အခ်စ္မ်ားစြာျဖင့္

ခ်စ္ျခင္းမ်ားစြာျဖင့္( အပိုင္း ၁၇)

[ Zawgyi ]

မိုးမ်ား ႐ြာသြန္းထားသျဖင့္ ေအးစိမ့္ေသာ အေငြ႕အသက္ေတြ လႊမ္းၿခံဳေနကာ  နာရီအားျဖင့္ ၇နာရီ ထိုးဖို႔  ၅မိနစ္အလို ေနွာင္းသည္  အိပ္ရာထက္မွ နိုးထလာခဲ့သည္။

ေနွာင္းသည္ နႈိးနႈိးခ်င္း ေရာင္နီ႔အခန္းသို႔  အေျပးသြားၾကည့္လိုက္ေပမဲ့  အခန္းထဲတြင္ ကိုကိုရွိမေန။

ရံုးကို သြားၿပီမ်ားလား? ေအာက္ထပ္မွ စားစရာ အနံ႔မ်ားရသျဖင့္ ေနွာင္းမ်က္နွာမသစ္ေတာ့ဘဲ ေမႊးရနံ႔ေတြ ပ်ံ့ေနတဲ့ မီဖိုေခ်ာင္ဆီဆင္းလာခဲ့ရာ
apron ၀တ္ၿပီး ဟင္းခ်က္ေနေသာကိုကို႔ကိူ ေတြ႕လိုက္ရသည္။

ေနွာင္း ရပ္ၾကည့္ေနတုန္းပင္ ေရာင္နီက ေနာက္လွည့္လိုက္သည့္အခိုက္  သူ႔ကို တံခါး၀တြင္ ရပ္ၾကည့္ေနေသာ  အိပ္ရာစုတ္ဖြား နဲ႔ ေကာင္မေလးကို ေတြ႕လိုက္ရသည္။

'ေနွာင္းး!
မနက္စာလာစားေလ´

ေခၚလိုက္ေတာ့မွ  သတိျပန္၀င္လာသည့္နွယ္  ဘာေတြမ်ားေတြးေနတာလဲ။

'ကိုကို´

ေခၚၿပီး အေျပးလာဖက္သူေၾကာင့္  ေရာင္နီက

'ဘာလို႔လဲ  ေနွာင္းး´

'ဒီေန႔ကစၿပီး  ေနွာင္းတို႔ တြဲတာ ပထမေန႔ဘဲေနာ္´

'ကိုယ္တို႔က  လက္ထပ္ၿပီးသားဘဲ  ေနွာင္းရဲ႕  ဘာေတြ´

'လက္ထပ္တာနဲ႔ တြဲတာက မတူဘူးေလ  ဘာလဲ  ကိုကိုက  ေနွာင္းကို မတြဲခ်င္လို႔လားး´

'ဘယ္လိုေတြေတာင္ ေျပာလိုက္တာလဲ 
ကိုယ္က  ဘာလို႔ေနွာင္းကိုမတြဲခ်င္ရမွာလဲ´

'ဟီးးဟီးးးဒါဆို ညေနက်ရင္  သြားဒိတ္က်ရေအာင္ေလ  ကိုကို´

ရုတ္တရက္  ေပၚတင္ေျပာလာသူေၾကာင့္  ေရာင္နီ႔ မ်က္နွာမွာ  ခရမ္းခ်ဥ္သီးကဲ့သို႔  နီသြားတာ အရွက္သဲေနသူကို ၾကည့္ရင္းး

'ကိုကို  ရွက္ေနတာလားး  ဘာရွက္စရာရွိလို႔လဲ  ကိုကိုရဲ႕´

'..အဟင္းး
ဘယ္..ဘယ္သူက ရွက္ေနလို႔လဲ´

'ကိုကို!
ေနွာင္းေလ  ကိုကို႔ကိုခ်စ္တယ္´

'ကိုယ္က ပိုခ်စ္တယ္ေနွာင္းး´