
ÖZEL BÖLÜM: YARA BANDI
Oops! This image does not follow our content guidelines. To continue publishing, please remove it or upload a different image.
Oops! This image does not follow our content guidelines. To continue publishing, please remove it or upload a different image.
(Genelde netten foto bulup koyardım ama bu seferkiler şahsi galerimden😉👆)
"Galata'ya çıkayım, öyle mi yani?" dedim adımlarım kendiliğinden Galata kulesine yönelirken. Ece'nin aklından ne geçtiğini anlamamıştım. Önce bana köprünün oradaki durağa gel demişti, şimdi de Galata kulesine çıkmamı söylüyordu. Ece amma kararsız bir kızdı!
"Evet, sen çık. Aybüke oralarda bir yerlerde olacak, kuleye çıkıyor şimdi..." dediğinde afallayarak olduğum yerde durdum.
"Nasıl yani?" dedim anlamaya çalışarak. "Siz gelmiyor musunuz, yani Ege'yle sen? Görkem böyle söylemedi bana?"
"Biliyorum," diye mırıldandı Ece sakince. "Ama bizim Ege'yle ufak bir işimiz var ve senin Aybüke'yle ilgilenmen gerekiyor!"
"Tamam," dedim derin bir nefes alarak. "Ama bu durumdan Görkem'in haberi var mı?"
Ece sesini hafifçe yükselterek hemen karşılık verdi.
"Görkem'in her şeyden haberi olması mı gerekiyor?"
Nefesimi sesli bir şekilde dışarıya bıraktıktan sonra daha fazla itiraz etmenin mantıklı olmadığına karar verdim. Aybüke'yle baş başa kalmamda bir sorun yoktu, tabii o da bunu sorun etmediği sürece. Onun kalbini kıracak bir şey yapmak istemiyordum veya onun istemediği bir şey. Gerçi Görkem'le son buluşmamızda Görkem, Aybüke'nin de benden hoşlandığını açık açık dile getirmişti fakat yine de tereddütlerim vardı. Bunu nasıl Aybüke'den duyacağımı bilmiyordum, neticede ağzından cımbızla laf alıyorduk. Ama şu an bunları düşünüyor olmam fazlasıyla gereksizdi, Aybüke'yle baş başa bir gösteri beni bekliyordu.
