အခ်စ္မ်ားစြာျဖင့္

အခ်စ္မ်ားစြာျဖင့္ (အပိုင္း ၁၈)

[ Zawgyi ]

မိသားစု ထမင္းစားပြဲသာဆိုတယ္
အားလံုးမွာနႈတ္ဆိတ္လ်က္။

'မင္း  ၿပီးရင္ စာၾကည့္ခန္းလာခဲ့လိုက္´

အမိန္႔ဆန္စြာ  ေျပာလာသူေၾကာင့္ ေရာင္နီလည္း ေခါင္းၿငိမ့္ျပရင္း  လ္ုက္သြားရာ  အခန္းထဲေရာက္ေတာ့

'ဘာေျပာစရာရွိလို႔လဲ  အေဖ´

'မေခၚနဲ႔မင္း  ကို ငါ ႐ြံလို႔´
မ်က္လံုးကိုၾကည့္ၿပီး တလံုးခ်င္းေျပာလာသည္က ရင္ထဲသို႔ နာက်င္စြာ စိုက္၀င္လ်က္။

'ကြၽန္ေတာ္သိၿပီးသားကို ထပ္ေျပာဖို႔ ေခၚတာေတာ့မဟုတ္ဘူးထင္တယ္´

'ဦးေအာင္ေကာင္းဆိုတဲ့ မင္းကို ကူညီခဲ့တဲ့လူက ဘယ္သူလဲ´

'သူက သူေဌးႀကီးတစ္ေယာက္ပါ ကြၽန္ေတာ္သူ႔ကိုကူညီခဲ့ဖူးေတာ့ ျပန္ကူညီတာပါ အေထြအထူးမရွိပါဘူး´

'ဟက္  မင္းငါ့ကိုညာလို႔ရမယ္မ်ားထင္သလား ေရာင္နီ သူ႔အေၾကာင္းငါစံုစမ္းၿပီးသြားၿပီ သူေဌးႀကီးဦးေအာင္ေကာင္းက ေသတာၾကာၿပီ´

'အဲ့တာကြၽန္ေတာ္မသိဘူး  သူေပးတဲ့ အကူအညီကို က်ေနာ္လက္ခံခဲ့ရံုဘဲ´

'အင္းပါ  လုပ္ထားဦးေပါ့ ေရာင္နီလုပ္ထားဦးေပါ့´

'ဒါဆိုက်ေနာ္တို႔ျပန္ေတာ့မယ္´

ေျပာၿပီးျပန္ထြက္လာသူကို ေရာင္ျခည္က

'သတိထားဦးေနာ္  အကို
အရမ္းႀကီးေပ်ာ္မေနနဲ႔´

ခနဲ႔ၿပီး သတိေပးလာသူကို

'မင္းကသာ  ငါ့ထက္ပိုၿပီးးသတိထားရမွာ
ေနွာင္းး!လာ  ျပန္မယ္´

လက္ကိုကိုင္ကာ ဆြဲေခၚလာသူေၾကာင့္  ေနွာင္းအလိုက္သင့္ပါသြားရင္း  ကားထဲေရာက္မွသာ

'ကိုကို  ကိုကိုဘာျဖစ္လို႔လဲ´

'.........´

ျပန္မေျဖ။

ကိုကို႔ကိုၾကည့္ရတာ ေဒါသထြက္ေနသည့္ပံုျဖစ္သျဖင့္  ေနွာင္းလည္းနႈတ္ဆိတ္ကာ ေနလိုက္ေတာ့ ကားကို အရွိန္ျဖင့္ လမ္းေဘး၌ထိုးရပ္ကာ  အတင္းအၾကပ္ပင္ ေနွာင္း၏ နႈတ္ခမ္းပါးကို စုပ္ယူနမ္းရႈိက္လာသည္။