Bazen saatlerce hiçbir şey yapmadan durmak istediğimiz zamanlar olurdu. Öylece oturmak ve boş gözlerle karşımızda neyin olduğunun farkına varmadan bakınmak. Bu, rutubet yüzünden bazı kısımları kabarmış bir duvar olabilirdi ya da daha şanslı biriyseniz insan da olabilirdi.
Seungmin, bu gece Felix'in yalnızlığından bir parçayı kopararak her zamanki duvarın önüne geçen bir insan olmuştu. Aslında bir saati aşkındır yaptığı şey değişmese de yine de farkı hissedebiliyordu çilli çocuk. Belki de onu sıkıyordu kim bilir?
Karşınızda oturup dakikalardır konuşmayan biri hakkında ne düşünürdünüz? Zamanınızın çalındığı hissiyatına kapılır mıydınız?
Ya böyle düşünüyorsa diye geçirdi içinden Felix. Ya o da sırf bu depresifliğim yüzünden bir gün hayatımdan çıkarsa?
Koca birdeniz olan bu ve benzeri düşüncelerin kıyısında geziyordu yine. Yerinde huzursuzca kıpırdandı "İş..İş nasıldı?"
Seungmin tepkisizce birkaç saniye bekledi. Gözleriyle süzdüğü çocuğun parmaklarıyla oynadığı koltuk örtüsü ipliğine bakmıştı.
"Kendini bir şey söylemek zorunda hissetme Lix. Sen sabaha kadar konuşmadan durmak istesen de fark etmez."
Felix'in bilmediği bir şey vardı: Seungmin, onun bu sessizliğinden çok şey öğreniyordu. Sözlerle anlatacağından çok daha etkiliydi ona göre. Çünkü bir insan ne zaman konuşamasa, isteyip de saatlerce tek kelime edemese içindeki karmaşıklıkta boğulduğunun göstergesi olurdu. Böyle zamanlarda yeni doğmuş bir bebek gibi kelimeleri bir araya getirmeyi bırakın, konuşmanın ne demek olduğunu bilmezlerdi.
Çilli olan minnettar biçimde gülümsedi. Ancak bu gülüşü gözlerinin dolup alt dudağını dişleri arasına almasıyla sonlanmıştı. Hissettiği boşluk git gide büyümüştü son haftalarda. İstemsizce kendine sardığı kollarından birini çözerek gözlerine siper etti. Ağzından kaçan hıçkırıkları durduramıyordu.
Ağlarken kendi kendine sarılan biri diye düşündü Seungmin. O kadar yalnız hissediyor ki üzüntüsünü bile yine kendine sarılarak geçirmeye çalışıyordu.
Yavaşça kollarını tutup kendinden uzaklaştırdığı ev arkadaşının boynuna sarıldı. Felix hiçbir sorgulama olmaksızın çocuğa kollarını sararak omzunda ağlamaya devam etmişti. Sonrasında bu anıyı buruk gülümsemesiyle hatırlayacaktı.
"Sana şımarıklık gibi gelir mi bilmiyorum Min... Ben kendimi o kadar, o kadar çok yalnız hissediyorum ki..." Boğazından yükselen hıçkırık sözünü kesmişti. Saçlarında hissettiği parmaklarla daha çok sığındı önündeki bedene.
"Etrafında onlarca insan olması yalnız hissedemeyeceğin anlamına gelmez Felix. Hele de bu seni bencil hiç yapmaz. Aksine, nasıl hissettiğinin bilincinde olman kendine verdiğin değeri gösterir."
Bir süre sonra iç çekmelere dönen ağlamasıyla Seungmin'den ayrıldı. Gözlerini ovuşturarak bakışlarını kucağına indirmişti.
"Daha iyisin." Çilli çocuğun yanağını okşayarak araya bir miktar mesafe alıp oturdu. Böylece her tepkisini daha rahat görebilirdi.
"Ben evin el üstünde tutulan çocuğuydum hep." Gülerek burnunu çekti "En çok da Minho şımartırdı beni."
Gözlerinden geçen hüznün farkındaydı Seungmin. Minho'dan bahsettikten hemen sonra gözlerini kısmıştı. Belki de günlerce içinde tuttuğu bu sıkışmışlığı, kendisini en çok önemseyen insana açamamasında bir şeyler yatıyor olabilirdi.
"Ben ilk defa erkeklerden hoşlandığımı ne zaman fark ettim biliyor musun?" Aniden değişen konuyla kaşlarını kaldırdı gitarist çocuk. Felix'in gülüşü yüzüne yayılırken rahatça koltuğa yaslandı ve tavanı seyretmeye başladı "Lisede."
Seungmin bakışlarını kendine indiren çocuğa gülümsedi. Aslında eşcinsel olabileceğini önceden varsaymıştı kendi içinde. Bu yüzden şaşırmamıştı. Zaten Felix de bunu bildiği için bir anda konuya dalmıştı.
"Spor salonundaydık, ben o zamanlar futbol oynuyorum tabi. Biri içeri girdi." Hevesle yerinde doğrularak tüm bedeniyle Seungmin'e döndü "Ama böyle bağıra bağıra. Dedim noluyo lan kavga mı çıktı o derece bağırıyor."
"Ne diyerek bağırıyordu?"
Çilli çocuk role girmek için boğazını temizleyip yerinde iyice dikleşti "BÖYLE OKULUN EBESİNE EDEYİM. NE OLACAK PİÇİN OĞLU BASTI YİNE DİSİPLİNİ!" İkili birbirine bakarken güldü.
"Dirty talka düşecek biri gibi durmuyorsun. Başka bir şey olmalı.." Gözlerini kısarak muzipçe arkadaşını izledi.
"Aslında evet. Hatta küfürden hoşlanmam diyebilirim ama.." Ellerini yüzüne bastırıp kendini yine koltuğa bıraktı "Hayvan gibi kasa düşüyormuşum."
Seungmin duyduğu şeyle kahkaha atarken Felix de ona katılmıştı "Çocuk bir hışım t-shirtünü çıkarıp soyunma odasına girdi arkasından koşuşturan biriyle. Transtan çıkınca kaptanla bakıştık dedim ki bakayım ben bir. Hayır bende az değilim he.."
Seungmin uzun bir 'Ooooo' çekmişti "Etkilendiğini kendine itiraf edebilmişsin en azından, benim aylarımı almıştı."
"Sen nasıl anladın?" Kaşlarını çattı "Bizimki de tam iki eşcinselin ilk muhabbeti gibi oldu. Klişelerden çıkamıyoruz bir türlü."
Gitarist çocuk gülerek karşılık verdi "Bir partide aniden öpülmüştüm."
"nE? Dur bir dakika dur. Birincisi sen ve parti? İkincisi ne demek öpüldün?"
"Hızlı zamanlarım." Göz kırparak güldü "O zamanlar partiden partide koşuyorum tabi."
"Kim Seungmin sende daha neler vardır!" Eline geçen minderi fırlattı kafasına.
"Bir bilsen neler var.. İkincisi bana da sürpriz olmuştu. Aslında iki kere sürpriz oldu çünkü hoşuma gitmişti."
Felix az önce attığı yastığı geri çekerek birkaç kere daha vurdu "Yaramaz herif seni!"
İkili birbirleriyle gülüşerek bir ton anı paylaşmıştı birbiriyle. Neredeyse Güneş doğacakken gözlerini ovuşturan Felix'i zor bela ikna edip odasına sürüklemişti. Yerinde uzanır uzanmaz güzel gülümsemesi yüzüne yayılmıştı yine "Seungmin ben çok teşekkür ederim."
"Teşekkür edilecek bir şey yapmadım ki. İkimizin de ihtiyacı varmış, sadece kendi adına düşünme."
Felix kafasını hızlıca salladı "İyi uykular~"
"Tatlı rüyalar~"
----
İlk defa bir hikayemde Felix'i hrrr yapmıyorum interesting
Oops! Bu görüntü içerik kurallarımıza uymuyor. Yayımlamaya devam etmek için görüntüyü kaldırmayı ya da başka bir görüntü yüklemeyi deneyin.
Oops! Bu görüntü içerik kurallarımıza uymuyor. Yayımlamaya devam etmek için görüntüyü kaldırmayı ya da başka bir görüntü yüklemeyi deneyin.
