~~_Part-6_~~

3.6K 344 7
                                    

အချိန်တွေရက်တွေ တရက်ပြီးတရက် တလပြီးတလ ကုန်ဆုံးလာပြီး တနှစ်ကြာတော့

"ဟဲ့ရှင်းနင်ဆိုသည်မှာလေငိုင်ချက်ကလက်လန်တယ် စာမေးပွဲကဖြေနိုင်တာတော့သေချာတယ်မလား"

ရှင်းတစ်ယောက်လွန်ခဲ့သောငါးလခြောက်လအတွင်းမမနဲ့အဆက်သွယ်မရတော့ မမပုံတွေတော့တက်လာပါရဲ့သူစာမေးပွဲနေရသည်လေ သူ့အတွက်ကနောက်ဆုံးနှစ်‌ေဖြ‌ေနရပေမဲ့ရှင်းအတွက်ကဒုတိယနှစ‌်ဖြေနေရသည်လေ သို့သော် မမ၏စာမေးပွဲဖြေပြီးခဲ့သည်မှာ နှစ်လပင်ရှိနေလေပြီ သို့သော်အဆက်သွယ်မလုပ်

'မမကနှစ်နှစ်လောက်နေပြန်လာမယ်ပြောတာပဲ အက်အချိန်ကိုစောင့်နေမယ် မ'

"ဟဲ့ရေ ရှင်း မိရှင်း"

အတွေးလွန်နေရာမှ သွန်းသွန်းနားနားကပ်အော်၍သာ သတိပြန်ဝင်လာ၏

"ဟင် အင်း"

"ငါခေါ်နေတာကြာပြီ ငိုင်နေတာ ဘာဖစ်နေတာလဲ"

"ဘာမှမဖစ်ပါပူးဟာ နင်ကဘာပြောမို့ခေါ်တာ"

"ငူငိုင်နေတာ စာမေးပွဲကဖြေနိုင်တာမှဟုရဲ့လားလို့"

"စာမေးပွဲကတော့ဖြေနိုင်ပါတယ်ဟာ..."

"အေးပြီးရော လာသွားမယ် စားလည်းစားပြီးပြီဆိုတော့"

"ဪ အင်း သွားကြမယ်"

ရှင်းအိမ်မှာနေရတာ မွန်းကြပ်လာတာမို့ အပြင်ထွက်လာတာ သွန်းနဲ့တွေ့သည်မို့ မုန့်ဝင်စားနေကြခြင်းဖစ်သည်

ရှင်းလည်းသွန်းနဲ့ လမ်းဆုံမှာနှုတ်ဆက်ခဲ့ပြီး အိမ်သို့သာပြန်လာခဲ့လေသည်

"ပြန်ရောက်ပါပြီ"

သူပြောသော်လည်း ဘယ်သူမှထွက်မလာ ဘယ်သူမှပြန်မပြော

"ဟူးးးးး....."

'ဘယ်သူမှမရှိပူးထင်ပါရဲ့'

သူလည်း အပေါ်သာတက်လာခဲ့လေသည်

အပေါ်ထပ်ရောက်၍ မြင်လိုက်ရသည့်မြင်ကွင်းကြောင့်ရှင်းတစ်ယောက် အံ့ဩ၍ မျက်ရည်များမှာပါးပြင်ပေါ်သို့လိမ့်ဆင်းလျက် နှုတ်ခမ်းပါးလေးထံမှထွက်လာသော နာမ်စားလေးတစ်ခုက....

Lovely Ma Ma ⚡💛⚡Where stories live. Discover now