Boynundaki ince zinciri çekiştirerek metronun gelmesini bekliyordu. Dün bindiği aynı vagona binmek için durağın isminin yazılı olduğu duvara ilerledi. Her zamankinden bir saat erken binecekti üstelik. Çok mu erken kapılıyordu bu çocuğa bilmiyordu.
Gelen metronun içine adımlayarak dün oturduğu plastik koltuğa yerleşti. Eli otomatik olarak cebindeki kulaklığa gitse de geri itelemişti parmak uçlarıyla. Sakin bakışlarıyla karanlık tünelden, yine karanlık olan ancak yıldızlarla bezendiği için çok daha güzel duran gökyüzünü izledi metro penceresinden.
Nehrin hemen üzerindeki köprüdelerdi. Kim buraya bir durak yapmayı akıl etmişti hiçbir fikri yoktu ancak içinden teşekkür etti. Çünkü az sonra durup aurası altında ezildiği çocuğu vermişti kendisine.
Kaşındaki piercingi düzeltip belli belirsiz gülümsemesiyle karşısına oturmuştu Changbin'in. Veyahut Changbin böyle görmek istemişti onu. Sanırsa ülkede bulunan tüm siyah kıyafetleri bu iki genç adam satın alıyordu.
Seungmin onun aksine kulaklığını çıkarıp takmakta tereddüt etmemişti. Telefonunun ekranında parmağını kaydırırken Changbin'in içindeki burukluk büyüyordu yavaş yavaş. Ne yani onunla konuşmayacak mıydı?
Derken çocuk gitarını yasladığı yerden alarak Changbin'in yanına oturdu ve kulaklığının tekini ona uzattı.
Dudağındaki piercingi çevirip bir çocuğa bir eline baktı ve yavaşça uzatılan kulaklığı Seungmin'e yakın olan kulağına yerleştirdi. Çocuk sonrasında şarkıyı başlatmıştı.
Hafif bir gitar sesi doldurdu kulağını Changbin'in, metronun penceresi yağmur damlalarıyla lekelenirken şarkıya odaklandı.
Conan Gray - The Story
Nedendir bilinmezdi, kendini çok huzurlu hissediyordu. Sanki akşam yağmurun altında ıslanıp köşedeki küçücük bir kafede sıcak çikolata içer gibiydi.
Hiçbir şey demedi, hiçbir şey denmedi... Kafasına arkaya yatırdı. Her şey yerli yerindeydi yine: Arada bir kendisine gelip yanmayı hatırlayan metronun bozuk ışığı, az ötede kendi haline konuşan insanlar, siyaha bulanmış Changbin. Tek fark yanında sebepsizce huzurlu hissettiği bu gitarist gençti işte. Başını yattığı yerde çevirerek ona baktı. Düz ifadesiyle pencereden dışarı bakıyordu.
Finding Hope - Okay
Şarkının değişmesiyle bakışlarını yeniden tavana çevirdi. Öncekinden farksız hafif, rahatlatıcı bir gitar sesi duyuyordu.
Derin bir nefes alarak yaşadığı bu şeyin sonsuza kadar gitmesini istedi. Belki çok bencilceydi? Ama bunda ne gibi bir sorun vardı ki? Hayata bir kere geliyordunuz, bu süreçte sizi mutlu edecek minicik isteklerinizin olması ne gibi bir kötülük doğurabilirdi ki?
Siyah deri ceketininin cebine tıkıştırdığı ellerini çıkarıp dar pantolonunu düzeltti. Birazdan ineceklerdi ve oturunca hafifçe yukarı çıkmıştı. Yavaşlayan metroyla kendi kulaklığını çıkardı Seungmin. Büyük olan da çok beklemeden kendisininkini çıkarıp ona uzatmıştı.
Birlikte merdivenlere yürüyerek ara kata çıktılar. Her zamanki büyük duvar saatinin karşısında durarak gitarını çıkardı genç çocuk. Changbin ne yapacaktı peki şu an? Evet işe gidecekti ancak daha bir saati vardı. Ne diyip de kalabilirdi ki burada?
Dudağının içini kemirerek ellerini cebine attı ve etrafına bakındı.
"Görevlilerden sandalye iste." Seungmin ona bakmadan gitarın akordunun olup olmadığını kontrol ediyordu.
Changbin gelen öneriyi büyük bir adım olarak kabul etmişti. Gülümsemesiyle görevlilerin yanına giderek sandalye vermelerini bekledi. Elindeki küçük tabureyle genç gitaristin yanına oturmuştu. Bacakları aralık, elleri yine cebindeydi.
"Dün işe gitmeyeceğimi nereden biliyordun?"
Seungmin hafif alaylı gülüşüyle telllerle ilgilenmeye devam ederken önlerinden geçen sarışın kısa kadını işaret etti "Bu kadın aslında bir öğretmen ancak maaşı yetmediği için hafta sonları hariç matbaa'da çalışmaya geliyor." Changbin kadını incelerken devam etti "Şu köşedeki mavi t-shirtlü çocuk dershaneden çıktı. Sayısalcı ve bu sene mezuna kaldı." Dövmeli adam şaşkınlıkla anlattıklarını dinliyordu.
"Sen nasıl biliyorun bunları?"
"Ben iyi bir gözlemciyim. İnsanlar yalnızca kafalarını eğip buradan geçtiklerini düşünüyor ama aslında çok şey anlatıyorlar. Onları dinlemeyi biliyorum diyelim."
"Peki ben ne anlatıyorum?" Changbin'in merakı yüzünden okunuyordu. Gizlememişti bunu.
Seungmin kendisine yöneltilen soruyla gözlerini büyüğe çevirdi "Pazartesi ve perşembe günleri hariç çalışmaya geliyorsun. Bir bar olduğuna eminim, barmensin değil mi?" Changbin hayretle başını sallayarak onu onayladı.
"Aylardır kulaklığını takıp buradan geçiyorsun, muhtemelen güz döneminin başında bu işi buldun." Changbin bir şey demeye yeltense de sözlerini çıkaramadan devam etti küçük olan "Biri sana çarpıp yönünü bu duvara döndürene kadar da beni fark etmemiştin." Buruk denilebilecek gülümsemesini gördüğüne yemin edebilirdi Changbin. Sadece 2 saniyeliğine de olsa bunu gördüğüne yemin edebilirdi...
Seungmin kapüşonunu inidirip kaşlarının hizasındaki siyah tutamlarını düzeltti ve tellere vurarak Changbin'e kısa bir bakış attı "Eşlik edecek misin?"
Büyük olan dudaklarını araladı. Hafif şaşkınlığı yüzünden okunuyordu. Etkilenmişti, yalan söyleyemezdi kendine. Kim olsa etkilenmezdi ki zaten?
"Kulaklığını unuttuğun için beni ilk kez duyduğun günü hatırlıyorsundur." O gün söylediği şarkının ritmini atmaya başladı. Changbin gülümseyerek akorlar arasında geçiş yapan birkaçı siyah ojeli parmaklara dikkat kesildi.
The Neighbourhood - Sweater Weather
"And all I am is a man I want the world in my hands I hate the beach But I stand in California with my toes in the sand.."
Seungmin şarkıya girince istemsizce bakışları yüzünde gezindi. Ne ara ısırdığını bilmediği piercingini rahat bırakarak şarkının nakaratında ona eşlik etti.
"'Cause it's too cold For you here And now, so let me hold Both your hands in the holes of my sweater"
Şarkının sonunda bakışları kesişti. Çok güzel gülüyordu Seungmin. Niye bu kadar güzeldi ki? Gitar kılıfında her zamankinden daha fazlası vardı. Seungmin gülerek Changbin'e döndü "Sen hep bana eşlik etsene."
"Olur." Büyük olan dalıp gitmişti gülüşüne. Ne sorduğunu şu an sorsanız bile hatırlamazdı.
----
Oops! This image does not follow our content guidelines. To continue publishing, please remove it or upload a different image.
Oops! This image does not follow our content guidelines. To continue publishing, please remove it or upload a different image.
