အခ်စ္မ်ားစြာျဖင့္

အခ်စ္မ်ားစြာျဖင့္ (အပိုင္း၄)

[ZAWGYI]
ေရာင္နီတေယာက္ ေၾကာက္လန္႔ေနမိသည္။ဟန္နီ ေျပာသလို ေနွာင္းကိုဆံုးရွံုးမခံနိုင္ပါ။ ဘာဘဲျဖစ္ျဖစ္ သူရေအာင္ဖက္တြယ္ထားမယ္ ဘာလ္ို႔ဆို ေနွာင္းက သူ႔အသက္ေလ ။

ေနွာင္းတေယာက္ အခန္းထဲတြင္ေခါက္တံု႔ေခါက္ျပန္ ေလ်ွာက္ေနမိသည္။ ခဏေလးဘဲ သြားၿပီးျပန္လာခဲ့မယ္လို႔မွာသြားသူက ၃နာရီထဲကဆင္းသြားတာ အခုပင္၅နာရီထိုးေတာ့မည္။

ေနွာင္း စိတ္ထဲစိုးရိမ္စိတ္မ်ား တရိပ္ရိပ္တက္လာသည့္ လိုင္းလံုးႀကီးမ်ားကဲ့သို႔ ဗေလာင္ဆူေနသည္။ ဖုန္းဆက္ၾကည့္ေသာ္လည္း စက္ပိတ္ထားသည္။

ေနွာင္းဆံုးျဖတ္လိုက္သည္ သူလိုက္ရွာၿပီး ျပန္ေခၚလာမယ့္အေတြးျဖင့္......

ဓာတ္ေလွကားဖြင့္သည္နွင့္ ဝင္သြားေသာ ေနွာင္းနွင့္အတူ တဖက္တြင္လည္း ထြက္လာေသာ ေရာင္နီ။ သူတို႔၏ အခ်စ္ေရးကဲ့သို႔ပင္ နီးလ်က္နဲ႔ မဆံုစည္းနိုင္ မေတြ႕ဆံုနိုင္။

ပိတ္သြားသည့္ဓာတ္ေလွကားေရွ႕ကိုျဖတ္ေလ်ွာက္လာေသာ ေရာင္နီသည္ အေလာတႀကီးျဖင့္အခန္းထဲသို႔ေျခလွမ္းက်ဲႀကီးျဖင့္ အခန္းထဲသို႔၀င္လ်ွင္၀င္ခ်င္း 'ေနွာင္း' သူရွာသည္
ေရခ်ိဳးခန္း လသာေဆာင္ ထိကိုစိုးရိမ္စိတ္ျဖင့္ရွာေသာ္ငွား သူ႔မေတြ႕။

တဖက္ကေနွာင္းတြင္လည္းreception တြင္သြားေမးၾကည့္ရာ ခုနေလးတင္ တက္သြားေၾကာင္း
သိရသျဖင့္ ေနွာင္းျပန္တက္လာခဲ့သည္။

သို႔ေသာ္ အခန္းထဲက လူတေယာက္ကေတာ့
'ေနွာင္းေရ.. ေနွာင္း မဟုတ္ဘူး မဟုတ္ဘူး မသြားရဘူး ကို႔ကို ထားၿပီးဘယ္မွ မသြားရဘူး
အားး!!!!!.....'

ေနွာင္းအခန္းေရွ႕ေရာက္ေသာ္ ၾကားလိုက္ရသည့္ အသံေၾကာင့္ တံခါးအျမန္ဖြင့္ကာ ၀င္လိုက္ေတာ့
ပစၥည္းမ်ားရႈပ္ပြကာ သူ႔ကိုေက်ာခိုင္းထားေသာ လူတေယာက္ကေတာ့မ်က္ရည္မ်ားျဖင့္ စို႐ြဲေနကာ
ရူးမတက္ ငိုေႂကြးေနသည္။

'ဘာျဖစ္လို႔လဲဟင္' ေ၇ာင္နီလွည့္ၾကည့္မိေတာ့ ေၾကာက္ေၾကာက္လန္႔လန္႔ျဖင့္ေမးလာသူကို အ၇ွိန္ျဖင့္ပင္ ေပြ႕ဖက္လိုက္ေတာ့ ေနွာင္းရုန္းကန္မိသည္
။